της Κωνσταντίνας Νεοφύτου

Τέχνη και Επιχειρηματικότητα είναι φαινομενικά δύο έννοιες ξένες μεταξύ τους. Εάν όμως συνυπάρξουν, μπορούν να γίνουν θαύματα.

Το επιχειρηματικό κομμάτι της τέχνης, μπορεί να βοηθήσει στην συνέχεια και εξέλιξη της, καθώς οι καλλιτέχνες αλλά και ολόκληρο το “οικοσύστημα της τέχνης”, θα έχει και το οικονομικό αντίκρυσμα που χρειάζεται για να μπορεί να συνεχίσει και να εξελιχθεί. Η τέχνη δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως χόμπυ αλλά ως ένα ουσιαστικό κομμάτι πολιτισμού, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα αλλά να μπορεί να μετεξελίσσεται σε επάγγελμα για όσους το επιθυμούν.

Η αγορά έργων τέχνης έχει εξελιχθεί ραγδαία μετά την εποχή του κορωνοϊού και διαχρονικά αποτελούσε έναν πολύ καλό τρόπο επένδυσης με σταθερή και υψηλή απόδοση.

Για όλα τα πιο πάνω, αλλά και για την επιχειρηματικότητα στον τομέα της Τέχνης στην Κύπρο, μίλησε στο οικονομικό ένθετο της εκπομπής Alpha Ενημέρωση, η κ. Ριάνα Ραουνά, Ιδρύτρια της RIANA RAOUNA GALLERY.

– Συνήθως η τέχνη δεν συνδέεται με την επιχειρηματικότητα στα μάτια του κόσμου. Τέχνη και επιχειρηματικότητα μπορούν να συνυπάρξουν?

Πράγματι, σε πρώτη ανάγνωση η τέχνη δεν συνδέεται με την επιχειρηματικότητα διότι σκοπός της τέχνης δεν είναι αυτός. Αλλά η αγορά έργων τέχνης αποτελεί μία τεράστια επένδυση και ένα τεράστιο κομμάτι επιχειρηματικότητας. Η αγορά επενδυτικών κεφαλαίων τέχνης, έχει φτάσει το $1 δισ.

– Τι ακριβώς περιλαμβάνει το επιχειρηματικό κομμάτι της τέχνης?

Επιχειρηματικότητα είναι η εξεύρεση έργων τέχνης, η διάθεση, η προώθηση και η πώληση τους σε συλλέκτες και σε άτομα που αγαπούν την τέχνη. Για να μπορέσει να αναγνωριστεί η δουλειά ενός καλλιτέχνη και να φτάσει προς το κοινό, πρέπει να υπάρχει αυτό που λέμε “οικοσύστημα της τέχνης”, δηλαδή μία αλυσίδα επαγγελματιών οι οποίοι έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία ώστε να αντιληφθούν εάν ένα έργο τέχνης είναι αξιόλογο και να το αναδείξουν, προβάλλοντας πέραν από την αισθητική αξία του έργου και την οικονομική αξία του.

– Υπάρχει στην Κύπρο επιχειρηματικότητα στον τομέα αυτό?

Υπάρχει επιχειρηματικότητα όσον αφορά τις γκαλερί, τους επιμελητές εκθέσεων, τους ιστορικούς τέχνης, πάντα με τον καλλιτέχνη στον πυρήνα. Έχουμε αξιόλογους καλλιτέχνες στην Κύπρο, αλλά το σύστημα στο σύνολο του δεν είναι πολύ δυνατό ώστε να μπορέσει να στηρίξει τον καλλιτέχνη σε διεθνές επίπεδο. Για να μπορέσει ένας καλλιτένης να αναδειχθεί, θα πρέπει να υπάρχουν και τα μουσεία, οι μεγάλες γκαλερί, οι σύμβουλοι τέχνης και οι συλλέχτες και όλοι μαζί να βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

“Οι Κύπριοι διψούν για νέα έργα τέχνης αλλά δεν είναι ακόμα έτοιμοι να επενδύσουν”

– Στην γκαλερί σας υπάρχουν έργα από αρκετούς ανερχόμενους καλλιτέχνες, από όλο τον κόσμο. Με ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή σας;

Έχω σπουδάσει στο Sotheby’s Institute of Art του Λονδίνου και είμαι πάρα πολύ επηρεασμένη από το κομμάτι της επένδυσης και της ανέλιξης του καλλιτέχνη. Άρα τα κριτήρια που λαμβάνω υπόψιν μου για να διαλέξω έναν καλλιτέχνη, είναι από τη μία η θεματολογία του, το αισθητικό κομμάτι, το τελικό αποτέλεσμα που βλέπω και από την άλλη το background, η εκπαίδευση του καλλιτέχνη, σε ποια πανεπιστήμια έχει σπουδάσει, και κατα πόσον θεωρώ ότι έχει τις προυποθέσεις να είναι ανερχόμενος, όπως αυτό ορίζεται σε διεθνές επίπεδο.

– Η τέχνη αποτελεί επένδυση τόσο για ιδιώτες όσο και για επιχειρήσεις. Στην Κύπρο επενδύει ο κόσμος στην τέχνη? Ή ακόμα βρισκόμαστε σε αρχικά στάδια?

Οι Κύπριοι διψούν για φρέσκα έργα τέχνης, κυρίως τα άτομα που ταξιδεύουν και επισκέπτονται εκθέσεις και μουσεία στο εξωτερικό. Βλέπω ότι ενθουσιάζονται με κάτι καινούριο αλλά η αγορά δεν είναι ακόμα τόσο ώριμη για να νιώσουν την αυτοπεποίθηση να επενδύσουν εύκολα σε έργα τέχνης και εδώ χρειάζεται ο σύμβουλος, ο γκαλερίστας, στον οποίον θα νιώσουν εμπιστοσύνη και θα τους καθοδηγήσει ούτως ώστε να κάνουν αγορές που θα τους αποφέρουν αξία.