Της Άντρης Αντωνίου
Κραυγή απόγνωσης από τον πατέρα του 13χρονου που τον περασμένο Νοέμβριο επέφερε τον θάνατο στην αδελφή του με μαχαίρι. Το παιδί εδώ και 6 μήνες κρατείται στο Νοσοκομείο Αθαλάσσας λόγω έλλειψης υποδομών κράτησης ανήλικων παραβατών. Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσαν στον πατέρα ότι το παιδί θα πρέπει να μεταβεί στην Ρουμανία για κράτηση και θεραπεία, εφόσον δεν μπορεί να βρεθεί κατάλληλος χώρος στην Κύπρο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
“Μου είπαν ότι το παιδί πρέπει να πάει εξωτερικό, στη χώρα μου την Ρουμανία, επειδή δεν έχει εδώ δομή και δεν μπορεί να κάνει θεραπεία αλλά γίνεται για ένα μωρό να μην μπορεί να βρεθεί λύση να στηρίξουμε το μωρό ; Το μωρό εδώ μεγάλωσε, το μωρό 14 χρόνια είναι εδώ. (ΕΡ: Εσείς αν αρνηθείτε να πάει το παιδί στο εξωτερικό τι θα γίνει;) Είπε μου ότι το μωρό αν θα πάει μόνος του, πρέπει να πάμε στο δικαστήριο και να πιάσει την κηδεμονία α, πρέπει να πάμε δικαστήριο για να γυρίσει το μωρό στα δικαστήρια και να πιάσει την κηδεμονία επειδή εγώ δεν συμφωνώ με αυτό που λέει το γραφείο”
Ο πατέρας ενημέρωσε τον 13χρόνο ότι η λύση που βρέθηκε είναι η μετάβαση του στο εξωτερικό, κάτι με το οποίο το παιδί έδειξε δυσαρέσκεια εφόσον δεν θέλει να φύγει από τον τόπο που μεγάλωσε
Advertisement“Το μωρό είπε ότι δεν θέλει να φύγει. ούτε το μωρό θέλει γιατί ξέρει τι γίνεται τώρα μεγάλωσε”
Ο πατέρας του 13χρονου ανησυχεί ότι κάτι τέτοιο θα κάνει περισσότερο κακό στο παιδί του γιατί θα βρίσκεται μόνος του στο εξωτερικό και δεν θα μπορεί να είναι δίπλα του. Εισήγησή του γραφείου ευημερίας είναι να του παρέχουν τα εισιτήρια για να μπορεί να πηγαίνει να τον επισκέπτεται μια φορά το μήνα
“Να πάω μια φορά τον μήνα και τις άλλες 29 μέρες να είναι μόνος του; Το παιδί θα νιώθει χειρότερα. Εδώ είμαι δίπλα του 4-5 φορές την βδομάδα. Γίνεται να φύγει το παιδί που έζησε 15 χρόνια εδώ ; έχουμε την οικογένεια μας εδώ, το σόι μας”
Ο κύριος Βασίλης κάνει έκκληση προς το κράτος να δει το θέμα παραμονής του παιδιού στην Κύπρο ξανά και να βρεθεί μια λύση το παιδί να μπορέσει να παραμείνει κοντά του
Advertisement“Εγώ θέλω το καλύτερο για το μωρό να γίνει καλό παιδί, άνθρωπος, άφησα τα πράγματα πάνω σας για να με βοηθήσετε αλλά δεν είναι βοήθεια τούτο. Τώρα η ψυχολογία μου που είναι ; Εγώ έχω εδώ την αδελφή μου, με βοήθησε να ξεπεράσω ότι έγινε στη ζωή μου, εγώ εν έχω κανένα με σπίτι με συγγενείς τίποτα, όσους γνώριζα εδώ και 15 χρόνια δεν είναι εκεί έφυγαν όλοι. Η ζωή μου είναι εδώ , η κόρη μου είναι εδώ στον τάφο δεν μπορώ να αφήσω εδώ την κόρη μου και να φύγω…”
