Η επιστημονική κοινότητα συγκρούεται για τους εκκλησιασμούς και τη Θεία Κοινωνία. Μετά την επιστολή των 152 γιατρών και επαγγελματιών υγείας, άλλη ομάδα επιστημόνων παραθέτει τα δικά της επιχειρήματα γύρω από τα ζητήματα αυτά. Από τη μια, η Θεία Κοινωνία από γιατρό ως «φάρμακο της αθανασίας», από την άλλη, με παραπομπή σε συγκεκριμένη βιβλιογραφία αφήνονται ερωτηματικά για τους κινδύνους που εμπερικλείει η συγκεκριμένη θρησκευτική πρακτική. Δύο επιστήμονες παρέθεσαν τα επιχειρήματα τους στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση.

Την ομάδα των 152 γιατρών που πιστεύουν ότι θα πρέπει ο εκκλησιασμός να αντιμετωπιστεί στη βάση των ίδιων κριτηρίων με τις υπόλοιπες υπηρεσίες στο πλαίσιο των συζητήσεων για τις χαλαρώσεις, εκπροσώπησε ο Παιδίατρος Χαράλαμπος Μαύρος.

Ο ίδιος υποστήριξε ότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη που αφορά την Θεία Κοινωνία και κακώς το ζήτημα μπαίνει κάτω από το μικροσκόπιο. Επικαλείται την εμπειρία 2000 ετών Χριστιανισμού και επιμένει ότι δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις κοινωνίας είτε στη Σπιναλόγκα είτε στη Σιέρα Λεόνε εν μέσω Έμπολα ότι ασθένειες μεταδίδοντα μέσω της Θείας Κοινωνίας. Αν ήταν έτσι, πρόσθεσε, τότε θα πέθαιναν πολλοί ιερείς.

Απαντώντας στο πιο πάνω επιχείρημα η Μοριακή Βιολόγος Μυρτάνη Πιερή, που εκπροσωπεί την αντίπερα όχθη των επιστημόνων, απάντησε ότι θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι πριν 50-100 χρόνια δεν ξέραμε τι είναι οι ιοί άρα δεν υπάρχουν δεδομένα τα οποία θα μπορούσαν να ερευνηθούν. Επιπλέον επικαλείται βιβλιογραφία σύμφωνα με την οποία υπάρχει κίνδυνος, χαμηλού ρίσκου μεν, πολλοί μικροοργανισμοί να μένουν σε δισκοπότηρα κτλ. Πόσο μάλλον λέει όταν δεν είμαστε σε φυσιολογικές συνθήκες όπως σήμερα που έχουμε σε εξέλιξη μία πανδημία. Εφόσον πρόσθεσε ο Covid-19 μεταδίδεται μέσω του σάλιου ο κίνδυνος αυτός πιθανώς να αυξάνεται. Επίσης είπε δεν γνωρίζουμε την αντίδραση των σωματηδίων του συγκεκριμένου ιού στον χρυσό ή τον αργυρό από τον οποίο αποτελείται το δισκοπότηρο, όσο και στην συγκεκριμένη περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Επιπλέον είπε εξαρτάται και από την ικανότητα του παραλήπτη να καταστρέφει τον εκάστοτε παθογόνο οργανισμό.

Ο Χαράλαμπος Μαύρος όμως επιμένει ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αφήνεται να αποφασίσει μόνος αν θέλει να κοινωνήσει ή όχι. Η Θεία Κοινωνία είπε είναι θέμα πίστεως και όχι μικροσκοπίου. Όπως η πίστη μου λέει ότι η Θεία Κοινωνία δεν μεταδίδει ασθένειες, έτσι και το αντίθετο δεν έχει μέχρι σήμερα αποδειχθεί.

«Σεβαστές οι συστάσεις της όμως δεν μπορεί κανείς να μου υποβάλει ή να με πείσει ότι η Θεία Κοινωνία μεταδίδει νόσους. Εδώ και χιλιάδες χρόνια ο ορθόδοξος κόσμος κοινωνεί με τον ίδιο τρόπο. Εμείς οι Χριστιανοί πιστεύουμε ότι είναι το φάρμακο της αθανασίας», υποστήριξε.

Η Μυρτάνη Πιερή από την πλευρά της απαντώντας στο επιχείρημα της ελευθερίας, ανέφερε πως αν για παράδειγμα επιτραπεί στη γιαγιά της να κοινωνήσει, θα κολλήσει και τον παππού της που για παράδειγμα δεν ήθελε να κοινωνήσει, αμφισβητώντας το επιχείρημα αυτό και αναδεικνύοντας τις προεκτάσεις που θα είχε κάτι τέτοιο για το σύνολο της κοινωνίας.

Σε κάθε περίπτωση το θέμα αναμένει ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο και αναμένεται να απασχολήσει ως ένας ακόμα πονοκέφαλος την πολιτική ηγεσία ενόψει των αποφάσεων για τις χαλαρώσεις των περιοριστικών μέτρων. Θέση της Κυβέρνησης είναι πως ακούει συμβουλευτικά την επιστημονική ομάδα και αποφασίζει σε επίπεδο ηγεσίας η ίδια.