Του Νικόλα Ζαννέττου
Δύσκολες από πολλές και διαφορετικές απόψεις θεωρούνται από τα κόμματα οι επικείμενες διπλές εκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. Από τη μια το πολύπλοκο σκηνικό που δημιουργήθηκε μετά τις προεδρικές εκλογές, από την άλλη η φθορά που ενδεχομένως να υπάρχει για διαφορετικούς λόγους σε κάποια κόμματα. Παράλληλα η ταυτόχρονη διεξαγωγή Δημοτικών Εκλογών, με τις ιδιαιτερότητες που φέρνει η μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης μαζί με τις Ευρωεκλογές, θα δημιουργήσει σύνθετα δεδομένα και για τους ψηφοφόρους αλλά και για όσους θα συμμετέχουν στην προεκλογική εκστρατεία.
Να βρει ξανά την πορεία και τον ρόλο του
Ο ΔΗΣΥ οδεύει σε αυτές τις εκλογές λαβωμένος από την αποτυχία στις προεδρικές εκλογές. Αν και θέλει να επαναβεβαιώσει την πρωτιά του, το έργο δεν είναι καθόλου εύκολο λόγω της απογοήτευσης που επικρατεί για κάποιες επιλογές αλλά και τις διαρροές που φαίνεται για την ώρα να υπάρχουν προς το ΕΛΑΜ. Το αντάρτικο στις προεδρικές εκλογές, σε κάποιες των περιπτώσεων επιβραβεύτηκε κιόλας αφού υπάρχουν υποψήφιοι στην τοπική αυτοδιοίκηση που στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Υπήρχε διάστημα που σχεδόν η Αννίτα Δημητρίου αντιμετώπιζε μια κρίση κάθε 48 ώρες, ωστόσο μετά και την ολοκλήρωση του θρίλερ για εξεύρεση υποψηφίου στον Δήμο Λάρνακας, φαίνεται να επήλθε μια σχετική ηρεμία. Η ηρεμία αυτή τη στιγμή προσφέρει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία στην Αννίτα Δημητρίου και την υπόλοιπη ηγεσία του ΔΗΣΥ να αρχίσουν να μιλούν πολιτικά σαν δεξιό κόμμα, ούτως ώστε να υπενθυμίσουν τι είναι εκείνο που πρεσβεύει η παράταξη σήμερα, ποιες είναι οι προτεραιότητες της και ποιες είναι οι προτάσεις για επίλυση των προβλημάτων. Μόνο έτσι θα αποκατασταθεί και η ψυχολογία των υποστηρικτών του κόμματος και να διασφαλιστεί παράλληλα η πρωτιά. Ο σοβαρός δεξιός πολιτικός λόγος απουσιάζει εδώ και αρκετό καιρό από τη δημόσια συζήτηση, είτε επειδή η προσοχή αναπόφευκτα ήταν εστιασμένη στην επίλυση των πολλών εσωκομματικών προβλημάτων, είτε επειδή υπήρχε μια αδικαιολόγητη φοβία να προταχθούν κάποια πράγματα μέσα από το φίλτρο του σύγχρονου κεντροδεξιού κόμματος. Για αρκετούς, αυτή η προσέγγιση πρέπει να τερματιστεί προκειμένου να περιοριστούν οι διαρροές προς το ΕΛΑΜ.
Σε ευφορία
Το ΑΚΕΛ παραμένει σε καθεστώς ευφορίας μετά τις προεδρικές εκλογές. Η καλή επίδοση του Ανδρέα Μαυρογιάννη, αποτελεί τον φάρο για επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στην Εζεκία Παπαϊωάννου, ενώ ο κατακερματισμός της δεξιάς ψήφου δημιουργεί αισιοδοξία πως θα μπορούσε το ΑΚΕΛ να τερματίσει πρώτο στις Ευρωεκλογές και να κερδίσει σημαντικούς Δήμους. Εκείνο όμως που πολλοί σημειώνουν είναι πως στις Ευρωεκλογές το ΑΚΕΛ θα στηριχθεί κυρίως στις δικές του δυνάμεις και δύσκολα θα προσελκύσει ψηφοφόρους από άλλα κόμματα. Στα της τοπικής αυτοδιοίκησης η επιλογή του Χαράλαμπου Προύντζου για τον Δήμο Λευκωσίας, ακολουθεί εντελώς τη λογική της επιλογής Μαυρογιάννη, ως ένα άνοιγμα του ΑΚΕΛ στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Είναι επίσης επιλογή που μπορεί να στηριχθεί και από δεξιές ψήφους. Σε ότι αφορά τις πολιτικές, το ΑΚΕΛ καταθέτει προτάσεις, ασκεί αντιπολίτευση, όμως πολλές φορές οι προτάσεις του τυγχάνουν απόρριψης ή και απαξίωσης από τα κόμματα της κεντροδεξιάς. Κάποιοι εξακολουθούν να εντοπίζουν θέσεις οι οποίες τυγχάνουν επικαιροποίησης, ιδιαίτερα σε σχέση με τη θέση της χώρας στον κόσμο, τη σχέση με την Ευρώπη και τη Δύση, οι οποίες πηγάζουν από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Δεν είναι γνωστό κατά πόσο αυτά επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την απήχηση του κόμματος στην κοινωνία, όμως σίγουρα αφήνουν το ΑΚΕΛ σε πολιτική απόσταση με άλλα κόμματα.
Να διαψεύσει τα περί φθοράς
Στο ΔΗΚΟ υπάρχει σοβαρός προβληματισμός για τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν το κόμμα του Νικόλα Παπαδόπουλου να έχει απωλέσει δυναμική, γεγονός που για κάποιους ερμηνεύεται ως “φθορά” από τη συμμετοχή του κόμματος στην Κυβέρνηση. Για την ώρα ο Νικόλας Παπαδόπουλος αποδεικνύεται ο σοβαρότερος εταίρος της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, ωστόσο σε μερικές περιπτώσεις φαίνεται πως αστοχίες των κυβερνώντων αφήνουν το ΔΗΚΟ εκτεθειμένο. Σε ότι αφορά τις Ευρωεκλογές το κόμμα αντιμετωπίζει δυσκολίες στον καταρτισμό του ψηφοδελτίου, αφού πέραν του νυν Ευρωβουλευτή Κώστα Μαυρίδη και της Κατερίνας Χριστοφίδου, οι άλλες τέσσερις θέσεις παραμένουν κενές. Για την ώρα το ΔΗΚΟ έρχεται τέταρτο στις δημοσκοπήσεις, πίσω από το ΕΛΑΜ, γεγονός που σίγουρα ηχεί καμπανάκια. Εξ ου και υπάρχει προσπάθεια να πειστούν κάποιοι Βουλευτές να θέσουν υποψηφιότητα για τις Ευρωεκλογές ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή γεωγραφική εκπροσώπηση στο ψηφοδέλτιο. Το έργο δεν είναι εύκολο για το ΔΗΚΟ, ωστόσο αν καταφέρει να πάρει τα ποσοστά του και πάλι τερματίσει τέταρτο, τότε αυτό θα οφείλεται μάλλον στις διαρροές του ΔΗΣΥ προς το ΕΛΑΜ.
Αθόρυβα για την έδρα
Το ΕΛΑΜ τρέχει με τους ρυθμούς που τρέχουν τα ακροδεξιά κόμματα σε όλη την Ευρώπη. Είναι ενδεικτικό το γεγονός πως οι εκτιμήσεις λένε πως ενδεχομένως η ακροδεξιά να κερδίσει 100 έδρες στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο. Μοναδική διαφοροποίηση του ΕΛΑΜ σε σχέση με τα αδελφά κινήματα του σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι πως τρέχει πιο αθόρυβα και πιο διακριτικά. Ως αποτέλεσμα κερδίζει υποστήριξη χωρίς να κάνει ιδιαίτερο θόρυβο, σε μια κοινωνία η οποία αποδείχθηκε συντηρητική ως προς τις επιλογές της. Κάποιοι θα ψηφίσουν ΕΛΑΜ γιατί ακούνε από το συγκεκριμένο κόμμα αυτά που δεν λένε οι υπόλοιποι, κάποιοι θα ψηφίσουν για να τιμωρήσουν το κόμμα τους και άλλοι ως μια γενική αντίδραση. Υπάρχει όμως πλέον και μια σταθερή δεξαμενή η οποία στηρίζει ΕΛΑΜ γιατί το πιστεύει καταρτίζοντας το ως ένα καινούργιο αλλά “παραδοσιακό” πια κόμμα της χώρας. Η είσοδος τους στο Ευρωκοινοβούλιο θεωρείται σχεδόν τελειωμένη υπόθεση.
Συγκράτηση ποσοστών
Στην ΕΔΕΚ προσπάθησαν να επανέλθουν μετά την περίοδο εσωστρέφειας προτάσσοντας ένα αρκετά καλό υπό τις περιστάσεις ψηφοδέλτιο για τις Ευρωεκλογές. Αν και η μεγάλη άνοδος του ΕΛΑΜ καθιστά το έργο δύσκολο, η ΕΔΕΚ ευελπιστεί πως θα κρατήσει ποσοστά που θα της επιτρέψουν να διατηρήσει κάποιο ρόλο στο πολιτικό σύστημα. Είναι ερώτημα κατά πόσο οι μαζικές διαγραφές τους προηγούμενους μήνες και η συμμετοχή της στην κυβέρνηση θα επηρεάσουν τη δυναμική του κόμματος.
Η ΔΗΠΑ θέλει επίσης να πιάσει τα ποσοστά που πήρε στις προηγούενες Ευρωεκλογές, ενώ είναι εμφανές πως τηρεί πια αποστάσεις ασφαλείας από την κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει, ιδιαίτερα μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό. Υπάρχουν στελέχη που δεν διστάζουν να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Οι Οικολόγοι κατεβαίνουν στις Ευρωεκλογές τυπικά, αφού με τα δεδομένα ως έχουν δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν έδρα. Ωστόσο μετά την αλλαγή σκυτάλης στην ηγεσία του κόμματος, ο Γιώργος Περδίκης έχει στόχο να επαναφέρει το κίνημα του σε ομαλή πορεία και να συγκρατήσει τα ποσοστά του.
