Του Νικόλα Ζαννέττου – [email protected]
Με άδεια χέρια και ενδεχομένως και με τα χέρια ψηλά αναχώρησε από την Κύπρο μετά την τρίτη της επίσκεψη στο νησί η προσωπική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Η Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, παραδέχθηκε πως η αποστολή της πλησιάζει στο τέλος, επιβεβαιώνοντας την ύπαρξη ενός άτυπου χρονοδιαγράμματος, ενώ παράλληλα δεν έκρυψε τη δυσαρέσεκεια της για το γεγονός ότι η τ/κ πλευρά είναι αρνητική ακόμα και για μια κοινή συνάντηση γεγονός που δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας. Η αποστολή της είναι κυριολεκτικά σε ένα τεντωμένο σχοινί, αφού σύντομα θα κληθεί να υποβάλει έκθεση στον Αντόνιο Γκουτέρες ο οποίος θα κληθεί να αποφασίσει τι μέλλει γενέσθαι.
Οι προσδοκίες από τις δύο συναντήσεις της Μαρία Άνχελα Ολγκίν με τους δύο ηγέτες, ήταν ούτως ή άλλως χαμηλές. Κανείς όμως δεν ανέμενε πως αυτή με τον Τ/κ ηγέτη θα διαρκούσε μόλις 20 λεπτά, με τις πληροφορίες μάλιστα να λένε πως επικράτησε ένταση λόγω της αντιπαραγωγικής επιμονής του Ερσίν Τατάρ στα ίδια. Ούτε όμως και η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν φαίνεται να πάραξε απτά αποτελέσματα σε σχέση με το κυπριακό, αφού επί της ουσίας συμφώνησαν ότι διαφωνούν. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ωστόσο, υπέδειξε πως αντίδοτο στις διαφωνίες είναι ο διάλογος, κάτι που απουσιάζει από την εξίσωση μέχρι στιγμής.
Σε συνέντευξη της στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, η κ. Ολγκίν ανέφερε:
“Πρέπει πάντως να παραδεχτώ πως εξεπλάγην από τη δημόσια απόρριψη της πρότασής μου για τριμερή από τον κ. Τατάρ, γιατί στόχος μας θα έπρεπε να ήταν να δώσουμε μία ευκαιρία στη διπλωματία. Έχω ζητήσει απευθείας συνάντηση για να παρουσιάσω την παρούσα κατάσταση επί του εδάφους και για να αξιολογήσω τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν. Πιστεύω πως από τη στιγμή που οι δύο πλευρές ανταλλάξουν τις θέσεις και προτάσεις τους τότε θα είναι σε θέση να βρουν ένα τρόπο να προχωρήσουν μπροστά για το καλό όλων των πολιτών αυτού του νησιού. Για να γίνει ωστόσο αυτό θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να παρακαθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου”, προσθέτοντας ακόμη πως και ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης έχει μια καθαρή εικόνα για το ποια θα μπορούσαν να ήταν τα κίνητρα προς την τ/κ πλευρά για να ξεκλειδώσει η διαδικασία.
Από ε/κ πλευράς είναι μάλλον εξαιρετικά δύσκολα να γίνουν βήματα που να είναι στα μέτρα των αξιώσεων της άλλης πλευράς, κυρίως γιατί αυτά τα βήματα οδηγούν προς την αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Παράλληλα, είναι πλέον κατανοητό πως αν η προσπάθεια ναυαγήσει, ασχέτως σε ποιον και με ποιο τρόπο θα αποδοθούν οι ευθύνες, επί του εδάφους το αδιέξοδο θα έχει αρνητικές συνέπειες και για τις δύο πλευρές.
Ήδη στα κατεχόμενα υπάρχουν αντιδράσεις για την στάση του Ερσίν Τατάρ για τον οποίο υπάρχουν έντονες επικρίσεις για τη στάση που τηρεί. Σε κάποια στιγμή θα διαφανεί κατά πόσο η Άγκυρα είναι στην ίδια ακριβώς γραμμή μαζί του, ή αν θα τροχοδρομήσει εξελίξεις εντός της τ/κ κοινότητας όπως το έπραξε αρκετές φορές στο παρελθόν.
