“Ο καρκίνος θέλει θράσος και δεν είναι ντροπή… Θέλω να παλέψω με χαμόγελο”
Η Μαρία Αριστοτέλους, συγκίνησε το παγκύπριο όταν πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε μέσω social media ότι δίνει την μάχη της για να νικήσει τον καρκίνο, σε μια σπάνια μορφή του. Στα 32 της και με την αθλητική ζωή που έκανε δεν περίμενε ότι θα βιώσει τον συγκεκριμένο “Γολγοθά” ,αλλά αποφάσισε να δώσει τη μάχη της με χαμόγελο και αισιοδοξία για το αύριο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ήταν 12 Οκτωβρίου, όταν δήλωνε μέσω Instagram ότι δεν είναι έγκυος… αλλά διαγνώστηκε με καρκίνο.
Advertisement
Η πεντάκις πρωταθλήτρια Κύπρου στο επί κοντώ, Βαλκανιονίκης (2017, Σερβία), 12η στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας και 12η Μεσογειονίκης, λίγο πριν μπει για την δεύτερη χημειοθεραπεία της και έχοντας ήδη κάνει μετάσταση στα οστά ο “αόρατος εχθρός”, μιλάει για την περιπέτεια ζωής της και στέλνει ηχηρά μηνύματα.
Η σπάνια μορφή και η στιγμή της ανακοίνωσης
Advertisement“Για μένα όταν το έμαθα ήταν ανακούφιση… Δεν ήθελα ο χρόνος να μου στερήσει την ίαση”
” Έχω ραβδομυοσάρκωμα στην μύτη και έχει κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες του λαιμού και στη μύτη. Ήταν πολύ σπάνια περίπτωση αφού κανένας από τους γιατρούς που ήταν εδώ, δεν το είχαν δει ξανά. Όταν ψάχνεις τόσο καιρό, σίγουρα σου περνάει από το μυαλό ότι πιθανόν να είναι κάτι κακό.
Η στιγμή της ανακοίνωσης ήταν για μένα ανακούφιση. Οι όγκοι μεγάλωναν, άρα ήξερα ότι αυτό που έχω τρέχει… και έπρεπε να το βρούμε γιατί ο χρόνος θα με στερούσε την ίαση. Δεν με ένοιαζε, ας ήταν και το πιο επιθετικό και σπάνιο, φτάνει να είχα χρόνο να το αντιμετωπισω. Δεν φοβήθηκα, περισσότερο από όλους ταράχτηκαν τα αδέρφια μου”
Τα πρώτα βήματα για την αντιμετώπιση του καρκίνου
” Η οικογένειά μου ήταν στο εξωτερικό -Έκανα φύλαξη ωαρίων γιατί στο μέλλον μπορεί να θέλω να κάνω παιδιά – Έπεσαν τα μαλλιά μου πολύ γρήγορα”
“Ήμουν μόνη μου κατά την διαδικασία της διάγνωσης. Η μητέρα μου ήταν στην Αυστραλία και τα αδέρφια μου ήταν τον Αύγουστο, για 15νθήμερο ταξίδι στο εξωτερικό. Είχα όμως τους φίλους μου…
Πήγα να κάνω φύλαξη ωαρίων γιατί στο μέλλον μπορεί να θέλω να κάνω παιδιά. Ο όγκος μεγάλωνε, ο καρκίνος προχώραγε ένιωθα να μεγαλώνει ο όγκος και να γινόταν σαν μανταρίνι. Ήθελα να μπω να κάνω χημειοθεραπεία και ότι είναι να γίνει, να γινόταν.”
“Η γιατρός μου είπε ότι θα έχανα τα μαλλιά μου και μου είπε να προετοιμαστώ με περούκα και τουρμπάνια. Δεν το σκέφτηκα καθόλου ότι θα χάσω τα μαλλιά μου. Έχω πάρει περούκα, μια μελαχρινή, επιφυλάσσομαι για την ξανθιά”
Η στάση ζωής και ο… έρωτας που ήρθε όταν έμαθε ότι είχε καρκίνο
“Πρέπει να συνεχίζεις να κάνεις πράγματα για να θυμάσαι ότι υπάρχει ζωή… και μετά από αυτό”
“Είναι μια στάση ζωής. Έτσι ήμουν και πριν… Δεν ξέρω αν αυτό που περνώ είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της ζωής μου. Είσαι ανήμπορος πολλές ώρες αλλά αν εξαιρέσεις τον αόρατο εχθρό, όλα τα άλλα μου φαίνονται εύκολα.
Προσπαθώ να ονειρεύομαι, να μην αφήσω τα όνειρά μου και ότι σχεδίαζα για τη ζωή μου να τα αφήσω την άκρη…. Ότι μπορείς να κάνεις πρέπει να συνεχίζεις να το κάνεις για να θυμάσαι ότι υπάρχει ζωή μετά από αυτό.
Η ζωή μου έφερε καρκίνο αλλά και έναν έρωτα
Μέσα σε όλο αυτό ήρθε και ο φτερωτός έρωτας. Αρραβωνιάστηκα. Ο Αντρέας ήρθε σε όλη αυτή την διαδικασία. Ήξερε ότι περίμενα μια διάγνωση. Ήταν ο άνθρωπος που μου ξύρισε τα μαλλιά μου. Δεν ξέρω πως το βιώνει, φαντάζομαι είναι εξίσου δύσκολο. Θέλουμε να κάνουμε όνειρα και είμαστε πάρα πολύ καλά.”
“Ο καρκίνος θέλει θράσος και δεν πρέπει να φοβόμαστε μια διάγνωση “
H Mαρία αυτή την στιγμή βρίσκεται στο νοσοκομείο για την δεύτερη χημειοθεραπεία, θέλοντας να στείλει ένα ξεχωριστό μήνυμα. Ένα μήνυμα που μας όλους.
“Η ζωή θέλει τρέλα και να ζεις την κάθε στιγμή, είτε δέκα χρόνια θα ζήσεις, είτε εβδομήντα. Αν δεν τα ζήσεις αυτά τα χρόνια δεν έχουν ουσία. Δεν πρέπει να ντρέπεται κάποιος που έχει καρκίνο να το πει, ούτε μια γυναίκα που έχασε τα μαλλιά της. Μην φοβάσαι μια διάγνωση.
“Αν καθυστερούσα την διάγνωση πιθανόν να σας αποχαιρετούσα τώρα”. Θέλει θάρρος και θράσος και NO DRAMA!”
