Η λεκτική, ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική και οικονομική κακοποίηση καθώς και η παραμέληση και η κακομεταχείριση των ηλικιωμένων στη χώρα μας, «είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα που δυστυχώς αγνοείται από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας» αναφέρει το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας Κύπρου σημειώνοντας ότι «τις περισσότερες φορές τα περιστατικά αυτά αποσιωπώνται και οι πολίτες δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα σημάδια και να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους που υποφέρουν». Σε ανακοίνωσή του με την ευκαιρία της 15ης Ιουνίου Παγκόσμιας Ημέρας Ενημέρωσης για την Κακοποίηση των Ηλικιωμένων, το Παρατηρητήριο αναφέρει, επίσης, ότι «η κοινωνία για ακόμη μια φορά, συνεχίζει να παραμένει αμέτοχη και ανήμπορη να δράσει μπροστά σε αυτά τα σιωπηρά εγκλήματα, τα οποία τις πιο πολλές φορές συμβαίνουν στο ιδιωτικό περιβάλλον των ηλικιωμένων, με θύτες τα ίδια τα μέλη της οικογένειάς τους, τις οικιακές βοηθούς ή γενικότερα τα άτομα που τους φροντίζουν». Προσθέτει ότι «αναγνωρίζοντας αυτό το τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, που πλέον μαστίζει την εποχή μας και συγχρόνως την Τρίτη Ηλικία, είναι αποφασισμένο να συμβάλει στη προώθηση αποτελεσματικών μέτρων και καλών πρακτικών για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ηλικιωμένων, να ευαισθητοποιήσει κατάλληλα την κοινωνία και να διαμορφώσει τις συνθήκες για ενεργό, υγιή και αξιοπρεπή γήρανση».
Στην ανακοίνωσή του το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας Κύπρου σημειώνει ότι «οι ηλικιωμένοι πολύ συχνά δεν βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν γιατί το άτομο που προκαλεί την κακοποίηση είναι πολύ κοντινό και αγαπημένο πρόσωπο, έτσι δεν θέλει να το καταγγείλει επειδή τρέφει αισθήματα για αυτό είτε γιατί ο ηλικιωμένος εξαρτάται από αυτό το πρόσωπο π.χ. οικονομικά, και φοβάται ότι αν το καταγγείλει θα χάσει αυτή τη στήριξη». Επίσης, «ηλικιωμένοι νιώθουν ότι η συμπεριφορά τους προκαλεί αυτές τις πράξεις και ότι οι συνθήκες που βιώνουν ‘τους αξίζουν’ ενώ υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ηλικιωμένος φοβάται ότι εάν προβεί σε κάποια καταγγελία για το άτομο που τον κακοποιεί, θα δεχθεί εκδικητικές συμπεριφορές και δεν θα έχει πλέον τη φροντίδα του, που τις πιο πολλές φορές του είναι απαραίτητη». Τέλος, το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας Κύπρου, αναφέρει ότι δεν γίνεται καταγγελία επειδή «το άτομο που δέχεται την κακοποίηση ανησυχεί ότι αν καταγγείλει την πράξη δεν θα τον πιστέψει κανείς και γενικότερα είναι δύσπιστος στο ότι μπορεί να αλλάξει κάτι ή γνωρίζει που πρέπει να απευθυνθεί για να εξομολογηθεί αυτό που του συμβαίνει ή ακόμη ο ηλικιωμένος πιστεύει ότι θα θεωρηθεί αδύναμος εάν απευθυνθεί σε κάποιον οργανισμό ή κάποιο άλλο αρμόδιο πρόσωπο».
