Φόβος και κοινωνικό στίγμα αποτελούν τις κυριότερες αιτίες που ένα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης ή παρενόχλησης δεν καταγγέλει το περισταστικό στις Αρχές, σύμφωνα με τον ψυχίατρο Γιώργο Μικελλίδη. Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Καλημέρα εξήγησε ότι πολλές φορές τα θύματα πιστεύουν ότι η διερεύνηση μιας τέτοιας υπόθεσης θα έχει αρνητικά αποτελέσματα για τα ίδια, παρά για τον θύτη, ειδικά εάν αυτός κατέχει μια θέση εξουσίας.
Advertisement‘Ακόμη και η Αστυνομία ή οι παράγοντες του αθλητισμού θα καλύψουν κάτω από το χαλί το πρόβλημα αυτό, παρά να μπουν στη διαδικασία διερεύνησης. Και στο εξωτερικό που ήμουν, στο Λονδίνο, η Αστυνομία έλεγε ότι εάν το θύμα δεν προβεί σε καταγγελία, δεν μπορεί αυτεπάγγελτα να κάνει τίποτα. Διότι δεν θα έχουν μαρτυρίες και στοιχεία για να προχωρήσει η υπόθεση στο δικαστήριο και αυτό είναι αλήθεια.”
Ως κοινωνία, υπέδειξε ο Δρ. Μικελλίδης, έχουμε ευθύνη να “σπρώξουμε” τα θύματα να καταγγείλουν τα περιστατικά και να “τους δώσουμε τα εχέγγεια για να προβούν σε καταγγελίες, ότι ο θύτης θα συνεχίσει να έχει και άλλα θύματα στο μέλλον και θα είμαστε και εμείς υπεύθυνοι.”
“Ας σκεφτούμε ότι ως θύματα, μπορούμε να σταματήσουμε και άλλα μελλοντικά θύματα. Και τα θύματα, να ζητούν βοήθεια από τους επαγγελματίες υγείας ούτως ώστε να μην εδραιωθούν αρνητικά συναισθήματα στην ψυχοσύνθεση τους που να μας αποτρέπουν να έχουμε υγιείς ανθρώπινες, ερωτικές ή σεξουαλικές σχέσεις”
Ο ψυχίατρος επισήμανε την ανάγκη σωστών κρατικών δομών και υπηρεσιών προς τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων, ώστε να αποτελούν κίνητρο για τα θύματα να καταγγείλουν.
“Υπάρχει ατιμωρισία, είμαστε μάρτυρες διαφθοράς, διαπλοκής και μια συμμορία που ένας δεν θέλει να καταγγείλει τον άλλο για να μην αποκαλυφθούν οι βρωμιές τους. Υπάρχει μια νοοτροπία ότι αν μιλήσω για κάποιο, θα μιλήσει και αυτός για μένα, γι’ αυτό καλύτερα να σιωπήσω για να να είμαστε όλοι μια χαρά. Λόγω αυτής της διαπλοκής δεν θα προβεί σε καταγγελία, γιατί φοβάται για τη δική του θέση. Στην Κύπρο υπάρχει το γνωστό κρύψε να περάσουμε.”
Ο κύριος Μικελλίδης υπέδειξε τον ρόλο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην κυπριακή κοινωνία που οδήγησαν τους πολίτες στο να “ξυπνήσουν και να δούν κάποιες αλήθειες κατάματα”
