Διαπιστώσεις κατόπιν μαρτυριών, συζητήσεων και δημόσια διαθέσιμων πληροφοριών οι οποίες εγείρουν παρ’ όλα αυτά σοβαρά ερωτηματικά για το ζήτημα των παρακολουθήσεων περιλαμβάνει το προσχέδιο της έκθεσης της εξεταστικής επιτροπής PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Κύπρος περιγράφεται στην έκθεση ως σημαντικό εξαγωγικό κέντρο για την κατασκοπευτική βιομηχανία, ενώ παράλληλα επανέρχεται η πολύκροτη υπόθεση του μαύρου κατασκοπευτικού βαν το οποίο ο Ισραηλινός επιχειρηματίας Ταλ Ντίλιαν διαφήμιζε το 2019 στο Forbes προτού γίνει σεισμός στο νησί μας.

Αξίζει όμως να σημειωθεί, πως το γεγονός ότι η Νομική Υπηρεσία δεν επέτρεψε την πρόσβαση στο πόρισμα του Ηλία Στεφάνου, στερεί στην ουσία από την Επιτροπή να δώσει νέα στοιχεία για την πολύκροτη αυτή υπόθεση. Στο προσχέδιο της έκθεσης, γίνεται αναφορά σε στοιχεία που το ΑΚΕΛ έδωσε στα μέλη της Επιτροπής, όπως για παράδειγμα ότι περισσότερες από 9,5 εκατομμύρια κινητές συσκευές παρακολουθούνταν παράνομα στο πλαίσιο των δοκιμών που έκανε η εταιρεία Wispear μέσω των κεραιών που εγκατέστησε στο αεροδρόμιο Λάρνακας.

Η έκθεση αναφέρει ακόμη πως οι λόγοι που δεν διώχθηκαν οι εμπλεκόμενοι επιχειρηματίες, παραμένουν απόρρητοι και εν τέλει επιβλήθηκαν μόνο χρηματικές κυρώσεις.

Αναφέρει ακόμη ότι η κυπριακή κυβέρνηση φέρεται να έχει χρησιμοποιήσει κατασκοπευτικά συστήματα και αυτό στηρίζεται στη μαρτυρία του δημοσιογράφου Μακάριου Δρουσιώτη κάτι το οποίο η κυβέρνηση αρνείται.

Αναφορά γίνεται και ως προς το ζήτημα των εξαγωγών τέτοιων συστημάτων, με την Pega να χαρακτηρίζει την Κύπρο επιεική ως προς τις διαδικασίας έκδοσης αδειών για αυτά τα θέματα.

Η αναφορά στον ΔΗΣΥ

Στην έκθεση γίνεται αναφορά στις σχέσεις του Ντίλιαν με τον Σαχάκ Άβνι ο οποίος το 2015 πήρε την κυπριακή ιθαγένεια μέσω χρυσού διαβατηρίου ιδρύοντας παράλληλα την εταιρεία NCIS.

“Η NCIS Intelligence and Security Services παρείχε λογισμικό ασφάλειας στο Αρχηγείο Αστυνομίας μεταξύ του 2014 και 2015 και δίδαξε στους υπαλλήλους του Γραφείου Ανάλυσης και Στατιστικής Εγκλημάτων μεταξύ του 2015 και 2016. Το κυβερνών κόμμα ΔΗΣΥ είναι επίσης μέρος του πελατολογίου της εταιρείας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Άβνι έχει εγκαταστήσει εξοπλισμό ασφάλειας στα γραφεία του κόμματος. Πέραν των εξοπλισμών ασφάλειας του Άβνι, τα υλικά του Ντίλιαν επίσης πωλούνταν στην Κυπριακή Υπηρεσία Καταπολέμησης Ναρκωτικών και την Κυπριακή Αστυνομία”, αναφέρεται στην έκθεση.

Ακολουθώντας το επεισόδιο με το βαν και την αγωγή, σύμφωνα με την έκθεση, ο Dilian μετακίνησε τις δράσεις της Intellexa στην Ελλάδα, αν και ποτέ δεν εγκατέλειψε την Κύπρο και είναι ακόμη κάτοικος. Έμμεσοι δεσμοί, ανάμεσα σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, που είναι εγγεγραμμένα στην Κύπρο και στην Ελλάδα, εκθέτουν την διευκόλυνση/υποβοήθηση των εταιριών του Dilian στην Αθήνα. Ακολουθούν ορισμένα από τα ονόματα που αποτελούν μέρος των συνδέσεων Κύπρου-Ελλάδας, αν και ο κύριος ρόλος της Intellexa SA στην Ελλάδα εξηγείται περαιτέρω στο κεφάλαιο για την Ελλάδα.

Αναφορά σε αξιωματούχο του ΔΗΣΥ

Σύμφωνα με πρόσφατες μαρτυρίες που επικαλείται η Pega, υπό το φως των δικαστικών ερευνών για την υπόθεση του βαν, ο δικηγόρος Αλέξανδρος Σίνκα είχε σημαντική επιρροή στην μετακίνηση στην Ελλάδα.

«Ο Σίνκα, που παλαιότερα έπαιζε σημαντικό ρόλο-κλειδί στο κόμμα του κέντρου-δεξιά Δημοκρατικού Συναγερμού, φαίνεται ότι είχε καλές σχέσεις με τον Ντίλιαν και τον Άβνι. Φαίνεται ότι ο Σίνκα ήταν επίσης γνωστός και του πρώην γενικού γραμματέα της Κυβέρνησης της Ελλάδας, Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι δύο άνδρες είχαν θέσεις στο γραφείο της φοιτητικής οργάνωσης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Ευρωπαίοι Δημοκρατικοί Φοιτητές. Τις χρονιές 2003-2004, ο Σίνκα ήταν ο πρόεδρος και ο Δημητριάδης ο αντιπρόεδρος. Ο Δημητριάδης φέρεται ότι γνώρισε τον φίλο του και επιχειρηματία Φέλιξ Μπίτζιος στον Σίνκα, ενόψει της μακροχρόνιας διαμάχης του Μπίτζιου στο κυπριακό δικαστήριο. Ο Σίνκα, με τη σειρά του, πρότεινε τον δικηγόρο Χάρη Κυριακίδη να βοηθήσει τον Μπίτζιο στην διαμάχη. Ο Κυριακίδης είχε καλές σχέσεις με τον ΔΗΣΥ», αναφέρει η έκθεση.

Ως καταληκτικό συμπέρασμα, η έκθεση αναφέρει πως η Κύπρος αν και διαθέτει ισχυρό νομικό πλαίσιο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων και την ιδιωτικότητα, για την έγκριση των παρακολουθήσεων και τις εξαγωγές, εντούτοις στην πράξη φαίνεται πως αυτά παρακόπτονται όταν υπάρχουν στενοί δεσμοί μεταξύ πολιτικών, υπηρεσιών πληροφοριών και βιομηχανίας των παρακολουθήσεων.