Oύτε η καταδίκη, ούτε ο αποτροπιασμός καταπολεμούν τα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας που διέπουν την κυπριακή κοινωνία, σύμφωνα με την Λέκτορα Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας Εύη Ευτυχίου. Φιλοξενούμενη στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση και σχολιάζοντας την υπόθεση του άγριου ξυλοδαρμού 40χρονης μητέρας από το Ιράν, από ζεύγος Ελληνοκύπριων ηλικιωμένων, επισήμανε την ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων.
Advertisement“H προσφυγική κρίση δεν είναι ενδημικό φαινόμενο, ούτε ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Το παρατηρούμε σε ολόκληρο τον κόσμο και στην Ευρώπη, σε αυξημένα επίπεδα τα τελευταία χρόνια, δεν είναι αποκλειστικό φαινόμενο. Τα σχόλια περί δημογραφικής αλλοίωσης, δεν συμφωνώ και θα πρέπει να είμαστε όλοι προσεκτικοί γιατί οι λόγοι της μεταναστευτικής κρίσης είναι διεθνείς και η Κύπρος από μόνη της δεν μπορεί να επιλύσει αυτά τα προβλήματα.”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ερωτηθείσα γιατί η κυπριακή κοινωνία κάθε φορά που υπάρχει ένα επεισόδιο ρατσιστικής βίας αντιδρά έντονα, είτε υπέρ είτε κατά των μεταναστών, η κυρία Ευτυχίου έκανε λόγο για εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού προβλήματος από πολιτικούς, κόμματα και Μέσα Ενημέρωσης.
“Βλέπουμε δηλώσεις που αναπαριστούν το μεταναστευτικό ως τον “τρίτο Αττίλα”, που παρουσιάζουν τους μετανάστες ως τροχοπέδη στην επίλυση του εθνικού μας προβλήματος, τίτλοι που αναφέρονται σε παλιρροιακά κύματα μετανάστευσης, όλα αυτά οδηγούν την κοινωνία σε πανικό και δημιουργούν ένα πολύ αρνητικό κλίμα εναντίον των μεταναστών. Ιδιαίτερα σε κοινωνίες όπου υπάρχει αυξημένη ιδεολογική ανισότητα, οδηγείται η κοινωνία σε πόλωση.”
Η κυρία Ευτυχίου έκανε λόγο για φόβο της κοινωνίας σε σχέση με την διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος από τους αρμόδιους φορείς, γεγονός που εντείνει τα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας.
“Ο θεσμικός ρατσισμός ξεκινά από το ίδιο το κράτος, από μεγάλους οργανισμούς και κρατικά τμήματα που περιορίζουν την πρόσβαση ευάλωτων ομάδων σε δικαιώματα.”
Η Λέκτορας Κοινωνιολογίας ανέφερε ότι τα προβλήματα των μεταναστών δεν βρίσκονται στον δημόσιο διάλογο με αποτέλεσμα να μην εξετάζονται με την απαραίτητη προσοχή από την Πολιτεία, ενώ έφερε ως παραδείγματα τα εγκλήματα του καθ’ ομολογία κατά συρροή δολοφόνου Νίκου Μεταξά και τις εξαφανίσεις παιδιών.
