του Γιώργου Χρυσάνθου

“Αυτό είναι το δωμάτιο μου, αυτό είναι του φίλου μου. Αυτό εδώ είναι για άλλο άτομο, εδώ, εδώ και εδώ.”

Αυτές είναι οι συνθήκες που ζει ο Μορίμπα, και περίπου άλλοι 100 μετανάστες, οι οποίοι στριμώχτηκαν σε ένα διώροφο κτίριο που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσαν να ζητούν, δύο, το πολύ τρεις οικογένειες.  

Σε ένα δωμάτιο μένουν οκτώ άνθρωποι. Ένα δωμάτιο το οποίο όπως βλέπετε δεν έχει καν ούτε παράθυρο.

“Οκτώ άτομα, οκτώ άτομα εδώ, δίπλα ίσως επτά. Μια τουαλέτα για όλους”

Μια τουαλέτα η οποία εξυπηρετεί τα περίπου 40 άτομα του κάτω ορόφου…

Η κουζίνα του κάτω ορόφου στην οποία γίνεται αγώνας από σχεδόν 40 άτομα για να προλάβουν να μαγειρέψουν κάθε μεσημέρι και βράδυ.

Είναι μισοκαμένη αφού πριν μερικές ημέρες κατάφεραν να σβήσουν τη φωτιά λίγο πριν επεκταθεί σε όλο το κτίριο.  

Ο Μορίμπα κατάγετε από την Γουινέα και συζητώντας μαζί του εξέφρασε ανησυχία για το ενδεχόμενο κάποιος από τους αιτητές ασύλου, που δουλεύει τα πρωινά, να κολλήσει κορωνοίο και να τον μεταδώσει και στους υπόλοιπους.

“Είναι επικίνδυνο για όλα τα άτομα που είναι εδώ. Μένουν πολλά άτομα σε ένα δωμάτιο.”

Και για όσους θυμούνται την πρόσοψη του κτιρίου στην οδό Στασάνδρου εδώ στεγάζονταν πριν μερικά χρόνια τα κεντρικά γραφεία του ΕΥΡΩΚΟ.

Σήμερα στοιβάζονται δεκάδες μετανάστες από αφρικανικές χώρες, σε συνθήκες που… προφανώς δεν περιποιούν τιμή σε κανένα.