Το δικαίωμα να ζει, να ονειρεύεται, να ελπίζει, έδωσε στην ίδια της την αδελφή η Ερμολία, η οποία έγινε δότρια μυελού των οστών, σώζωντας τη ζωή στην αδελφή της, την Θεοδώρα, η οποία έδινε μάχη με την λευχαιμία.
Σήμερα, τέσσερις μήνες μετά την μεταμόσχευση, μιλούν στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη σημασία του να γίνουμε όλοι δότες μυελού των οστών.
Η Θεοδώρα Πελοπίδα Ιωάννου τον Φεβρουάριο του 2023 διαγνώστηκε με mixed type λευχαιμία, δηλαδή με δύο είδη λευχαιμίας, λεμφοβλαστική και μυελογενής. Αφότου ολοκλήρωσε τον κύκλο χημειοθεραπειών της, μετέβηκε στην Γερμανία τον Ιούλιο του 2023 για μεταμόσχευση μυελού των οστών, ωστόσο υποτροπίασε η λεμβοβλαστική λευχαιμία και άρχισε νέο κύκλο θεραπειών για να διαδεχθεί νέα υποτροπή.
Έπειτα από μια μακρά περιπέτεια, τον Ιανουάριο του 2024 κατάφερε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση και επέστρεψε στην Κύπρο τον Μάιο του 2024.
«Επέστρεψα στο σπίτι μου επιτέλους, ζω και υπάρχω χάρη στον δότη μου, χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσα να είμαι εδώ αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς αυτή την ασθένεια, μόνο ο άνθρωπος μπορεί να την σώσει, είναι πάρα πολύ σημαντικό να γίνεις δότης μυελού των οστών. Όλοι μας ψάχνουμε να γίνουμε ήρωες και θεωρώ ότι δεν υπάρχει πιο μεγάλη ευλογία από το να σώσεις μια ζωή, να μπορείς να είσαι δότης μυελού των οστών. Οι άνθρωποι περιμένουμε στο μεταμοσχευτικό έναν άλλον άνθρωπο να μας σώσει, δεν περιμένουμε μια φαρμακευτική εταιρεία να μας σώσει, περιμένουμε έναν άνθρωπο να μας σώσει.»
«Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πιο μεγάλη πράξη από το να σώσεις τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου», δηλώνει χαρακτηριστικά. «Καθημερινά λέμε 'θα κάνω τα πάντα για εσένα', έρχεται κάποια στιγμή που ναι, πρέπει να κάνεις τα πάντα για να του σώσεις τη ζωή», αναφέρει, στέλνοντας μήνυμα πως όσοι γίνονται δίνουν δείγμα θα πρέπει να γίνονται δότες όταν είναι συμβατοί γιατί έτσι θα σώσουν μια ζωή.
Ο δότης που έσωσε τη ζωή στην Θεοδώρα είναι η αδελφή της, η Ερμολία, η οποία περιγράφει πως ένιωσε όταν έμαθε ότι είναι συμβατή...
«Τεράστια ευλογία, το ήθελα πάρα πολύ. Ήμουν γραμμένη στο Καραϊσκάκειο σαν δότης για άλλη περίπτωση, πριν πολλά χρόνια. Όταν η αδελφή μου διαγνώσθηκε με λευχαιμία, με σύνδεσαν με την αδελφή μου. Έστειλα όλη μου τη θετική ενέργεια για να είμαι εγώ.»
«Ήταν κάτι που ευχόμουν πάρα πολύ και ο Θεός μου έδωσε αυτή την ευλογία, να είμαι εγώ η δότης της αδελφής μου», προσθέτει.
Φανερά συγκινημένη, η Θεοδώρα εξηγεί ότι είναι μια διαδικασία που παίρνει ένα μόλις λεπτό και σώζει ζωές.
«Είναι μια ανώδυνη διαδικασία, δεν δίνει ευκαιρία μόνο σε εμένα να ζήσω, δίνει ευκαιρία στο παιδί μου να με έχει μαζί του, δίνει ευκαιρία στον σύζυγο μου να με έχει μαζί του, δίνει ευκαιρία στα αδέλφια μου, στους φίλους μου.»
Η Ερμολία αναφέρεται στη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει ο δότης, εξηγώντας πως για 4-5 ημέρες χορηγούνται ενέσεις και έπειτα γίνεται αιμοληψία για δύο ημέρες. Και μιλά και για το βίντεο που δημοσίευσαν καλώντας όλο τον κόσμο να γίνει δότης μυελού των οστών.
«Κάποιος εκεί έξω μας περιμένει, μπορεί να είναι ένα παιδί, μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, ένας αδελφός, ένας φίλος, οποιοσδήποτε»
Το μεγαλύτερο αρχείο σε αναλογία πληθυσμού διαθέτει η Κύπρος, όπως αναφέρει η Υπεύθυνη Αρχείου Εθελοντών Δοτών Καραϊσκάκειου Ιδρύματος Αννίτα Κουμουλή.
Η Κύπρος έχει εγγεγραμμένους πέραν των 200,000 εθελοντών δοτών, την ώρα που η παγκόσμια τράπεζα διαθέτει 43 εκατομμύρια. Πέραν των 800 μοσχευμάτων έχουν προσφερθεί από πολίτες στην Κύπρου, αριθμός που αναλογεί σε 800 ζωές.
Με αφορμή τον μήνα λευχαιμίας, που είναι ο Σεπτέμβριος, καλεί τους πολίτες να γίνουν δώσουν δείγμα. Δότες μπορούν να γίνουν άτομα 18-45 ετών και παραμένει στο αρχείο μέχρι τα 60 του έτη.
Ερωτηθείσα αν υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται συμβατοί και δεν πάνε τελικά να ολοκληρώσουν τη διαδικασία, η κ. Κουμουλή αναφέρει ότι υπάρχουν αλλά όχι πολλοί στην Κύπρο.
