Με βαθύτατη θλίψη ο Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος ανακοίνωσε τον θάνατο της Δρ. Αρετής Αναστασιάδη, η οποία υπήρξε η πρώτη γυναίκα παιδίατρος στη Λευκωσία. Χαρακτηρίζει την εκλιπούσα ως «ακούραστη και συνεπής υπηρέτησε με ήθος, αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια την ιατρική επιστήμη και πρόσφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες της στην κοινωνία της Λευκωσίας για δεκαετίες ολόκληρες.»
Advertisement«Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Συμβούλιου Ιατρικού Σώματος του ΠΙΣ εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήρια προς την οικογένεια και τους οικείους της, τονίζοντας ότι οι φωτεινές αναμνήσεις ενός ανθρώπου, όπως η Αρετή, που έζησε με ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια τη ζωή του, αφήνοντας πίσω του πολύτιμο έργο, είναι πάντα ισχυρότερες από τον θάνατο. Αιωνία η μνήμη της.»
Η εκλιπούσα είναι η μητέρα της πρώην Υπουργού Συγκοινωνιών και Διευθύντριας της Βουλής των Αντιπροσώπων Βασιλικής Αναστασιάδη, η οποία την αποχαιρέτησε «με απέραντη θλίψη και τεράστια υπερηφάνεια για όσα μας άφησες ως παρακαταθήκη.»
Σε αποχαιρετώ με απέραντη θλίψη και τεράστια υπερηφάνεια για όσα μας άφησες ως παρακαταθήκη .Η πρώτη γυναίκα παιδίατρος στη Λευκωσια ! pic.twitter.com/LhAPYOqa72
— Vassiliki Anastassiadou (@VAnastassiadou) July 31, 2024
Η εξόδιος Ακολουθία για την Δρ. Αναστασιάδη τελείται σήμερα Πέμπτη 01/08/24 στις 05:00μμ, από τον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στον Στρόβολο.
Το βιογραφικό που έγραψε η ίδια η Δρ Αρετή Αναστασιάδη:
«Γεννήθηκα στον Πειραιά, το 1923, όπου και έζησα μέχρι τα εικοσιεπτά μου χρόνια, οπότε γνώρισα και παντρεύτηκα τον αείμνηστο Γιατρό Μίκη Αναστασιάδη. Από τον ευτυχέστατο γάμο μας αποκτήσαμε τρία καλά παιδιά.
Σπούδασα Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησα ειδικότητα παιδιατρική στην πανεπιστημιακή κλινική του αείμνηστου καθηγητή Χωρέμη, και για ένα χρονικό διάστημα σε Παιδιατρική Κλινική σε Νοσοκομείο της Βιέννης.
Στην Κύπρο εγκατασταθήκαμε το 1952, από τότε και για περίοδο 45 ετών ασκούσα την παιδιατρική ως ιδιώτης γιατρός στη Λευκωσία.
Εχρημάτισα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου «Ιπποκράτης», αλλά και πάντα παρακολουθούσα με ενδιαφέρον τη λειτουργία του Συλλόγου μας.
Τα πρώτα χρόνια συναντήσαμε πάρα πολλές δυσκολίες κατά την άσκηση του ιατρικού μας επαγγέλματος, κυρίως από την έλλειψη διαγνωστικών μέσων και κατάλληλων φαρμάκων. Οι εργαστηριακές εξετάσεις υποτυπώδεις, τα δε αντιβιοτικά μόλις ξεφύτρωναν.
Παρά ταύτα έχουμε την ικανοποίηση και την αίσθηση ότι προσφέραμε πολλά στον τομέα της υγείας και για πολλά-πολλά χρόνια. Κι αν με ρωτούσατε τί θα ήθελα να γίνω όταν ξαναγεννηθώ, θα σας απαντούσα: Ξανά η πρώτη γυναίκα παιδίατρος στη Λευκωσία της Κύπρου μας.»