Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου σήμερα και το AlphaNewsLive φέρνει στο φως την ιστορία του Ανδρέα Μάρκου, ενός 14χρονου που στην τρυφερή ηλικία των δύο μόλις ετών έδωσε τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής του και κατάφερε να βγει νικητής.

Ο Ανδρέας διηγείται την ιστορία του και στέλνει το δικό του μήνυμα αισιοδοξίας σε όσους μάχονται με τον καρκίνο.

Διαγνώστηκε με καρκίνο στα νεφρά, ωστόσο στάθηκε δυνατός και σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά τον εφιάλτη που πέρασε, περιγράφει όσα θυμάται για την περιπέτεια της υγείας του και όσα έμαθε.

Advertisement

“Θυμάμαι να είμαι σε ένα κρεβάτι να βλέπω τηλεόραση, θυμάμαι να κάνω βόλτες με το ποδήλατο του παιδογκολογικού στο νοσοκομείο. Θυμάμαι σαν όνειρο να ξυπνώ από ένα κρεβάτι χειρουργείου.”

Η μάχη του Ανδρέα κράτησε συνολικά 13 μήνες, μια σκληρή μάχη, από την οποία όμως κατάφερε να βγει νικητής…

Ο πατέρας του, Παναγιώτης Μάρκου, περιέγραψε τις στιγμές της διάγνωσης και την πορεία προς το Μακάριο Νοσοκομείο.

“Είχε αιματουρία, τον πήγαμε στον παιδίατρο του. Αμέσως εκατάλαβε το ο Γιάννης, σε εμάς απέφυγε να μας πει ότι ήταν κάτι σοβαρό, δεν μας το είπε ότι ήταν καρκίνος να μην μας πανικοβάλει και μας είπε να σάσουμε βαλίτσα για το Μακάριο. Την επόμενη το πρωί τον πήγαμε στο Μακάριο όπου διαγνώσθηκε και μας είπαν οι γιατροί ότι είχε όγκο στο νεφρό και ξεκίνησαν οι εργασίες για τη θεραπεία του.”

Η ασθένεια του, ήταν ένα μάθημα για αυτόν…

Μέσα σε αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν πως νιώθεις ότι σε επηρέασε η ασθένεια που είχες;

Νιώθω ότι με επηρέασε θετικά γιατί με τον καιρό που πέρασε και κατάλαβα τι έχω περάσει, έχω καταλάβει πόσο σημαντικό είναι ένας άνθρωπος να είναι υγιής, την αξία της ζωής και τα προβλήματα τα οποία βρίσκω τώρα σε σύγκριση με το πρόβλημα που είχα τότε, είναι μηδαμινά.

Νομίζεις ότι ο Ανδρέας θα ήταν διαφορετικός σήμερα αν δεν περνούσε την ασθένεια που έμελλε να περάσει όταν ήταν ακόμα μωρό;Πιστεύω πως ναι. Τα προβλήματα μου τα ξεπερνώ πιο εύκολα, σκέφτομαι το τι είχα περάσει…

Ποιες ήταν οι προβλέψεις των γιατρών;Οι γιατροί είπαν ότι δεν θα ψηλώσω, ότι δεν θα θυμάμαι καν το όνομά μου, τα οποία σήμερα έχω διαψεύσει. Μπορώ να πω ότι οι βαθμοί μου στο σχολείο είναι πάρα πολύ καλοί.

Στήριγμα του σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα…

“Όλη η οικογένεια μου, ο παππούς μου, η γιαγιά μου, η μάμα μου, ο παπάς μου, θείοι, θείες. Άλλο ένα μεγάλο στήριγμα που είχε η οικογένεια μου ήταν η εκκλησία. Η βοήθεια από τον πάτερ Βασίλειο, τον πάτερ Μάριο, τον πάτερ Ανδρέα. Η εκκλησία γενικά ήταν το στήριγμα που είχαμε όλοι.”

Πως ακριβώς σας στήριξε;

Με τις προσευχές που έκαναν οι πατέρες, με τις προσευχές της μητέρας μου, της οικογένειας μου. Με τις προσευχές της οικογένειας μου πιστεύω ότι κατάφερα να γίνω καλά. 

Παναγιώτης Μάρκου, ΠατέραςΔόξα Σοι ο Θεός, στάθηκε δυνατός, με τη βοήθεια του Θεού, έγινε καλά σήμερα ο Ανδρέας, ζει μαζί μας φυσιολογικά.

Ο Ανδρέας θυμάται και τη μέρα που σηματοδότησε τη λήξη της περιπέτειας της υγείας του που μετατράπηκε σε μια μεγάλη γιορτή για τον ίδιο, την οικογένεια και τους φίλους του.

“Θυμάμαι μετά το νοσοκομείο, όταν είχα γίνει καλά, είχαμε κάνει ένα μεγάλο πάρτι εκεί, έσβησα μια μεγάλη τούρτα, ήταν όλη η οικογένεια μαζεμένη.”

Ποια είναι τα πιο ωραία γενέθλια που έζησες ποτέ;Εκείνα γιατί ήταν από τις λίγες φορές που ήμουν στο σπίτι μου…

Ο Ανδρέας σήμερα είναι ένας έφηβος μαθητής που κάνει όνειρα για το μέλλον και αντικρίζει τη ζωή με ελπίδα και αισιοδοξία…

“Απλά θέλω να πετύχω στη ζωή μου, θέλω να γίνω γιατρός.”

Γιατί θέλεις να γίνεις γιατρός;Θέλω να βοηθήσω κόσμο γιατί θυμάμαι κάποιους στο νοσοκομείο οι οποίοι μπορεί να ήταν σε χειρότερη κατάσταση από εμένα. Είχα μια συμμαθήτρια στην έκτη τάξη του δημοτικού που είχε καρκίνο. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε.

Πως νιώθεις για αυτές τις περιπτώσεις που δοκιμάζονται ακόμα;Λυπάμαι, τους εύχομαι να έχουν θάρρος, να αντέξουν.

Το μήνυμά του;

“Ναι μεν είναι μια σοβαρή ασθένεια αλλά δεν σημαίνει ότι θα είναι θανατηφόρα. Ο καρκίνος είναι ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα που καταλαβαίνεις την αξία της ζωής. Τα προβλήματα που θα έχεις στο μέλλον θα είναι μηδαμινά μπροστά στον καρκίνο που είχες περάσει και αν καταφέρεις να βγεις κερδοφόρος θα έχεις πολλά θετικά στη ζωή σου.”

Και το μήνυμα της οικογένειάς του…

“Είναι ένας εφιάλτης, κακός, δύσκολος. Πρέπει να σταθούν δυνατοί, να δώκουν δύναμη στα παιθκιά τους, στους ασθενείς τους, με τη βοήθεια και την προσευχή τους, να τους βοηθήσουν οι Αγίοι μας να γίνουν καλά κι εκείνοι. Όταν θέλει ο Θεός φύλλο που το δεντρό εν πέφτει.”

“Μπράβο του που άντεξε, αν ήμουν εγώ στη θέση του δεν θα άντεχα αυτά που άντεξε, είναι ένας ήρωας”, λέει συγκινημένος ο πατέρας του.