Του Νικόλα Ζαννέττου
Συνεχίζονται οι ανακοινώσεις νέων πειρατικών κινήσεων δια στόματος του Τούρκου Προέδρου στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αγνοεί παντελώς τις “φωνές” από τη διεθνή κοινότητα, την ΕΕ, τις ΗΠΑ και τα γειτονικά κράτη οδηγώντας τα πράγματα στα άκρα.
Οι νέες έρευνες
Οι πρόσφατες ανακοινώσεις που αφορούν έρευνες για φυσικό αέριο νοτίως της Κρήτης και συγκεκριμένα σε 24 οικόπεδα που βρίσκονται στα όρια των 6 ναυτικών μιλίων, είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα το οποίο καταδεικνύει πως η Άγκυρα πέραν των παραβιάσεων στην Κύπρο, θέλει πλέον να σπρώξει τα πράγματα στα άκρα.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, σε αντίθεση με την Κύπρο, αυτό που διαμηνύει η Αθήνα είναι πως οι όποιες προκλήσεις δεν θα μείνουν αναπάντητες. Αυτό που υπονοείται πιο ξεκάθαρα από ποτέ, είναι πως αν η Τουρκία στήσει παρόμοιο σκηνικό με αυτό που έστησε ουκ ολίγες φορές στην κυπριακή ΑΟΖ, η Ελλάδα θα υπερασπιστεί την κυριαρχία της με στρατιωτικά μέσα. Το σκηνικό στήθηκε καθώς το παγκόσμιο ασχολείτο με την αντιμετώπιση της πανδημίας και συνεχίζεται καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέρχονται στην τελική ευθεία των εκλογών εν μέσω μιας πρωτοφανούς κρίσης και έχοντας ένα ηγέτη που έχει χάσει την μπάλα εδώ και καιρό…
Καλό είναι να αναφερθεί πως η Αθήνα δεν έκανε καλούς υπολογισμούς. Επένδυσε στον Στρατάρχη Χαφτάρ στη Λιβύη και εν τέλει φάνηκε πως ο Ερντογάν έκανε όσα χρειαζόταν για να κερδίσει τον πόλεμο ο Σάρατζ στη Λιβύη.
Η γνωστή διάγνωση και η ανάγκη απτών αποτελεσμάτων
Τα ερωτήματα, “που το πάει ο Ερντογάν;”, “τι θέλει να πετύχει η Τουρκία;”, έχουν απαντηθεί και αναλυθεί σε βαθμό που πλέον το μόνο που θα πρέπει να απασχολεί, είναι “τι κάνει η Ελλάδα και η Κύπρος” για να την σταματήσει.
Καθόλου τυχαία και η πρόταση του Προέδρου Αναστασιάδη σε συνέντευξη του στο ηλεκτρονικό περιοδικό Politico. Είχε πει πως αν η Τουρκία δεν σταματήσει αυτές τις ενέργειες, τότε θα πρέπει να τις αφαιρεθεί το status της υποψήφιας για ένταξη στην ΕΕ χώρας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αυτή τη φορά το είπε, διότι για τη Λευκωσία είναι αδιανόητο πλέον πως γίνεται οι Βρυξέλλες να εξακολουθούν να αγνοούν τη σοβαρότητα της κατάσταση, τα τετελεσμένα και το προηγούμενο που δημιουργούν οι τουρκικές ενέργειες σε ευρωπαϊκές θαλάσσιες ζώνες.
Η αναποτελεσματικότητα της ΕΕ να συμβάλει αποτελεσματικά σε αυτή την κρίση και μάλιστα με κύριο υπαίτιο μια χώρα την οποία θεωρεί σημαντικό οικονομικό και όχι μόνο εταίρο, εγείρει ζήτημα αξιοπιστίας του ευρωπαϊκού πρότζεκτ. Ευρωπαίοι διπλωμάτες κατανοούν απόλυτα το τελευταίο και ξέρουν πολύ καλά πως αν το θύμα κράτος-μέλος δεν ονομαζόταν Κύπρος και ο θύτης δεν ονομαζόταν Τουρκία, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.
Το άλυτο κυπριακό πρόβλημα, αποτελεί στοιχείο που περιπλέκει σοβαρά την κατάσταση. Ακόμα και αν η ΕΕ θελήσει να παρέμβει πολύ αποφασιστικά στο ζήτημα των τουρκικών προκλήσεων σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, κανείς δεν μπορεί να ξεχνά ότι με άλυτο το κυπριακό πρόβλημα, η Κύπρος θα εξακολουθεί να έχει στο έδαφος της χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες και πολιτικές φωνές στα κατεχόμενα έτοιμες να εκπροσωπήσουν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα της Κύπρου. Τα διλήμματα είναι σκληρά…
