Πυρά κατά του δικαστικού συστήματος αναφορικά με τη διαχείριση υποθέσεων εμπορίας προσώπων, σεξουαλικών παρενοχλήσεων και ενδοοικογενειακής βίας εξαπολύει η τέως Επικεφαλής Υπεύθυνη του Γραφείου Καταπολέμησης Εμπορίας Προσώπων και υποψήφια Βουλευτής Ρίτα Θεοδώρου Σούπερμαν, σε συνέντευξη στο AlphaNewsLive.
Advertisement“Έχουμε τη νοοτροπία των δικαστηρίων στην Κύπρο να ασχολούνται με το γράμμα του νόμου και όχι με το πνεύμα του νόμου. Αυτό το αντιμετωπίζουμε πάρα πάρα πολλές φορές. Στην Ευρώπη άρχισε να αλλάζει και για αυτό οι συμβάσεις, οι νομοθεσίες έρχονται με επεξηγήσεις και εκεί μπορείς να αντιληφθείς ότι πολλές φορές πρέπει να ασχοληθείς με το πνεύμα του νόμου και όχι με το γράμμα του νόμου.”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κληθείσα να δώσει ένα παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης είπε:
Advertisement“Μπορεί να είναι μια οργανωμένη ομάδα που να διαπράττει εμπορία προσώπων και να υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία ότι έχει γίνει αυτό το έγκλημα, ωστόσο αν στον ορισμό της νομοθεσίας αν μια λέξη δεν καλύπτεται ή δεν αποδεικνύεται, ένα μικρό κομματάκι της όλης υπόθεσης, δεν λαμβάνονται υπόψη όλα τα άλλα και καταλήγει στην αθώωση του κατηγορούμενου ή να μην δικαστεί καθόλου.”
Λάθος εικόνα, λάθος μέτρα
Σημείωσε επίσης ότι μια υπόθεση θα μπορούσε να προσαχθεί με βάση άλλα αδικήματα και ερωτηθείσα για το πόσο σημαντικός είναι ο σωστός χαρακτηρισμός υποθέσεων και η ανάθεσή τους στο κατάλληλο Γραφείο της Αστυνομίας είπε:
“Τρομερά σημαντικός και θεωρώ ότι είναι ένας τομέας που πρέπει να γίνει δουλειά. Ακόμα και όταν ήμουν Υπεύθυνη του Γραφείου Καταπολέμησης Εμπορίας της Αστυνομίας είχαμε ενώπιον μας το θέμα αυτό. Δηλαδή μια υπόθεση εμπορίας προσώπων χαρακτηριζόταν ως μια υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης, ειδικότερα για τους ανήλικους.”
Εξήγησε ότι έτσι δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για το τι συμβαίνει στον τόπο μας άρα δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.
Advertisement“Δηλαδή λέμε ότι δεν υπάρχουν παιδιά θύματα εμπορίας και υπάρχουν ένα σωρό υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών που δεν είναι σωστή η εικόνα γιατί μια μεγάλη μερίδα αυτών των παιδιών είναι θύματα εμπορίας. Οπότε δεν έχουμε τη σωστή εικόνα για το τι συμβαίνει και όταν δεν έχεις τη σωστή εικόνα δεν μπορείς να λάβεις και τα κατάλληλα μέτρα.”
Γιατί “τώρα” και γιατί “όχι ακόμα”;
Σχολιάζοντας το πρωτοφανές κύμα καταγγελιών εξήγησε ότι το ένα θύμα παίρνει δύναμη από το άλλο, επίσης αντιλαμβάνονται τα θύματα ότι υπάρχει μια στήριξη από την κοινωνία και κατανόηση, κάτι που δεν υπήρχε στο παρελθόν. “Έχουν αλλάξει τα στερεότυπα, ο τρόπος που σκεφτόμαστε, ο τρόπος ζωής μας”, σημείωσε.
Ερωτηθείσα αν είναι έτοιμη η κοινωνία να αποδεχθεί τις καταγγελίες χωρίς να κατακρίνει ή να τις αμφισβητεί, είπε ότι μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας δεν είναι έτοιμη.
“Αυτό είναι αποτρεπτικό στο να προχωρήσουν μπροστά τα θύματα που προέρχονται από αυτή την ομάδα της κοινωνίας γιατί αποτρέπονται. Τυγχάνουν αρνητικού σχολιασμού και αποτρέπονται στο να προχωρήσουν σε μια καταγγελία ή ακόμα και σε μια δήλωση παραδοχής για το τι τους έχει συμβεί.”
Αδύναμες δομές προστασίας
“Εκείνο που λείπει από την κοινωνία μας είναι οι δομές προστασίας” επεσήμανε η κ. Σούπερμαν τονίζοντας ότι “το θύμα θα προχωρήσει μπροστά όταν νιώσει προστατευμένο” και υποστηρίζει ότι στην Κύπρο οι δομές αυτές είναι πολύ αδύναμες.
“Δεν σημαίνει ότι θα έχει έναν φρουρό δίπλα του και το προσέχει 24 ώρες το 24ωρο, σημαίνει να γνωρίζει που θα αποταθεί ανά πάσα στιγμή, τι θα γίνει κατά τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας, ποια είναι τα δικαιώματα του, ποιος θα του δώσει τα δικαιώματα και ποιος θα το βοηθήσει.”
Όσον αφορά τη στοιχειοθέτηση υποθέσεων με το πέρασμα χρόνων από τη διάπραξη του αδικήματος, η κ. Σούπερμαν είπε ότι είναι πολύ δύσκολο και “συνήθως έχουμε το λόγο του θύματος εναντίον του λόγου του θύτη”, ωστόσο δεν είναι ανέφικτο καθώς χρειάζεται ενισχυτική μαρτυρία, όπως για παράδειγμα μια αναφορά από ψυχολόγο ή κάποιο ειδικό.
99,9% των δραστών είναι ελεύθεροι
Η κ. Σούπερμαν αναφερόμενη σε δεδομένα του διεθνούς γραφείου εργασίας είπε ότι υπάρχουν 25 εκατομμύρια υποθέσεις εμπορίας προσώπων, έγιναν 15 χιλιάδες διώξεις και 9 χιλιάδες καταδίκες, επομένως 99,9% των δραστών παραμένουν έξω ελεύθεροι.
“Σκεφτείτε τι γίνεται με τη βία στην οικογένεια ή τις σεξουαλικές οικογένειες” υπογράμμισε, σχολιάζοντας ότι η εμπορία προσώπων είναι πιο οργανωμένο έγκλημα, ενώ μια στις δύο γυναίκες σίγουρα έχει υποστεί κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση.
Πρώτα οι γυναίκες…
Τέλος, κληθείσα να αφήσει ένα μήνυμα, αναφέρθηκε στην κακία γυναικών όσον αφορά τις γυναίκες που είναι στην πορνεία για να πει ότι “εμείς οι γυναίκες πρώτες” πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία που μέχρι πρόσφατα λέγαμε ότι “ήρθαν στην Κύπρο να πιάσουν τους αντράδες μας”.
Κι εξήγησε ότι “όταν ένα άτομο καταλήξει στην πορνεία δεν είναι εύκολο να βγει, οι εμπειρίες και αυτό που βιώνουν έχουν αποτέλεσμα στη ψυχολογία τους, άτομα με τραυματικό σύνδρομο, με ψυχολογικά, χαμηλή αυτοεκτίμηση”. “Αν ήταν τόσο εύκολο να εξέλθεις, δεν θα υπήρχε το πρόβλημα”, τόνισε επαναλαμάνοντας ότι χρειάζεται ένα πλαίσιο στήριξης.
