“Επιδόματα παίρνουν μόνο όσοι δεν ταράσσουν που το καροτσούιν.”

Αυτή την απάντηση υποστηρίζει ότι έλαβε από λειτουργό του Τμήματος Κοινωνικής Ενσωμάτωσης του Υπουργείου Εργασίας, η ιδρύτρια της Οργάνωσης Πολιτισμού Αναπηρίας “Νεόφυτος” Μαριάννα Παφίτη όταν αποτάθηκε στο τμήμα για να εξασφαλίσει το επίδομα φροντίδας για άτομα με τετραπληγία ή παραπληγία. Φιλοξενούμενη στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση περιέγραψε τα όσα βίωσε ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Αξιολόγησης για τους αιτητές του συγκεκριμένου επιδόματος και έκανε λόγο για διάκριση, επειδή μπορεί να στέκεται… 

“Εγώ επειδή ταράσσω που το καροτσούιν, επειδή κάνω αγώνα εδώ και χρόνια να μετακινούμε στο σπίτι μου με βοηθήματα δεν είμαι αρκετά ανάπηρη. Το κριτήριο αφορά μόνο την κινητικότητα μου και οι υπόλοιπες αναπηρίες που προκαλεί η ασθένεια μου, όπως η οπτική, πάνε περίπατο διότι δεν υπάρχει συνολική αξιολόγηση της λειτουργικότητας μου. Πας ένα περίπατο εκεί, σε ρωτάνε εάν μπορείς να σταθείς και εγώ επειδή δεν μπορώ ποτέ να υποκριθώ ότι στέκομαι γιατί κάνω αγώνα ζωής για να στέκομαι ακόμα και όταν στέκεσαι, κινούνται τα άκρα σου, τα πόδια σου και τα χέρια σου, κρίνεσαι λειτουργικός και δεν παίρνεις το επίδομα φροντίδας. Αυτό ονομάζεται διάκριση.”

H κυρία Παφίτη επισήμανε ότι το κυπριακό σύστημα αγνοεί τις εκφυλιστικές ασθένειες που είναι “πραγματικό μαρτύριο” για τους ασθενείς καθώς δεν υπάρχει αναστρεψιμότητα, σε αντίθεση με την Ελλάδα που κρίνει τους λήπτες του επιδόματος φροντίδας στη βάση αυτού του παράγοντα.

Ο Πρόεδρος της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου Δημήτρης Λαμπριανίδης επισήμανε την ανάγκη στήριξης όλων των αναπήρων μέσα από τον κρατικό μηχανισμό. Ωστόσο, τόνισε ότι τα άτομα με βαριά αναπηρία ή τετραπληγία έχουν μεγαλύτερες ανάγκες φροντίδας, καθώς “ακόμη και για να μεταφερθούν από το κρεβάτι στο τροχοκάθισμα πρέπει να έχουν βοήθεια.”

“Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα άτομα που μπορούν να σηκωθούν ή να περπατήσουν δεν έχουν ανάγκες και πρέπει να εξυπηρετηθούν, μέσα από μια υπεύθυνη κοινωνική πολιτική. Τα άτομα που εκπροσωπούν άτομα με ελαφριές αναπηρίες πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους και εμείς θα είμαστε σύμμαχοι τους.”

Οι θέσεις που διατύπωσε ο κύριος Λαμπριανίδης προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της κυρίας Παφίτη η οποία διερωτήθηκε εάν θα πρέπει να μετρήσουν μεταξύ τους τον βαθμό δυσκολίας που αντιμετωπίζει ο καθένας στη μετακίνηση του

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΦΙΤΗ: “Χρησιμοποιείται ορισμούς όπως ελαφριά και σοβαρή αναπηρία και μου λέτε εμένα ότι δαιμονοποιώ εγώ; Καμία δαιμονοποίηση. Η οργάνωση σας έχει μέλη που έχουν καθηλωθεί λόγω δυστυχήματος και δεν έχουν καμία σχέση με τις αναπηρίες και δεν έχουν καμία σχέση με την εγκεφαλική παράλυση.”

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΜΠΡΙΑΝΙΔΗΣ “Επιδόματα φροντίδας παίρνουν περίπου 2,000 άτομα στη χώρα μας τετραπληγικά και παραπληγικά άτομα. Τα μέλη της Οργάνωσης Παραπληγικών είναι 240. Δεκαπλάσιοι από ότι είναι τα μέλη μας, λαμβάνουν τα επιδόματα γιατί ευτυχώς έχουν τα συμπτώματα που τα σχέδια αυτά καθορίζουν.Όλα τα άτομα πρέπει να στηριχθούν ανάλογα με την ανάγκη που δημιουργεί η αναπηρία τους. Είμαι ξεκάθαρος.”

Από την πλευρά της η κυρία Παφίτη επισήμανε ότι είναι γνωστό ότι δεν έχει καλές σχέσεις με τον κύριο Λαμπριανίδη, ενώ ο κύριος Λαμπριανίδης έκανε λόγο για προσωπική επίθεση και ότι δεν γνωρίζει την κυρία Παφίτη.

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΦΙΤΗ “Δεν θα προσποιούμαστε ότι συνυπάρχουμε αρμονικά και δεν θα συνυπάρξουμε γιατί όταν εγώ έκανα αγώνες μόνη, οι συγκεκριμένοι κύριοι στάθηκαν αρνητικά απέναντι μου.”

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΜΠΡΙΑΝΙΔΗΣ “Δεν εκπροσωπώ τον εαυτό μου αλλά τα μέλη της Οργάνωσης, η οποία μέσω συμβάσεων των Ηνωμένων Εθνών το κράτος έχει ευθύνη να συνδιαλέγεται μαζί μας για τα αιτήματα των ασθενών για να αυξηθεί η στήριξη των ατόμων που έχουν πιο ελαφριά μορφής αναπηρία. Ξέρω πολύ καλά τη διαφορά γιατί όταν συνεδριάζουμε, υπάρχουν άτομα που πιάνουμε το ποτήρι εμείς που τα χέρια μας λειτουργούν για να τους δώσουμε να πιουν νερό στα χείλη γι’ αυτό να μιλούμε με περισσότερο σεβασμό και να δούμε τους στόχους που είναι κοινοί.”

Ο κύριος Λαμπριανίδης τόνισε ότι προσωπικά θέματα δεν ενδείκνυνται να συζητούνται από “αέρος” ενώ η κυρία Παφίτη είπε ότι η άγνοια και η αμάθεια στερούν δικαιώματα σε αυτό τον τόπο καθώς μέλη της Οργάνωσης που ίδρυσε η ίδια το μεσημέρι μπορούν να κρατήσουν ένα ποτήρι νερού, ενώ το βράδυ όχι.