Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, η Κύπρος θα απευθύνει το ερχόμενο Σάββατο το ύστατο χαίρε στον Προέδρο του Συνδέσμου Αγωνιστών ΕΟΚΑ ’55-’59 Θάσο Σοφοκλέους.
Η Εξόδιος Ακολουθία θα ψαλεί από τον Ιερό Ναό Της Του Θεού Σοφίας, στον Στρόβολο, στις 9:00 το πρωί του Σαββάτου, 29 Ιουλίου.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Παρέλαβε την ετήσια έκθεση της Ελεγκτικής για το 2023 ο ΠτΔ
Πρόεδρος Χριστοδουλίδης: Ενδεχομένως Φεβρουάριο ή Μάρτιο η πολυμερής
Ο Θάσος Κ. Σοφοκλέους, ήταν ένας εκ των τελευταίων εν ζωή ηγετικών στελεχών της ΕΟΚΑ, ο οποίος «έσβησε» το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 91 ετών.
Την είδηση έκανε γνωστή μέσω ανάρτησής του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Πέτρος Παπαπολυβίου.
Advertisement«Ο εκλιπών, φοιτητής φυσικομαθηματικών το 1955, ανήκε στην ομάδα των δώδεκα Κυπρίων φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών που εγκατέλειψαν εθελουσίως τις σπουδές τους και κατέβηκαν στην Κύπρο για να συνδράμουν τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Βγήκε αντάρτης στον Πενταδάκτυλο και διαδέχθηκε, στα 23 του χρόνια, κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες τον Γρηγόρη Αυξεντίου, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του τομεάρχη Πενταδακτύλου και αργότερα Κερύνειας. Συνελήφθη, ύστερα από προδοσία, τον Οκτώβριο του 1956, βασανίστηκε άγρια, και τον Δεκέμβριο του 1956, ύστερα από μια συνοπτική δίκη, άκουσε τον Άγγλο δικαστή να του επιβάλλει την ποινή της ισόβιας φυλάκιση.
Η φυλάκισή του έμελλε να διαρκέσει 29 μήνες, αφού απελευθερώθηκε, όπως όλοι οι κρατούμενοι και καταδικασθέντες αγωνιστές της ΕΟΚΑ, τον Φεβρουάριο – Μάρτιο του 1959. Τον Φεβρουάριο του 1957 είχε μεταφερθεί, με άλλους οκτώ βαρυποινίτες αγωνιστές, στις βρετανικές φυλακές. Συνολικά στην Αγγλία και στη Σκωτία εστάλησαν σιδηροδέσμιοι 31 συνολικά αγωνιστές της ΕΟΚΑ, με τελευταία αποστολή, τον Νοέμβριο του 1958. Για τον Σοφοκλέους και για άλλους 13 αγωνιστές, η επιστροφή στην Κύπρο θα καθυστερούσε μέχρι την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας, τον Αύγουστο του 1960, καθώς θεωρήθηκαν «επικίνδυνοι» για τη μεταβατική περίοδο, και έτσι ουσιαστικά εξορίστηκαν στην Ελλάδα, με πρώτο προορισμό τη Ρόδο. Από εκείνη την περίοδο συνεργάστηκε στενά με τον Γ. Γρίβα-Διγενή, που είχε επιστρέψει στην Αθήνα και έκτοτε ανήκε στην ομάδα των αγωνιστών που διαφώνησαν με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και την πολιτική του.»
