Μπορεί κατά την τέταρτη και προτελευταία ημέρα των εργασιών του 54ου Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) να έλειπαν τα πολύ «ηχηρά» ονόματα – εξάλλου, πολλά από αυτά επέλεξαν συνειδητά να απέχουν φέτος από τις εργασίες του –, όμως το κλίμα ανησυχίας για την τροπή που έχουν πάρει οι διεθνείς εξελίξεις και για τους κινδύνους που ελλοχεύουν ήταν διάχυτο.

Ήταν δε κάτι που αποτυπώθηκε ευκρινώς τόσο στα όσα ειπώθηκαν αναφορικά με τους δύο μεγάλους πολέμους που είναι σε εξέλιξη, στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, όσο και στην εσπευσμένη αποχώρηση από το Νταβός του υπηρεσιακού πρωθυπουργού του Πακιστάν εξαιτίας της σοβαρής κρίσης που έχει ξεσπάσει στις σχέσεις της χώρας του με το Ιράν, απειλώντας με ανάφλεξη (και) την Κεντρική Ασία.

Αναμφίβολα, πάντως, δύο από τα πρόσωπα που, για ευνόητους λόγους, κυριάρχησαν χθες στο Νταβός ήταν ο πρόεδρος του Ισραήλ και ο πρωθυπουργός του Ιράκ. Ο Ισαάκ Χέρτζογκ είχε επωμιστεί, άλλωστε, ένα εξαιρετικά δύσκολο και διττό καθήκον: αφενός να δικαιολογήσει τη συνέχιση της στρατιωτικής επέμβασης του Ισραήλ στη Γάζα, παρά τις εντεινόμενες επικρίσεις της διεθνούς κοινότητας, αφετέρου να αποδείξει ότι η χώρα του δεν αδιαφορεί για την επόμενη ημέρα και έχει βιώσιμα σχέδια γι’ αυτήν.

Σε αυτό το πλαίσιο, αφού διαβεβαίωσε πως δεν τον αφήνει αδιάφορο η τραγωδία των παλαιστίνιων αμάχων, δήλωσε ότι «είναι ανάγκη να υπάρχει μια προοπτική και μέρος αυτής θα έπρεπε να είναι η επιστροφή στη διαδικασία εξομάλυνσης των σχέσεων του Ισραήλ με τους γείτονές του». Με αυτή τη φράση έδειξε να συνειδητοποιεί το σοκ που έχουν προκαλέσει οι εξελίξεις και στα αραβικά καθεστώτα, απειλώντας να τινάξουν στον αέρα ό,τι είχε επιτευχθεί με τις αποκαλούμενες Συμφωνίες του Αβραάμ. Ταυτόχρονα, όμως, έθεσε ουσιαστικά ως προϋπόθεση να ταχθούν στο πλευρό του Ισραήλ – κάτι πολύ δύσκολο έως αδύνατο. «Όλο αυτό απαιτεί να στηριχθούν οι προσπάθειες του Ισραήλ για να υπονομευθεί η ισχύς της Χαμάς – η οποία είναι ακόμη εκεί», όπως τόνισε.

Από την πλευρά του, ο Μοχάμεντ Σία αλ Σουντάνι, ο οποίος το βράδυ της Τετάρτης είχε και διμερή συνάντηση με τον Εμανουέλ Μακρόν, στάθηκε στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Ιράκ – ανάμεσά τους, η μείωση της εξάρτησης των κρατικών εσόδων από το πετρέλαιο, που ανέρχεται στο 95%. Πρόκειται, άλλωστε, για μια χώρα η οποία βρίσκεται στο «σταυροδρόμι» των εξελίξεων και των ανταγωνισμών στην περιοχή εξαιτίας της μεγάλης επιρροής του Ιράν, της ισχυρής παρουσίας των ΗΠΑ, της συνεχιζόμενης δράσης του ISIS, της κουρδικής μειονότητας και των διαρκών στρατιωτικών επεμβάσεων της Τουρκίας στο έδαφός της.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν δύο ακόμη ειδήσεις που βγήκαν χθες από το Νταβός. Η μία αφορά την παρέμβαση που έκανε ο υπουργός Οικονομικών του Κατάρ, ο οποίος προειδοποίησε για σημαντική επιβράδυνση των οικονομιών της Μέσης Ανατολής εξαιτίας του πολέμου. Όσο για τη δεύτερη, προκύπτει από αποκλειστικό ρεπορτάζ του Reuters, που αποδεικνύει πόσο ρευστές είναι οι διεθνείς σχέσεις και οι υπό διαμόρφωση συσχετισμοί. Κι αυτό διότι, όπως τονίζει, η Σαουδική Αραβία (η οποία θα φιλοξενήσει ειδική διάσκεψη του WEF τον Απρίλιο) δεν έχει αποφασίσει ακόμη εάν θα αποδεχθεί την πρόσκληση των BRICS να ενταχθεί στις τάξεις τους – κάτι που, όπως είναι προφανές, θα προσέδιδε επιπλέον κύρος και ισχύ στη συγκεκριμένη ομάδα, η οποία συγκροτήθηκε αρχικά από τις Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία και Νότια Αφρική.