Παντοδύναμος. Αυτό είναι το επίθετο που χρησιμοποιείται κατά κόρον για να περιγράψει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η αμφιλεγόμενη διακυβέρνηση του οποίου έλαβε για ακόμα μια φορά την έγκριση της πλειοψηφίας των Τούρκων πολιτών στις εκλογές της χώρας. Οι αναλυτές μιλούν για μια βαθιά πολωμένη κοινωνία, η οποία «εκπαιδεύτηκε» με την ρητορική του Τούρκου Προέδρου τα τελευταία χρόνια, κατά τρόπο που δύσκολα μπορεί να δει και να εγκρίνει οποιοδήποτε άλλο πολιτικό για να ηγηθεί της χώρας.
Παρά την μαζική υποστήριξη του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου από μεγάλους αριθμούς Κούρδων, εντούτοις στην καρδιά της Τουρκίας ο Ερντογάν ήταν σαρωτικός. Οι υποστηρικτές της αντιπολίτευσης θεωρούν πως μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε η συντριπτική υποστήριξη που έτυχε από ελεγχόμενα Μέσα Ενημέρωσης από το κυβερνών κόμμα. Παράλληλα μετά τη στήριξη του κουρδικού κόμματος προς τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης, ο Ερντογάν έχτισε την εκστρατεία του πάνω στη λογική ότι είναι ο υποψήφιος των τρομοκρατών εκφοβίζοντας τους πάντες ότι με τα κόμματα που τον στηρίζουν θα οδηγήσουν τη χώρα στο απόλυτο χάος.
Ο Ερντογάν κυβερνάει τη χώρα από το 2003. Πρώτα ως Πρωθυπουργός και μετά ως Πρόεδρος. Οι εκλογές θεωρήθηκαν ως καθοριστική στιγμή για το μέλλον της χώρας. Ο Ερντογάν και οι υποστηρικτές του θεωρούν πως η νίκη θα κάνει τη χώρα ισχυρότερη. Οι επικριτές πιστεύουν ότι η αυταρχική του προσέγγιση, υπονομεύει θανάσιμα τη δημοκρατία στη χώρα.
Αξίζει να σημειωθεί πως σε αντίθεση με προηγούμενες εκλογές στη χώρα, ο Ερντογάν και το AKP είχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρές προκλήσεις αφού οι δημοσκοπήσεις τον Μάιο τον έδειχναν δεύτερο. Εν τέλει χρειάστηκε απλά τη δεύτερη Κυριακή για να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Να κερδίζει εκλογές στην Τουρκία.
Η επανεκλογή του έπρεπε να περάσει από τη βάσανο των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που σημειώθηκαν επί των ημερών του, το πληθωρισμό που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο 43%, το αδύνατο νόμισμα, αλλά και τις συνέπειες των καταστροφικών σεισμών τον περασμένο Φεβρουάριο. Τουλάχιστον 50,000 άνθρωποι πέθαναν με την κυβέρνηση να δέχεται κριτική για τις πολεοδομικές ελλείψεις και τα αργά αντανακλαστικά που επέδειξε. Ο πρώτος γύρος τον έφερε πέντε μονάδες μπροστά από τον αντίπαλο του και μερικές χιλιάδες ψήφους πίσω από την απόλυτη πλειοψηφία.
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση η νίκη Ερντογάν συνεπάγεται ότι παραμένει στο τιμόνι της χώρας ο άνθρωπος που απομάκρυνε την Τουρκία από τις αρχές και αξίες που την έφερναν πιο κοντά της. Προβλήματα προέκυψαν και σε σχέση με το ΝΑΤΟ, αφού η Άγκυρα σε πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις το έπαιζε σε διπλό ταμπλό ή και έφτανε μέχρι του σημείου να υπονομεύει τα συμφέροντα της συμμαχίας. Για την Ελλάδα και την Κύπρο, παραμένει στο πηδάλιο της χώρας ένας μη αξιόπιστος συνομιλητής τον οποίο βλέπουν με καχυποψία όσον αφορά τα ανοιχτά εθνικά ζητήματα.
