Της Δήμητρας Μακρυγιάννη Φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η κατάσταση με τα προβλήματα των αναπήρων πολέμου του 1974. Οι άνθρωποι που δεν δίστασαν στιγμή να ριχτούν στη μάχη προστατεύοντας τα ιδανικά της πατρίδας τους βιώνουν στο πετσί τους την απουσία του κράτους.
AdvertisementΓιώργος Γρουτίδης – Πρ. Οργ. Παθόντων και Αναπήρων“Υπάρχει μια έλλειψη σεβασμού στα ειδικά προβλήματα που μας απασχολούν, το βιώνουμε είναι άτομα που έδωσαν την αρτιμέλειά τους πολεμώντας για την ελευθερία του τόπου δε τα βγάζουμε πέρα οικονομικά είναι πολύ χαμηλές οι συντάξεις”.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Παύλος Μεταξάς – Ανάπηρος πολέμου“Στα 58 μου βγήκα στη σύνταξη από αξιοπρέπεια! Δεν ήμουν παραγωγικός και αυτό μου έκανε τη ζωή δύσκολη”.
Στην οικονομική δυσχέρεια έρχεται να προστεθεί τόσο το θέμα της ψυχολογική διαχείρισης όσων έζησαν και ποτέ δε θα ξεχάσουν όσο και το θέμα των ιατροσυμβουλίων που καθυστερούν να καταλήξουν σε αποφάσεις για σοβαρά περιστατικά που χρήζουν άμεσα εξέτασης. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ανάπηρου με προσθετικό μέλος στη γνάθο που περιμένει εδώ και δύο χρόνια να περάσει από ιατροσυμβούλιο.
AdvertisementΓιώργος Γρουτίδης – Πρ. Οργ. Παθόντων και Αναπήρων“Κινδυνεύουν ζωές υπήρξε περίπτωση ανθρώπου που από τύχη δεν του κόψανε το πόδι”.
Σε μία άλλη εξέλιξη, η Επιτροπή Εργασίας της Βουλής δίνει παράταση ενός έτους για τους χαμηλοσυνταξιούχους που δικαιούνται την μικρή επιταγή. Δικαίωμα υποβολής αίτησης θα έχουν μέχρι και το τέλος του 2020.
