της Νάσιας Ιωάννου
Το σπουδαίο έργο που επιτελούν οι διασώστες της υπηρεσίας ασθενοφόρων, αναδεικνύεται για άλλη μια φορά, μέσα από επιστολή πολίτη προς τον υπουργό υγείας. Γυναίκα, ήθελε να πει ένα ευχαριστώ και να εκφράσει την απέραντη ευγνωμοσύνη της ως προς τον τρόπο που αντιμετώπισαν περιστατικό με τον σύζυγό της. Σύμφωνα με τα όσα περιγράφει στην ευχαριστήρια επιστολή της, ένα απόγευμα, ο 50χρονος σύζυγος της ένιωσε αδιαθεσία, με την ίδια να καλεί αμέσως το 112, ζητώντας ασθενοφόρο. Ο λειτουργός που ανταποκρίθηκε, τις έδινε τις απαραίτητες οδηγίες και την ενθάρρυνε, όπως γράφει χαρακτηριστικά, ώστε να μην χάσει την ψυχραιμία της μέχρι την άφιξη του ασθενοφόρου. “Ξεκίνησα να κάνω μαλάξεις στον σύζυγό μου έκλαιγα και αυτός μαζί μου κάθε λεπτό να μου δίνει κουράγιο και να μου λέει μην φοβάσαι. Είμαι μαζί σου, μην φοβάσαι άκουσέ με συνέχισε, θα τα καταφέρουμε, συνέχισε θα είμαι μαζί σου μέχρι το τέλος και ούτε θυμάμαι πότε αλλά σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε το ασθενοφόρο”, δήλωσε ο 50χρονος σύζυγος της.
Λίγο αργότερα φτάνει στο τμήμα πρώτων βοηθειών του νοσοκομείου.Βρίσκει την πόρτα κλειστή και δεν μπορεί να εισέλθει εντός των πρώτων βοηθειών. Οι δύο διασώστες που ανέλαβαν τον σύζυγό της βγαίνουν έξω και την ενημερώνουν πως τα κατάφεραν και πως ο άντρας της ζει. “Με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό τους, με αγκαλιάζουν και μου λένε τα καταφέραμε ζει, τα καταφέραμε μην κλαις, ζει, ακούς ζει. (…) Και όμως κύριοι πρέπει να ξέρετε, επιβάλλεται να ξέρετε τι διαμάντια έχετε και για ποιες υπηρεσίες σας πρέπει να είσαστε περήφανοι και σε ποιους αξίζουν τα συγχαρητήρια”Στην επιστολή της προς τον υπουργό υγείας, αναφέρεται και στην επικοινωνία που είχε με την προϊσταμένη της υπηρεσίας προκειμένου να συνεισφέρει ένα ποσό προς την υπηρεσία.”Της εξήγησα ότι πήρα για να ευχαριστήσω και να δώσω μια μικρή συνεισφορά για αυτό που έκαναν. Μου απάντησε αυτή είναι η δουλειά μας, δεν χρειάζεται κάτι έχουμε από όλα, δεν μπορείτε να ξέρετε τι ευλογία είναι μια εμάς που ο άνδρας σας ζει, αυτό είναι αρκετό για μας”Χωρίς τον κατάλληλο αρχηγό καμία διμοιρία δεν μπορεί να νικήσει και αυτοί είναι νικητές, καταλήγει στην ευχαριστήρια επιστολή της.