Toυ Ευγένιου Κυριάκου–Οικονομολόγου

Αναντίλεκτα ο σεβασμός προς τις αποφάσεις των Δικαστηρίων είναι δεδομένος, ωστόσο, σε μια χώρα με βαθύτατα ανεπτυγμένη την δημοκρατική συνείδηση ουδείς δύναται να θεωρείται υπεράνω κριτικής.

Αιτία να προχωρήσω στην συγγραφή του εν λόγω άρθρου, αποτελεί η απόφαση την οποία εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 2 Μαϊου 2023, το οποίο απάντησε θετικά σε μία ‘’Αγωγή Αποκάλυψης’’ ως είθισται να λέγεται στους Νομικούς κύκλους (Πολιτική Αγωγή υπ’ αριθμό …./2022).

Mε σαφή πρόθεση να γίνει ξεκάθαρο γιατί στηλιτεύω την άνωθεν ενέργεια του εντιμότατου δικαστού, είναι επιβεβλημένο να αναφερθώ σε κάποια γεγονότα.

Επισημαίνω ότι ενάγοντες είναι 2 Τραπεζικά Ιδρύματα στην Ρωσία και εναγόμενοι Φυσικές και Νομικές Οντότητες, ως επί το πλείστον οι δεύτερες εγγεγραμμένες στα μητρώα του Εφόρου Εταιρειών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι εναγόμενοι, συνολικά 44 στον αριθμό, είναι κυρίως Ελεγκτές, Λογιστές, Τράπεζες και Γραφεία Παροχής Επαγγελματικών υπηρεσιών εδώ στην Κύπρο, καθώς και κάποιες Νομικές Οντότητες εγγεγραμμένες στην Βρετανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όταν η υπόθεση ήχθη ενώπιον Δικαστηρίου, οι ενάγοντες ισχυρίστηκαν ότι προηγούμενες Διοικήσεις των υπό αναφορά Ιδρυμάτων, συνεργάστηκαν με ξένες φυσικές και νομικές οντότητες πετυχαίνοντας να υπεξαιρέσουν κεφάλαια και περιουσιακά στοιχεία τα οποία ανήκουν στις 2 Τράπεζες. Υπάρχει ένα πάρα πολύ μικρό ενδεχόμενο οι εναγόμενοι, εντελώς αθώα, να ενεπλάκησαν σε κάποιου είδους συναφείς με τους ισχυρισμούς των εναγομένων διαδικασίες, σίγουρα όχι πράξεις καταδολίευσης. Τονίζω τις λέξεις ‘’πάρα πολύ μικρό ενδεχόμενο’’, διότι κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, ουδέν στοιχείο επιβαρυντικό παρουσιάστηκε εις βάρος τους. Οι ενάγοντες, τώρα, εκτιμούν ότι οι εναγόμενοι έχουν την γνώση να δώσουν πληροφορίες, ούτως ώστε να εντοπιστούν οι φυσικές και νομικές οντότητες τις οποίες ψάχνουν και μετείχαν σε ζημιογόνες για τα Τραπεζικά Ιδρύματα συναλλαγές. Καθίσταται, λοιπόν, πρόδηλο, ότι η εν λόγω απόφαση είναι ανεδαφική και στηρίζεται σε γυάλινα πόδια, καθώς ελήφθη στη βάση εικασιών και στην απουσία οποιονδήποτε στοιχείων και αποδείξεων. Ρητορικώς, απευθύνω το ερώτημα, σε ποιου είδους κράτη η Δικαιοσύνη δύναται να λαμβάνει τόσο σοβαρές αποφάσεις με υπόβαθρο αίολα επιχειρήματα και αστήρικτες ‘’υποψίες’’ και όχι με αδιάψευστες μαρτυρίες και ατράνταχτα τεκμήρια;

Επισημαίνω ότι ενώπιον του Δικαστηρίου, όλοι οι εναγόμενοι εκπροσωπήθηκαν και προέβαλαν ένσταση με την κατάθεση ενόρκων δηλώσεων, θέτοντας τα επιχειρήματα ότι οι ενάγοντες δεν επικαλέστηκαν το ‘’Ορθό Εφαρμοστέο Δίκαιο’’, ούτε προσήλθαν στο  Δικαστήριο με ‘’καθαρά χέρια’’. Επίσης, η συμπεριφορά τους ήταν ανέντιμη και άδικη επειδή δεν κατέθεσαν κάποια σχετικά με την υπόθεση γεγονότα. Περαιτέρω, υπάρχει καταφανής προθεσμία παραγραφής η οποία έχει κατά πολύ ξεπεραστεί, η μαρτυρία που δόθηκε από τους ενάγοντες είναι παράτυπη, οι διατάξεις για δίκαιη δίκη δεν ικανοποιήθηκαν και ουσιαστικά, οι ενάγοντες προσπαθούν να αποσπάσουν παρανόμως στοιχεία και να τα χρησιμοποιήσουν με κακόβουλο τρόπο.

Αυτό που καλούμε όλους να προβληματιστούν είναι το αντίκτυπο και το βάθος που έχει η απόφαση του Δικαστηρίου στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου. Αυτές που πέτυχαν το ‘’Διάταγμα Αποκάλυψης’’, είναι δύο Τράπεζες οι οποίες βρίσκονται σε καθεστώς κυρώσεων ανά την υφήλιο. Αβίαστα εξάγεται το συμπέρασμα ότι είναι συνδεδεμένες με το Κρεμλίνο και το καθεστώς Πούτιν, το οποίο έχει κάνει εισβολή στην Ουκρανία. Παρά ταύτα εμείς αποφασίσαμε, θεωρώ ελαφρά την καρδία, να δώσουμε το δικαίωμα πρόσβασης σε ευαίσθητα στοιχεία -εμμέσως- στις Αρχές μιας χώρας η ηγεσία της οποία έχει χαρακτηριστεί αυταρχική και ο ηγέτης της είναι καταζητούμενος ως εγκλματίας πολέμου από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αντιληφθούμε όλοι ότι τίθενται σοβαρά θέματα ασφάλειας των εναγομένων, σε περίπτωση που οι ιθύνοντες του καθεστώτος θεωρήσουν ότι τα στοιχεία τα οποία -δυνάμει- θα λάβουν στα χέρια τους, είναι επιβαρυντικά εναντίον τους. Διερωτώμαι ειλικρινά πώς είναι δυνατόν, χωρίς να υπάρχει έστω και ένα τεκμήριο το οποίο να εμπλέκει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τους εναγόμενους σε πράξεις καταδολίευσης, να δίνεται ‘’Διάταγμα Αποκάλυψης’’ απο Κυπριακό Δικαστήριο; Ειδικότερα σε κάποιους με τα χαρακτηριστικά που παραθέτω πιο πάνω. Είναι βέβαιο ότι αν οι ενάγοντες είχαν στην κατοχή τους κάποια τεκμήρια, θα τα κατέθεταν κατά την ακροαματική διαδικασία προκειμένου να ενίσχυαν την θέση τους. Είναι πασιφανές ότι όλες οι ενέργειες εκ μέρους των εναγόντων έγιναν με την λογική ‘’ρίχνω άδεια μήπως και πιάσω γεμάτα’’, ίσως και με εκδικητική διάθεση.

Κλείνοντας, θα ήτο σοβαρή παράλειψη να μην επισημάνω ότι τέτοιου είδους υποθέσεις, αρκετές φορές γίνονται με στόχο την αποκόμιση οικονομικού οφέλους. Εν προκειμένω, σε περίπτωση επιτυχούς έκβασης υπέρ των εναγόντων, τα χρήματα θα καταλήξουν σε δύο τράπεζες υπό το καθεστώς κυρώσεων. Αυτές ανήκουν καθ’ ολοκληρία στο καθεστώς Πούτιν. Ευκόλως γίνεται αντιληπτό που θα δοθούν στην συνέχεια τα χρήματα, αν και εφόσον κερδηθούν, και με πιο τρόπο θα χρησιμοποιηηθούν, με δεδομένο ότι η σύρραξη στην Ουκρανία αποτελεί χαίνουσα πληγή για την Μόσχα.