Από διαχρονικές στρεβλώσεις και δύσκολα προβλήματα «πάσχει» το κυπριακό, εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό παραδέχθηκε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση η Υπουργός Παιδείας Αθηνά Μιχαηλίδου, τονίζοντας ότι κατά τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του Νίκου Χριστοδουλίδη έγιναν σημαντικά βήματα προόδου, για επίτευξη του στόχου ενός συμπεριληπτικού και σύγχρονου δημόσιου σχολείου.
Advertisement«Θέλουμε να είμαστε περήφανοι για τα παιδιά μας, τις ευκαιρίας που τους δίνονται, την μόρφωση που παίρνουν μέσα από προγράμματα. Στόχος είναι ένα σχολείο όπου το κάθε παιδί θα μπορεί να βελτιώσει τα μαθησιακά του αποτελέσματα, στον μέγιστο βαθμό. Να ναι χαρούμενα τα παιδιά μας, να είνα ευχαριστημένοι οι εκπαιδευτικοί μας, έτσι ώστε όλοι μαζί και με τους γονείς, να φέρουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Δουλεύουμε πολυεπίπεδα, χρειάζεται συστηματική δουλειά και ξεκάθαρο όραμα.»
Η κυρία Μιχαηλίδου εξήγησε ότι από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο η ύλη σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες θα μειωθεί, συμπεριλαμβανομένης της Προσχολικής Εκπαίδευσης που είναι «ίσως η πιο σημαντική.»
«Άνοίξαμε ήδη το κεφάλαιο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού, έχουμε εδώ και σαράντα χρόνια τον θεσμό του επιθεωρητή που πηγαίνει προειδοποιημένα για να δώσει βαθμό, ίσως εκ των προτέρων. Χωρίς να δίνουμε επιβράβευση στους καλούς εκπαιδευτικούς που σίγουρα υπάρχουν και ευτυχώς είναι πολλοι, αλλά και για να στηρίξουμε αυτούς που έχουν αδυναμίες.»
Η Υπουργός Παιδείας ανέφερε ότι ένας από τους πρώτους στόχους της κυβέρνησης για το 2024, είναι η αντιμετώπιση της βίας και της παραβατικότητας στα σχολεία με έμφαση στον σεβασμό της σχολικής μονάδας και της καταστολής.
«Υπάρχουν προβλήματα, υπάρχουν φαινόμενα να μην είναι στη θέση τους οι φρουροί και πρέπει να δούμε ποιος τους εργοδοτεί. Για εμένα έχει σημασία η παραδοχή, μετά στη δράση και μετά στην αντιμετώπιση.»
Η κυρία Μιχαηλίδου εξήγησε ότι ανάμεσα στα μέτρα που επεξεργάζεται το Υπουργείο Παιδείας είναι η καθολική απαγόρευση της χρήσης του κινητού τηλεφώνου στους σχολικούς χώρους.
«Όπως φαίνεται, αυτό ενθαρρύνει περισσότερο την παραβατικότητα. Βλέπουμε να έχουμε αναπαρωγωγή εικόνων και των βίαιων περιστατικών αμέσως μόλις συμβούν, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται τα παιδιά που είναι κυρίως οι θεατές και αυτό είναι το πιο σοβαρό για εμάς.»