Νέα δεδομένα από τη Δευτέρα στα νηπιαγωγεία αφού τίθεται σε εφαρμογή η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για εβδομαδιαίο έλεγχο με τη μέθοδο rapid test στα παιδιά ηλικίας 4 ετών και άνω. 

Μέτρο που δοκιμάστηκε και στα δημοτικά και που σύμφωνα με τους αρμόδιους έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα αφού εντοπίζονται και απομονώνονται άμεσα τα θετικά περιστατικά της νόσου.  Η μεγάλη ανησυχία των γονέων ωστόσο είναι εάν θα πειθαρχήσουν τα παιδιά σε αυτό το νέο κανόνα. 

Σε επικοινωνία μας με την εκπαιδευτική ψυχολόγο, Ιφιγένεια Στυλιανού μας ανέφερε ότι έγινε δέκτης παραπόνων από γονείς που διατυπώνουν την ανησυχία τους ότι το μέτρο θα δημιουργήσει δυσκολίες στις σχέσεις με τα παιδιά τους.  Τόνισε ότι το “μπαλάκι” δεν πρέπει να πάει στο ‘γήπεδο” των γονέων αναφορικά με την ενημέρωση και πως θα πρέπει να αναλάβουν δράση οι δάσκαλοι για τη νέα αυτή πραγματικότητα στις σχολικές μονάδες. 

Πως πρέπει να διαχειριστούν αυτή την αλλαγή οι γενείς και με ποιους τρόπους μπορούν να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για αυτή τη νέα διαδικασία με την επιστροφή τους στο νηπιαγωγείο από την ερχόμενη Δευτέρα; 

Το συναίσθημα της ομαδικότητας..

“Αρχικά θα πρέπει να δώσουν το συναίσθημα του “togetherness” ότι είναι μια διαδικασία που θα περάσουν όλα τα παιδιά. Στην πορεία να τους εξηγήσουν με απλούς τρόπους γιατί θα το κάνουν αυτό το πράγμα, για να ακολουθήσουν και να πειθαρχήσουν τα παιδιά πρέπει να αποκτήσει νόημα αυτός ο νέος κανόνας στο μυαλό τους. Με απλό τρόπο θα πρέπει να τους εξηγήσουν γιατί περνούν αυτή τη διαδικασία και το νόημα πρέπει να είναι θετικό, δηλαδή ότι είναι μια κατάσταση μέσα από την οποία θα είναι προστατευμένα, αυτά και οι φίλοι τους.  Δεν χρειάζεται να μπουν στη διαδικασία να τους εξηγήσουν τι είναι ο ιός, έχω την εντύπωση ότι σε αυτή την ηλικία τα παιδιά είναι εξοικιωμένα, γνωρίζουν τι είναι ο κορωνοϊός”, μας ανέφερε η εκπαιδευτική ψυχολόγος, Ιφιγένεια Στυλιανού. 

Δώστε κίνητρα στα παιδιά σας

Σημαντικό, τόνισε, οι γονείς να δώσουν κάποια κίνητρα στα παιδιά τους και να αναγνωρίσουν το συναίσθημα της δυσαρέσκειας. 

“Οι γονείς να εξηγήσουν ότι πολλές φορές μπορεί να κάνουμε κάτι που διαφωνούμε ή δεν μας αρέσει αλλά χρειάζεται να το ακολουθήσουμε γιατί είναι κανόνας. Να επιτρέψουν στα παιδιά να εκδηλώσουν τη δυσαρέσκειά τους για αυτό το πράγμα. Αν έχουμε να κάνουμε με παιδιά τα οποία έχουν χαμηλά κίνητρα ή δυσκολεύονται να πειθαρχήσουν οι γονείς να κάνουν κάποια συμφωνία με τα παιδιά ή να δώσουν κάποια κίνητρα. Αν θα πάνε να κάνουν το τεστ από μόνοι τους μπορεί να συνδυάσουν τη διαδρομή με κάτι θετικό για να προσθέσουν μια θετική προσέγγιση.  Φυσικά υπάρχουν και παιδιά που δεν θα μπορούν να πειθαρχήσουν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες εισηγήσεις. Οι σχέσεις μας με τα παιδιά είναι κρίμα να καταλήξει σε μια σχέση “πάρε δώσε”, και η αλήθεια με τα μέτρα αναγκάζουμε τους γονείς να συμπεριφέρονται στα παιδιά με μια σχέση “πάρε δώσε” δηλαδή να υπόσχονται πράγματα στα παιδιά για να κάνουν κάτι, αυτό μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις. 

Δεν είναι τιμωρητικό μέτρο…

Δεν πρέπει το παιδί, τόνισε, να ταυτίσει τον υποχρεωτικό εβδομαδιαίο τεστ ως τιμωρητικό μέτρο.  Ποιες είναι όμως οι λέξεις που πρέπει να αντικαταστήσουν το “πρέπει” ώστε ένα παιδί της ηλικίας των 4 ετών να μην αντιδράσει; 

“Απέφυγε το “πρέπει” δημιουργεί άγχος, όταν μια δραστηριότητα δεν τους αρέσει δημιουργεί ανησυχία. Οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν άλλες λέξεις, όπως “Θα ήταν καλό”, “χρειάζεται” και “είναι πλέον αναγκαίο”. Μπορεί να πούμε και κάτι άλλο.. “δεν χρειάζεται να μας αρέσει”, “δικαιούσαι να είσαι λυπημένος και θυμωμένος αλλά είναι κάτι που χρειάζεται να κάνουμε”, σημειώνοντας πως θα πρέπει να δώσουν την εικόνα στα παιδιά ότι θα είναι μια προσωρινή διαδικασία και όχι μόνιμη.

Όσον αφορά στα κίνητρα δεν πρέπει απαραίτητα να είναι κάποιο υλικό αγαθό, με την κα. Στυλιανού να φέρνει ως παράδειγμα τη μικρή “επιβράβευση” γονέα προς το παιδί μετά από μια επίσκεψη στον παιδίατρο. Κάπως έτσι, θα πρέπει να κινηθούν τα πράγματα και εντός των σχολικών μονάδων εάν θα διενεργούνται σε αυτούς τους χώρους οι δειγματοληψίες. 

“Όπως μια επίσκεψη στο γιατρό. Αυτό που κάνουν θα ήταν καλό να κάνουν οι γονείς είναι να συνδυάζουν αυτή την επίσκεψη με κάτι θετικό και ποιοτικό. Για παράδειγμα στο αυτοκίνητο θα ακούνε κάποια τραγούδια όταν πάνε στον παιδίατρο ή ο παιδίατρος θα τους δώσει ένα μικρό δωράκι, ένα αυτοκόλλητο. Αν θα υπάρχουν μονάδες δειγματοληψίας στα σχολεία θεωρώ ότι θα ήταν καλό να προσαρμοστούν σε αυτές τις ανάγκες, ακόμη και οι στολές τους, ή ένα μικρό κίνητρο στα παιδιά σαν μια όχι επιβράβευση αλλά αναγνώριση της συμπεριφοράς που είχαν. Γιατί έρχονται τα παιδιά να εξυπηρετήσουν μια ανάγκη που δεν είναι δική τους”. 

Τα παιδιά που δεν θα πειθαρχήσουν σε αυτά το νέο κανόνα, “έχουν το δικαίωμα” λέει η κα. Στυλιανού. 

“Είναι κρίμα να τα κατσαδιάσουν γονείς και εκπαιδευτικοί, έχουν το δικαίωμα να μην θέλουν. Δεν θέλουν να ακολουθήσουν ένα κανόνα που δεν ήταν ποτέ μέσα στους κανόνες. Μου ακούγεται φυσιολογικό να μην θέλουν να προσαρμοστούν. Είμαστε σε μια φάση που δεν ξέρουμε τι είναι φυσιολογικό και τι όχι. Είναι λογικό πολλά παιδιά να μην μπορούν να προσαρμοστούν”.