Τις οικονομικές συνεπειες της πανδημίας του κορωνοϊού βιώνουν εδώ και δέκα και πλέον μήνες επιχειρηματίες και καταστηματάρχες στις τουριστικές περιοχές της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου. Ιδιοκτήτες υποστατικών αναγκάζονται να βάλουν “λουκέτο” ο ένας μετά τον άλλο, υπό το βάρος των δυσβάστακτων ενοικίων και της μηδενικής αγοραστικής κίνησης.
Advertisement
Όπως ο επιχειρηματίας Αδάμος Σιαντάνης που χαρακτήρισε την κατάσταση στην Αγία Νάπα και στον Πρωταρά ως τραγική και ευρισκόμενος σε απόγνωση, εξήγησε ότι αναγκάστηκε να βάλει πωλητήριο στην οικογενειακή επιχείρηση που διατηρεί στο τουριστικό θέρετρο τα τελευταία είκοσι χρόνια. Κάλεσε την κυβέρνηση να εξεύρει τρόπους στήριξης των επιχειρηματιών σε ότι αφορά στα ενοίκια, που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι καταστηματάρχες τη δεδομένη στιγμή.
Advertisement“Δεν κινείται τίποτα, έχω τρία παιδιά, δύο κόρες με παιδιά και έναν γιο φοιτητή. Παίρνουμε το επίδομα του COVID και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα. Να πληρώσουμε ρεύματα, τηλέφωνα και να ψωνίσουμε κάτι για το σπίτι. Δυστυχώς στον γιο μου έχω πει ότι δεν έχω κάτι άλλο, δεν είναι στις δυνάμεις μας και το καταλαβαίνει. Έχουμε φτάσει σε μια κατάσταση που ποτέ δεν περιμέναμε. Ελπίζουμε με τη νέα σεζόν να αλλάξει κάτι.”
Η ταβέρνα του ζεύγους Κωστάκη και Νίκης Ρόπα στο Παραλίμνι βρίσκεται σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του Δήμου και παραμένει εδώ και εβδομάδες κλειστή. Κατέγραφε τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών την χειμερινή περίοδο και ιδιαίτερα τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, αφού πελάτες είναι κυρίως ντόπιοι και κάτοικοι των γύρω χωριών.
Οι ζημιές που επέφερε στην επιχείρηση η πανδημία του κορωνοϊού συνυπολογίζεται στο 100%, ενώ οι ιδιοκτήτες ζητούν επαναφορά του μέτρου κλεισίματος των χώρων εστίασης στις 10 και μισή το βράδυ, ως ύστατη προσπάθεια ανάκαμψης του κλάδου.
“Κάτι να βγάζουμε προς το ζειν αν δεν είναι κάτι άλλο. Με τα επιδόματα δεν βγαίνει η κατάσταση, δύσκολα τα πράγματα, πάρα πολλά δύσκολα τα πράγματα. Έχω χάσει όλους μου τους υπαλλήλους που επέστρεψαν στη χώρα τους λόγω της κατάστασης και μου έχει μείνει μόνο ένας, που ζει και αυτός με τα επιδόματα.”
Κακίζουν επίσης το μέτρο της παροχής delivery και take away από χώρους εστίασης, το οποίο θεωρούν ότι δημιουργεί ανισότητες στον κλάδο, ενώ δεν το μελετούν ως επιλογή καθώς απαιτεί επενδύσεις σε εξοπλισμό και εργατικό δυναμικό.
Εξηγούν επίσης ότι το κλείσιμο της τουριστικής βιομηχανίας προκαλεί αλυσιδωτές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία, καθώς ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι είναι χωρίς εισοδήματα για μήνες και δεν επιλέγουν τους χώρους εστίασης.
