Συγκλονισμό, θλίψη και οδύνη προκάλεσε στα μέλη της Ιεράς Συνόδου η εκδημία του Προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κύπρου, Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου.
Οι Μητροπολίτες Ταμασού Ησαϊας, Πάφου Γεώργιος και Κωνσταντίας Βασίλειος περιέγραψαν στην εκπομπή Alpha Καλημέρα την τελευταία φορά που συνάντησαν τον Αρχιεπίσκοπο, στο κρεβάτι του πόνου…
Ο Μητροπολίτης Ταμασού Ησαϊας ευχήθηκε ο Θεός να τον αναπαύσει και ότι οι σκέψεις του είναι με την οικογένεια του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου.
“Σφράγισε την ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου, θα πάρουμε όλες τις καλές εμπειρίες που έχουμε και θα προχωρήσουμε. Αυτή τη στιγμή σημασία έχει η προσευχή για να τον αναπαύσει ο Θεός.”
Είπε ότι τις τελευταίες ημέρες η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί και ότι ο θάνατος του ήταν αναμενόμενος “αλλά όσο και να το βλέπεις, δεν το περιμένεις”
“Τα σημάδια ήταν εκεί.”
“Αιωνία η μνήμη του Μακαριωτάτου” είπε ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου Βασίλειος, στην πρώτη τοποθέτηση του μετά την εκδημία του Προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κύπρου. Όπως είπε, συναντήθηκε για τελευταία φορά μαζί του την περασμένη Παρασκευή και ότι η κατάσταση του ήταν δύσκολη.
“Ήταν αναμενόμενο από μέρα σε μέρα, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Δεν είναι εύκολη η ασθένεια του καρκίνου, είχε δυνατό χαρακτήρα και το αντιμετώπιζε με θάρρος. Είχε μια εσωτερική δύναμη που του έδωσε παράταση ζωής, είναι πέντε χρόνια που παλεύει με την ασθένεια αυτή.”
Ο Μητροπολίτης ευχήθηκε ότι από εδώ και πέρα δεν πρέπει να υπάρξουν “τρικυμίες” που δεν θα ωφελήσουν την Εκκλησία της Κύπρου.
“Επειδή όμως με την κατάσταση που ήταν, ως κυβερνήτης κρατούσε το τιμόνι και όλοι είχαμε τους διασταγμούς μας και συγκρατόμασταν και επειδή θα ασχοληθούμε με τα της εκλογής, να γίνουν όπως αρμόζει στα εκκλησιαστικά δρώμενα και δεν πρέπει να πάει η Εκκλησία σε πράγματα που δεν είναι στο επίπεδο της.”
Ο Μητροπολίτης Πάφου και τοποτηρητής του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου Γεώργιος εξιστόρησε τις τελευταίες στιγμές του Προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κύπρου, όπως ο ίδιος τις βίωσε.
“Εγώ τον είδα χθες. γύρω στις 5 ήμουν κοντά του άνοιξε τα μάτια του με είδε με κατάλαβε έκανε κάποιο νόημα και δεν το ήξερα ότι θα ερχόταν τόσο γρήγορα το τέλος, αν το ήξερα θα έμενα κοντά του, δίπλα του. Δυστυχώς ήρθε το τέλος Εγώ του είπα κάποιες κουβέντες, εκείνος δεν μπορούσε να μιλήσει αλλά με τον τρόπο που με είδε είχε συναίσθηση ποιος είμαι.”