Θλίψη, οδύνη και αναπάντητα γιατί “βασανίζουν” τους συγγενείς της 81χρονης Ελένης Ξενοφώντος από την Αραδίππου, η οποία ξεψύχησε γύρω στις τρείς τα ξημερώματα της Πέμπτης σε Θάλαμο COVID-19 του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, από αίτια που δεν συνδέονται με την νόσο. Ο εγγονός της 81χρονης Σωτήρης Σπαρής “λύνει” τη σιωπή του και περιγράφει στο AlphaNews.Live τα όσα τραγικά διαπιστώνει η οικογένεια για τον θάνατο της άτυχης γιαγιάς, την ώρα που οι έρευνες μελών του ΤΑΕ Λευκωσίας αναφορικά με υπόθεση αιφνίδιου ή αφύσικου θανάτου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.

Περίμεναν να αρνητικοποιηθεί το PCR

Σύμφωνα με τον εγγονό της άτυχης 81χρονης, η ηλικιωμένη νοσηλευόταν τις τελευταίες δώδεκα ημέρες στη Β΄ Χειρουργική Κλινική COVID του ΓΝ Λευκωσίας. με την κατάσταση της υγείας της να βελτιώνεται σταδιακά. Οι θεράποντες ιατροί μάλιστα, είχαν διαγνώσει ότι δεν κρίνεται απαραίτητη η διενέργεια στεφανιογραφήματος και ότι η ασθενής δεν χρειάζεται να είναι κλινήρης. 

“Το μόνο που περιμέναμε είναι το PCR να δείξει αρνητικό για έρθει στο σπίτι της η γυναίκα, η κατάσταση της είχε σταθεροποιηθεί.” 

Ο κύριος Σπαρής καταγγέλει ότι για αδιευκρίνiστο λόγο, πριν από μερικά εικοσιτετράωρα η 81χρονη μεταφέρθηκε στον Θάλαμο COVID-19 της Ουρολογικής Κλινικής.

“Τους πήρα εγώ τηλέφωνο για να τους ρωτήσω για την γιαγιά μου, επειδή οι ίδιοι ποτέ δεν μας πήραν τηλέφωνο και έπρεπε εμείς να παίρνουμε τηλέφωνα να παίρνουμε πληροφορίες με το τσιγκέλι. Τους λέω: Παίρνω για να ρωτήσω για την γιαγιά μου την Ελένη Ξενοφώντος. Μου λέει: Μα δεν είναι δαμέ. Της λέω: Τί εννοείς; Μου λέει: Δεν είναι δαμέ Της λέω: Ψάξε στα χαρτιά σου. Μου λέει: Βρίσκω εξιτήριο. Της λέω: Τι εννοείς εξιτήριο; Η γιαγιά μου δεν είναι στο σπιτι. Της λέω: Υπάρχει περίπτωση να έχει κάτι με το Καρδιολογικό; Δώσε μου ένα τηλέφωνο να μιλήσω. Παίρνω στο Καρδιολογικό μου λένε: Δεν είναι εδώ. Είχαν χάσει την γιαγιά μου και δεν ήξεραν που είναι. Δεν συνεννοούνταν μεταξύ τους. Τελικά μετά από 55 τηλέφωνα που λεέι ο λόγος και αφού μίλησε και η μητέρα μου, μαθαίνουμε ότι την πήραν στο Ουρολογικό COVID, της άλλαξαν θάλαμο.”

“Ενδείξεις” ότι κάποιος ήταν πάνω από το κρεβάτι…

Όπως ενημερώθηκαν οι συγγενείς, η ηλικιωμένη ήταν μια χαρά και οι εξετάσεις της αναφορικά με τον κορωνοϊό έβαιναν καλώς προκειμένου να λάβει εξιτήριο. Μέχρι το πρωί της Πέμπτης που ενημερώθηκαν για τα κακά μαντάτα.

“Η ώρα πέντε πιάνει γιατρός του νοσοκομείου τηλέφωνο την μάνα μου και της λέει: Σε ενημερώνω ότι η μητέρα σου πέθανε, λόγω ανακοπής καρδιάς. Την επαναφέραμε, προσπαθήσαμε να την διασωληνώσουμε και δεν τα καταφέραμε και πέθανε. Λέμε και εμείς ότι πέθανε από την αρρώστια της. Τους ρώτησε η μητέρα μου: Να έρθουμε; Και τους λέει το νοσοκομείο: Όχι, μην έρθετε. Θα σας ενημερώσουμε εμείς αργότερα, θα σας πάρουμε τηλέφωνο. Μετά από 2-3 ώρες παίρνει ξανά η μάνα μου και δεν απαντά κανένας. Μετά από μια ώρα, πιάνει τηλέφωνο ένας άλλος γιατρός την μάνα μου και της λέει: Σχετικά με τον θάνατο της μάνας σου πρέπει να σου πούμε κάτι. Του λέει η μάνα μου: Πες μου. Βρήκαμε λέει ενδείξεις ότι ήταν κάποιος πάνω από το κρεβάτι της μητέρας σου και ότι ο θάνατος ήταν αφύσικος και ότι διερευνούμε το τι έγινε. Αυτό μας είπαν. Και ρωτούμε εμείς λεπτομέρειες: Τι εννοείς, τι ενδείξεις, ποιος, τι, που, γιατί και δεν πιάναμε απάντηση.”

Η τραγική στιγμή της αναγνώρισης του πτώματος

Ο κύριος Σπαρής λέει ότι από εκείνη την στιγμή και μετά, οι συγγενείς άρχισαν να διερευνούν και οι ίδιοι το τραγικό γεγονός και διαπίστωσαν ότι στον θάλαμο όπου νοσηλευόταν η γιαγιά Ελένη, βρισκόταν ηλικιωμένη που πάσχει από άνοια.

Advertisement

“Το μόνο που μας είπαν εμάς η ώρα πέντε το απόγευμα να πάμε για αναγνώριση πτώματος. Μπήκαν μέσα η μάνα μου με τη θεία μου για να την δουν από μακριά και πίσω από γυαλί και ήταν σκεπασμένη μέχρι το πηγούνι. Είδαν και πρόσεξαν ότι τα χείλη της ήταν καμένα, κόκκινα και μαύρα, φουσκωμένα. Ήταν καθαρό αυτό που έβλεπαν έστω και από απόσταση. Και τους λέει η θεία μου: Εξηγήστε μου τι είναι αυτό που βλέπω γιατί δεν είναι έτσι τα χείλη της μάνας μου. Με μισόλογα και μετά από πίεση μας είπαν ότι στο δωμάτιο εβρέθηκε καυστικό υγρό, αυτά ήταν τα λόγια της Αστυνομίας. Καυστικό υγρό.”

Η ασθενής με άνοια και ο ρόλος του νοσηλευτηρίου

Ο εγγονός της 81χρονης τονίζει ότι από την πρώτη στιγμή η Αστυνομία άρχισε έρευνα για την υπόθεση, συλλέγοντας στοιχεία και μαρτυρίες. 

“Εμείς θέλουμε απαντήσεις. Που βρέθηκε το υγρό; Ποιος έβαλε εκεί την χλωρίνη; Τι έκανε μια γυναίκα με άνοια σε θάλαμο με άλλους ασθενείς; Από τη στιγμή που δεν μπορεί να ξέρει τι είναι αληθινό και τι της φαντασίας της και που είναι κίνδυνος για τον εαυτό της και για άλλους. Και όπως αποδείχτηκε ήταν κίνδυνος για την γιαγιά μου. Εμείς είμαστε εξοργισμένοι όχι με την γυναίκα που είναι άρρωστη, αλλά με την αμέλεια του νοσοκομείου. Το νοσοκομείο δεν έχει μόνο ευθύνη να γιατρέψει έναν άρρωστο αλλά για όποιον μπαίνει εκεί μέσα να τον έχει ασφαλή. Και εδώ απέτυχε σε πολλά επίπεδα. Ένα, είχε δηλητήριο έξω που μπορούσε να το πιάσει ο οποιοσδήποτε και να το κάνει οτιδήποτε, αφού η κοινή λογική λέει ότι αυτά τα πράγματα πρέπει να είναι κάπου κλειδωμένα. Δεύτερο, η γυναίκα τούτη που ήταν κίνδυνος για τον εαυτό της και για άλλους, γιατί δεν είχε περιοριστικά μέτρα από τη στιγμή που δεν έχει σωάς τα φρένας; Είναι ευθύνη του νοσοκομείου να λάβει μέτρα για την ασφάλεια όλων των ασθενών. Για εμάς, ο θάνατος της γιαγιάς μου είναι αμέλεια του νοσοκομείου. Έκαναν πέντε ώρες να μας πουν ότι ο θάνατος της γιαγιάς μου δεν ήταν φυσικός.”

“Λούζουν με ψατζιή” φώναζε η γιαγιά Ελένη

Από πληροφορίες που κατέχουν οι συγγενείς της άτυχης ηλικιωμένης, φαίνεται ότι οι κραυγές της 81χρονης που εκλιπαρούσε για βοήθεια ξεσήκωσαν τον Θάλαμο COVID-19 του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, με γιατρούς και νοσηλευτές να σπεύδουν στο πλευρό της και να καταβάλλουν μάταια πρσπάθειες για να την επαναφέρουν στη ζωή. 

“Αυτό που ξέρουμε εμείς είναι ότι πήγαν στο θάλαμο της γιατί φώναζε: Λούζουν με ψατζιή. Εκεί είδαν την γιαγιά μου στην κατάσταση που την είδα, με το καυστικό υγρό, προσπάθησαν να τη διασωληνώσουν, να την επαναφέρουν και δεν τα κατάφεραν. Αλλά το ότι φώναζε δείχνει καθαρά ότι ήταν κακόβουλη ενέργεια, ότι δεν ήταν μόνη της. Ήταν ανύμπορη, δεν μπορούσε να περπατήσει γιατί έκανε εγχείρηση στο πόδι και δεν είχε περπατήσει τους τελευταίους δυόμιση μήνες.”

Πρώτα πόρισμα και μετά αποφάσεις

Ο κύριος Σπαρής τονίζει ότι η οικογένεια της γιαγιάς Ελένης θα αναμένει την ολοκλήρωση των αστυνομικών ερευνών για την υπόθεση και τα αποτελέσματα των τοξικολογικών και ιστοπαθολογικών εξετάσεων που διενεργούνται σε δείγματα που λήφθηκαν από τη σορό της ηλικιωμένης κατά τη διάρκεια της νενομισμένης νεκροτομής, προκειμένου να αποφασίσει τα επόμενα βήματα.

“Εμείς δεν έιμαστε ούτε δικηγόροι, ούτε δικαστές, περιμένουμε τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων και μια σωστή και τεκμηριωμένη έκθεση από τους ιατροδικαστές, μια ολοκληρωμένη έκθεση που να λέει ότι έγινε το Α ή το Β και από εκεί και πέρα θα λάβουμε αποφάσεις σαν οικογένεια”