Τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί επί του παρόντος να σταματήσει τις τουρκικές επιθετικές και παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στα κυπριακά ύδατα. Η νέα γεώτρηση του Yavuz, αυτή τη φορά στην ούτω καλούμενη «αοζ» του ψευδοκράτους, 100 μόλις ναυτικά μίλια από τις κυπριακές ακτές είναι το νέο βήμα της Άγκυρας.
Η επιμονή της Άγκυρας για γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ μεταφράζεται πλέον από πολλούς ειδικούς ως ξεκάθαρη βούληση της Τουρκίας για εντοπισμό εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων. Παρά το γεγονός ότι η τεχνογνωσία της τουρκικής εταιρείας πετρελαίου και η έλλειψη υποστήριξης από πιο έμπειρες εταιρείες δυσκολεύει το παράνομο έργο της, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί όσο τα δύο ιδιόκτητα γεωτρύπανα συνεχίζουν να ψάχνουν στην περιοχή.
Στα πιο πάνω θα πρέπει να προστεθεί ότι η Τουρκία μέχρι στιγμής έδειξε να αγνοεί προκλητικά τα μηνύματα της διεθνούς κοινότητας, ξένων μεγάλων κρατών όπως επίσης και τα μέτρα και τις προειδοποιήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα σε ότι αφορά τις Βρυξέλλες φαίνεται πως μέχρι στιγμής υπερίσχυσαν η σχέση ΕΕ-Τουρκίας η οποία ρυθμίζεται σε μεγάλο βαθμό στη βάση των δεδομένων που δημιούργησε η συμφωνία των δύο πλευρών για το μεταναστευτικό, τα διμερή οικονομικά συμφέροντα ευρωπαϊκών κρατών με την Τουρκία αλλά και οι γεωπολιτικές εξελίξεις.
Το 2020 έχει χαρακτηριστεί ως έτος γεωτρήσεων για την Κυπριακή Δημοκρατία καθώς εκτιμάται ότι το λιγότερο θα πραγματοποιηθούν έξι γεωτρήσεις. Αυτές αφορούν κυρίως τις εταιρείες ΕΝΙ και Total και το ερώτημα που προκύπτει είναι, εν απουσία της όποιας αποτρεπτικής δύναμης της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέχρι που είναι διατεθειμένες να φτάσουν για να διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή τους η Γαλλία και η Ιταλία.
