Το αίτημα ΟΕΒ για ρύθμιση της απεργίας, η θέση της Κυβέρνησης και οι αντιδράσεις

Πέμπτη, 19/7/2018 - 13:21
Μικρογραφία

Την θέση της για νομοθετική ρύθμιση της απεργίας στο δημόσιο επαναφέρει η Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων με αφορμή τις κινητοποιήσεις από τους εκπαιδευτικούς του δημοσίου. Φιλοξενούμενος στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο Μιχάλης Αντωνίου ανέφερε ότι η ρύθμιση θα πρέπει να έχει στόχο να υποβοηθά ώστε να εξαντλούνται όλα τα περιθώρια ειρηνικής επίλυσης των διαφορών εργαζομένων-εργοδότη και δη του κράτους, καθώς από τις κινητοποιήσεις επηρεάζεται ευρύτερα το κοινωνικό σύνολο.

“Σε αυτή την περίπτωση το σύνολο είναι τα παιδιά οι γονείς και όλοι όσοι επηρεάζονται”, ανέφερε χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας ότι 30 χώρες στην Ευρώπη έχουν εφαρμόσει τέτοιου είδους συστήματα. Σχετική πρόταση είχε παραδοθεί από την ΟΕΒ στην κυβέρνηση το 2015.

“Δεν ζητούμε περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, ούτε κατάργηση. Ζητούμε τη ρύθμιση με καθορισμό μιας επιτροπής έρευνας διαιτησίας που να προβαίνει σε αξιολόγηση”, επισήμανε.

"Τώρα όχι, μελλοντικά δεν αποκλείεται"

Κληθείς πάντως ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος να σχολιάσει την πρόταση της ΟΕΒ, ανέφερε ότι δεν συζητείται κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή από την Κυβέρνηση. Δεν απέκλεισε ωστόσο μελλοντικά να εξεταστεί, λέγοντας ότι ενδεχομένως σε κάποια Υπουργεία να εξετάζεται επιμέρους. 

Το σύνταγμα επιτρέπει τη νομοθετική ρύθμιση

Σε παρέμβαση του στην εκπομπή ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας Αλέκος Μαρκίδης ανέφερε ότι το δικαίωμα στην απεργία είναι κατοχυρώμένο στο Σύνταγμα και για τους εργαζομένους των κρατικών υπηρεσιών. Για τη ρύθμιση της απεργίας εξήγησε, χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση, η οποία δεν είναι αντισυνταγματική καθώς το σύνταγμα επιτρέπει τη ψήφιση τέτοιας νομοθεσίας.

“Φασιστικές νοοτροπίες

Μιλώντας στην ίδια εκπομπή ο ΓΓ του ΑΚΕΛ μίλησε για “φασιστικές νοοτροπίες”. Είπε ότι η ΟΕΒ επαναφέρει το ζήτημα αυτό κάθε φορά που βρίσκονται στην εξουσία Κυβερνήσεις του ΔΗΣΥ. “Θέλουν να ακυρωθεί το δικαίωμα της απεργίας”, είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι τέτοιες προσεγγίσεις υπήρξαν σε ελάχιστες χώρες που ήταν ακραίες νεοφιλελεύθερες όπως της Θάτσερ στη Βρετανία και του Ρίγκαν στην Αμερική.