Του Νικόλα Ζαννέττου – [email protected]
Στη μάχη της συσπείρωσης ενόψει των εκλογών της 5ης Φεβρουαρίου ρίχνονται τα επιτελεία των υποψηφίων και τα κόμματα που τους στηρίζουν. Η προσπάθεια τους κινείται πλέον στη βάση των επικαιροποιημένων μετρήσεων, ποσοτικών και ποιοτικών λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τι μπορεί να θεωρείται εφικτό νοουμένου ότι μας χωρίζει λιγότερο από ένας μήνας από την εκλογική αναμέτρηση.
Η μάχη στη δεξαμενή του ΔΗΣΥ
Μέχρι στιγμής οι μετρήσεις δείχνουν ένα Δημοκρατικό Συναγερμό που αδυνατεί να συσπειρωθεί εξαιτίας της ύπαρξης δύο υποψηφίων που προέρχονται από τον ίδιο χώρο. Τα συλλογικά όργανα του κόμματος αποφάσισαν Αβέρωφ, ωστόσο ο Χριστοδουλίδης εξακολουθεί να έχει ένα ισχυρό έρεισμα στο κόμμα από το οποίο προέρχεται. Τους τελευταίους μήνες το επιτελείο Αβέρωφ αξιοποίησε πλήρως το στοιχείο του κομματικού πατριωτισμού, καλώντας τους Συναγερμικούς να μην επιτρέψουν αυτή τη διάσπαση. Παράλληλα έπαιξε το χαρτί της “σταθερότητας” και της “ασφάλειας” στοιχεία που κατά τον ίδιο μόνο ο ΔΗΣΥ και το πολιτικό του προσωπικό μπορούν να διασφαλίσουν για τη χώρα, ενώ όπως έλεγαν ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα κυβερνήσει με τα κόμματα του κέντρου. Αν και αυτή η λογική συνέβαλε στον επαναπατρισμό μερίδας Συναγερμικών, εντούτοις μέχρι στιγμής αυτό δεν συνέβη στον βαθμό που ο ίδιος επιθυμούσε.
Από την άλλη ο Νίκος Χριστοδουλίδης για να ανακόψει τις απώλειες συναγερμικών ψήφων, έπαιξε ένα άλλο χαρτί, λέγοντας σχεδόν σε όλες του τις παρεμβάσεις ότι σκοπεύει αν εκλεγεί να εμπλέξει και Συναγερμικά στελέχη στην επόμενη διακυβέρνηση. Παράλληλα για να τηρήσει τις ισορροπίες με τα κόμματα τα οποία τον στηρίζουν, εξακολουθεί να θέτει στην κορυφή της φιλοσοφίας διακυβέρνησης του τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης ευρείας αποδοχής η οποία θα λειτουργεί με συναίνεση και σύνθεση. Το έργο μέχρι στιγμής φαίνεται πως βγαίνει με τον κ. Χριστοδουλίδη να σημειώνει απώλειες από τα αρχικά του ποσοστά πριν ένα χρόνο, όμως να εξακολουθεί να έχει απόσταση ασφαλείας από τους δύο κύριους ανθυποψήφιους του.
Η προσπάθεια Μαυρογιάννη
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης επιχειρεί το τελευταίο διάστημα να αυξήσει τα ποσοστά του και να κλειδώσει την είσοδο του στον β’ γύρο επενδύοντας και εκτός ΑΚΕΛ. Το στοιχείο της πολυσυλλεκτικότητας ήταν σε προηγούμενα στάδια της προεκλογικής η αχίλλειος πτέρνα της υποψηφιότητας του. Νοουμένου ότι το ΑΚΕΛ φαίνεται να έχει διαρροές και προς άλλες υποψηφιότητες όπως του κ. Χριστοδουλίδη και του κ. Δημητριάδη, είναι σημαντικό να διασφαλιστούν εισροές από τον χώρο του κέντρου. Προσωπικότητες όπως του νομικού Χαράλαμπου Προύντζου συμβάλλουν στο να σταλεί το μήνυμα πως η υποψηφιότητα Μαυρογιάννη δεν είναι μια αμιγώς αριστερή υποψηφιότητα και πως “αξίζει” να εξεταστεί από ψηφοφόρους που είναι στο χώρο της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς ως εναλλακτική επιλογή. Αν καταφέρει να αυξήσει αυτές τις εισροές, τότε ο Ανδρέας Μαυρογιάννης θα κλειδώσει την είσοδο του στον β’ γύρο.
Μέχρι το τέλος της προεκλογικής εκτιμάται πως θα πέσουν και άλλα θέματα στον δημόσιο διάλογο, ή και αποκαλύψεις για έκαστο των υποψηφίων οι οποίες ενδέχεται να παίξουν το ρόλο τους.
