Επανέρχεται μέσω ανακοίνωσης η υπεράσπιση των μοναχών της Ιεράς Μονής Οσσίου Αββακούμ, καταγγέλλοντας τη στάση και τη συμπεριφορά τόσο της Ιεράς Συνόδου όσο και των οργάνων της Εκκλησίας, αφού όπως αναφέρεται είναι στα «όρια της περιφρόνησης». Την ίδια ώρα, η υπεράσπιση των μοναχών αναφέρεται στην προσπάθεια «φυγαδεύσεως» συγκεκριμένων κληρικών προς απαλλαγή από τις εκκλησιαστικές τους ευθύνες.

Αυτούσια η ανακοίνωση:

Επιδώσαμε και πάλι στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου, κοινοποιώντας και στα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, την Ένσταση που είχαμε καταθέσει στις 8 και 16 Ιουλίου, διότι μετά την παρέλευση δεκαπέντε ημερών δεν λάβαμε ουδεμία απάντηση.

Δυστυχώς, η στάση αυτή της Ιεράς Συνόδου, εκτός από παραβίαση κάθε κανόνα εκκλησιαστικής αλληλογραφίας, συνιστά και προσβλητική συμπεριφορά απέναντι μας ως συνηγόρους της Αδελφότητας. Αν μάλιστα, ληφθεί υπόψιν, ότι μέχρι σήμερα δεν έχει απαντηθεί κανένα από τα υπομνήματα μας και καμία από τις ενστάσεις μας, γίνεται κατανοητό, ότι η συμπεριφορά αυτή τόσο της Ιεράς Συνόδου όσο και των λοιπών οργάνων της Εκκλησίας της Κύπρου αγγίζει τα όρια της περιφρόνησης.

Παρά ταύτα, και σε αντίθεση με την προπεριγραφείσα αμετάβλητη στάση των θεσμικών οργάνων της Εκκλησίας της Κύπρου, εμείς εμμένοντας στην νομιμότητα και στην τήρηση των διαδικασιών, επαναφέραμε την Ένσταση μας, απαιτώντας πλέον την εξέταση της και την αποδοχή της. Και αυτό, διότι τα στοιχεία που αναφέρονται σ’ αυτήν, καθώς και τα στοιχεία που θα προσκομίσουμε στην Ιερά Σύνοδο, ανατρέπουν πλήρως την ψευδή και επίπλαστη μέχρι σήμερα ατμόσφαιρα, αποδεικνύοντας το αναξιόπιστο τόσο του κατηγόρου όσο και των εναντίον μας κατηγοριών και αποκαθιστώντας την τιμή και την υπόληψη μας ως μοναχών, κληρικών και πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ελπίζουμε, ότι έστω και την ύστατη στιγμή, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου θα πράξει το χρέος απονέμοντας επιτέλους δικαιοσύνη και αποκαθιστώντας μας στα μάτια της κοινής γνώμης και θωρακίζοντας το κύρος της ίδιας της Εκκλησίας της Κύπρου.

Τέλος, επειδή ήλθαν σε γνώση μας πληροφορίες, ότι κινούνται διαδικασίες με σκοπό την «φυγάδευση» τόσο του κατηγόρου μας όσο και άλλων ευαρίθμων κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής προς άλλες Ιερές Μητροπόλεις άλλων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, ώστε να γλυτώσουν την εκκλησιαστική δίωξη τους με την υπαγωγή τους στην κανονική δικαιοδοσία άλλης Εκκλησίας, σημειώνουμε τα κατωτέρω προς αποκατάσταση της αλήθειας: κατά το Κανονικό Δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Κύπρου, για την εκδίκαση ενός κανονικού παραπτώματος είναι εξίσου αρμόδια τόσο τα εκκλησιαστικά δικαστήρια της Εκκλησίας της Κύπρου, αφού εδώ τελέστηκε το παράπτωμα (κατά τόπον αρμοδιότητα) όσο και τα εκκλησιαστικά δικαστήρια της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, στης οποίας την δικαιοδοσία υπάγεται ο κληρικός που τέλεσε το παράπτωμα (κατά πρόσωπον αρμοδιότητα). Όποιο από τα δύο δικαστήρια επιληφθεί πρώτο, αυτό και κρίνει την υπόθεση.

Συνεπώς, όπου και αν πάει ένας παραβάτης κληρικός, δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία του. Αν στα παραπάνω, προσθέσουμε και την αρχή της καθολικότητας της εκκλησιαστικής ποινής, ότι δηλαδή η ποινή κάθε εκκλησιαστικού δικαστηρίου ισχύει σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο και δεσμεύει κάθε Ορθόδοξο επίσκοπο, γίνεται ακόμη πιο σαφές, ότι η – κατά πληροφορίες πάντοτε – προσπάθεια «φυγαδεύσεως» συγκεκριμένων κληρικών προς απαλλαγή από τις εκκλησιαστικές ευθύνες τους, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα.