Οι απόψεις των παιδιών δεν λήφθηκαν υπόψη κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων για τα μέτρα κατά της πανδημίας, καταγγέλλει η 15χρονη Νικολέττα Ξύδη, υπογραμμίζοντας τον σημαντικό αντίκτυπο που αυτές είχαν στη ζωή των παιδιών.

Σε διάσκεψη Τύπου που έγινε την Τρίτη για την παρουσίαση έκθεσης σχετικά με τις επιπτώσεις των μέτρων κατά της πανδημίας στα δικαιώματα του παιδιού, η μαθήτρια ρώτησε τους παρευρισκόμενους αν θεωρούν σημαντικό ότι συμμετείχαν επιδημιολόγοι κατά τη διάρκεια λήψης αποφάσεων και γιατί.

Τα μέτρα που λήφθηκαν για αναχαίτιση του ιού επέφερε επέδρασαν αρνητικά σε διάφορες πτυχές της ζωής των παιδιών, είπε η Νικολέττα Ξύδη μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση. Όπως εξήγησε, κατά την περίοδο του lockdown τα παιδιά αναγκάστηκαν να παρακολουθούν διαδικτυακά μαθήματα, κάτι που επέφερε μαθησιακά κενά. Ο εγκλεισμός την ίδια ώρα, σημείωσε, επηρεάσε σημαντικά τη φυσική και ψυχική υγεία τους. 

 

Με την επιστροφή στο σχολείο η πραγματικότητα των μαθητών άλλαξε, πρόσθεσε.

 

Advertisement

“Δεν μπορούσαμε να λαμβάνουμε μέρος σε εξωσχολικές δραστηριότητες, σε προγράμματα, σε πράγματα που γενικότερα έκαναν το σχολείο πιο ενδιαφέρον και μας βοηθούσαν στον κοινωνικό τομέα.”

Η Νικολέττα Ξύδη τόνισε ότι κατά τη λήψη αποφάσεων θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη των παιδιών να βγαίνουν έξω από το σπίτι και να αλληλεπιδρούν με άλλα άτομα. 

“Θα έπρεπε να καταλαβαίνουν περισσότερο τις ανάγκες των παιδιών. Σίγουρα θα θέλαμε οι ομάδες των ενηλίκων και παιδιών να αντιμετωπίζονται ισάξια.”

Σημείωσε παράλληλα πως η πληροφόρηση που λάμβαναν τα παιδιά γύρω από τα μέτρα κατά της πανδημίας μερικές φορές προκαλούσε ανησυχία και αβεβαιότητα. 

Από την πλευρά της η Επίτροπος Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού, Δέσπω Μιχαηλίδου, τόνισε ότι πρέπει επιτέλους να ακουστεί η φωνή των παιδιών.

Αυτό που ενόχλησε ιδιαίτερα την ίδια, βλέποντας τα αποτελέσματα της έρευνας, ήταν ο φόβος που βίωσαν τα παιδιά μπροστά στην απειλή ότι ως φορείς μπορεί να βλάψουν αγαπημένα τους πρόσωπα.

“Έαν τους είχαμε βάλει το βάρος ότι ήταν η άμεση απειλή μεταφοράς του κινδύνου, αντιλαμβάνεστε πώς ένα παιδί μπορούσε να βιώσει αυτό το συναίσθημα, της ενοχής.”

Κάτι άλλο που ενόχλησε την Επίτροπο ήταν οι περιπτώσεις όπου υπήρξε καθυστέρηση στην καταγγελία περιστατικών σεξουαλικής ή άλλου είδους κακοποίησης παιδών.