Ένα από τα δυσκολότερα βράδια του πέρασε πρόσφατα ήταν το βράδυ του Σαββάτου για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην αντικατοχική εκδήλωση του Δήμου Αμμοχώστου στη Δερύνεια. Ο Νίκος Αναστασιάδης βρέθηκε ανάμεσα στους Αμμοχωστιανούς που βλέπουν τα τελευταία χρόνια την πόλη τους να χάνεται με κάποιους από αυτούς να κατηγορούν την παρούσα κυβέρνηση για απραξία.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν όμως εκεί και παρά τα όσα άκουσε και είδε στα πανό κάποιων εκ των συμμετεχόντων, έδωσε μια πληρωμένη απάντηση.
“Να υπενθυμίσω πως χάριν της Αμμοχώστου, της Μόρφου και των άλλων περιοχών που επιστρέφονταν, εγώ τόλμησα, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή μου, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους, ανεξαρτήτως της διάσπασης του κόμματος μου, να ηγηθώ του «ναι», όταν άλλοι επέλεγαν άλλους δρόμους”, ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ όταν του φώναζαν από το κοινό ότι έκανε θέατρο, απάντησε ότι την εποχή εκείνη άλλοι ήταν που έκαναν θέατρο.
Απέναντι του ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βρήκε ακόμα και πανό που τον έδειχναν στην πρόσφατη έξοδο του σε νυκτερινό κέντρο της Αθήνας τα οποία έγραφαν “Το Βαρώσι χάνεται, ο Πρόεδρος μας φτιάχνεται”. Ουσιαστικά επρόκειτο για μια μερίδα των ανθρώπων που συμμετείχαν στη χθεσινοβραδινή εκδήλωση και η οποία φώναζε στον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι είναι “συνένοχος” για τα όσα συμβαίνουν στα Βαρώσια.
“Επικρίσεις που ακούω άκουσα και το 2004. Και έμεινα όρθιος, όπως και θα μείνω όρθιος, διότι πιστεύω ότι η σωτηρία της Κύπρου είναι υπεράνω των όποιων σκοπιμοτήτων. Η ενότητα είναι εκείνο που θα φέρει το αποτέλεσμα”, είπε χαρακτηριστικά σε κάποια στιγμή.
Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν δίστασε πάντως να πάει πίσω στο χρόνο να εξηγήσει τις ευκαιρίες που χάθηκαν για να παίρναμε την πόλη πίσω, ενώ φτάνοντας στο σήμερα αναφέρθηκε στα όσα ο ίδιος έπραξε για τη λύση του κυπριακού.
“Θέλω να καταστήσω σαφές πως δεν διαφωνώ με τη διαπίστωση πως η στασιμότητα εκείνο που εξυπηρετεί είναι πρώτιστα τους σχεδιασμούς του κατακτητή. Εκεί που διαφωνώ είναι στην παραγνώριση της αναθεωρητικής και επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας με νέο-οθωμανικές αντιλήψεις που δεν περιορίζονται μόνο στις διεκδικήσεις στην Κύπρο, αλλά εκτείνονται στο Αιγαίο, στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη και στην Αρμενία. Και θέλω απλοϊκά να ερωτήσω: Μήπως ευθύνονται η Ελλάδα ή οι Ελληνικές Κυβερνήσεις γιατί η Τουρκία διεκδικεί το μισό Αιγαίο ή ένα ξεχωριστό καθεστώς στη Θράκη;”, διερωτήθηκε.
