Για άλλη μια φορά η τουρκική πλευρά κατάφερε να επιβάλει το επόμενο ορόσημο του κυπριακού καθώς επίσης και να βραχυκυκλώσει την ατζέντα των συζητήσεων πετυχαίνοντας τη διασύνδεση των ζητημάτων με τις ενεργειακές εξελίξεις. Εξελίξεις στο κυπριακό δεν πρόκειται να υπάρξουν μέχρι τις λεγόμενες εκλογές των κατεχομένων, αλλά ούτε και τερματισμός των παράνομων γεωτρήσεων της Άγκυρας στην κυπριακή ΑΟΖ πρόκειται να υπάρξει.
Η ιδέα που έριξε στο τραπέζι το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών για μορατόριουμ γεωτρήσεων μέχρι τη συνολική επίλυση του κυπριακού, προκάλεσε μια αμηχανία στη Λευκωσία, την οποία δεν μπορούσε καν να εκφράσει δημόσια. Ήταν για αυτό που άμεσα η Κυβέρνηση απέρριψε αυτό το σενάριο. Αν στελνόταν το μήνυμα πως η Τουρκία είναι σε θέση να καθορίζει πότε η Κυπριακή Δημοκρατία δίνει σήμα, σε εταιρείες κολοσσούς με τις οποίες διατηρεί συμβόλαια, πότε να βάλουν τρυπάνι και πότε όχι, η αξιοπιστία του κυρίαρχου κράτους για το οποίο μιλάμε θα κατέρρεε.
Η περίοδος μέχρι τις εκλογές των κατεχομένων προσφέρεται για ευρύτερες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις με παίχτες οι οποίοι θα μπορούσαν να ασκήσουν την όποια επιρροή στην Τουρκία ενόψει ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων μετά τις εκλογές των κατεχομένων. Οι εκτιμήσεις λένε ότι μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα έπονται καταιγιστικές εξελίξεις στο πεδίο του κυπριακού, είτε προς την κατεύθυνση της λύσης του κυπριακού, είτε προς την κατεύθυνση της οριστικής διχοτόμησης μέσω μιας διευθέτησης. Αρκετά σημαντικό ρόλο θα παίξει και η έκβαση των λεγόμενων εκλογών και κατά πόσο στην ηγεσία των Τ/κ θα βρίσκεται ο Μουσταφά Ακιντζί ή ένας από τους ταυτισμένους με τις θέσεις της Άγκυρας πολιτικούς. Το ερώτημα εδώ είναι ποια λύση είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί σήμερα η ε/κ πλευρά, με τον ψυχολογικό και υβριδικό πόλεμο που έχει δεχτεί τα τελευταία χρόνια από την Τουρκία.
Στο πεδίο της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι προσδοκίες έχουν περιοριστεί αρκετά όμως η προσπάθεια ενόσω η Τουρκία εξακολουθεί να επιδιώκει πράγματα μέσω από μια ειδική σχέση δεν τερματίζεται. Άλλωστε ακόμα και η πολιτική στήριξη των 27 ήταν εξαιρετικής σημασίας αν λάβει κανείς υπόψη την ενόχληση της Τουρκίας.
Προσφάτως πάντως φαίνεται να ενεργοποιείται και ο αμερικανικός παράγοντας. Στην Ουάσιγκτον ανέκαθεν πίστευαν ότι το φυσικό αέριο θα μπορούσε να αποτελέσει τον καταλύτη για μια λύση του κυπριακού. Αν και αυτό εξακολουθεί να ισχύει, οι Αμερικανοί βλέποντας τα ενεργειακά έργα της περιοχής να ωριμάζουν, δίνουν την αίσθηση ότι είναι πιο διατεθειμένοι να κάνουν ιστορικές υπερβάσεις προκειμένου να προσπελαστεί το εμπόδιο του κυπριακού και να γίνουν άλλες μορφές διευθετήσεων.
Τον δημόσιο διάλογο αυτή τη βδομάδα απασχόλησαν έντονα ερωτήματα που σχετίζονται με την αποτρεπτική ισχύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και τις δυνατότητες ενίσχυσης της άμυνας της Κύπρου. Όλα αυτά είναι προϊόν της απογοήτευσης της Λευκωσίας ότι όσες σκληρές προσπάθειες και αν κατέβαλε, τα όσα πέτυχε δεν ήταν αρκετά για να αποτρέψουν τις τουρκικές παράνομες γεωτρήσεις και ενέργειες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η συζήτηση για την επαναφορά του ενιαίου αμυντικού δόγματος με την Ελλάδα, της απόκτησης πολεμικού ναυτικού, των χρημάτων που συλλέγονται για την άμυνα και καταλήγουν αλλού άνοιξε για άλλη μια φορά.
Σε κάθε περίπτωση το τουρκικό γεωτρύπανο Yavuz είναι στο οικόπεδο 8 της κυπριακής ΑΟΖ, παραμένει εκεί ασχέτως αν το γαλλικό αεροπλανοφόρο και τα σκάφη που το συνοδεύουν πηγαινοέρχονται στην περιοχή. Το ερώτημα ποιος θα σταματήσει την Τουρκία παραμένει αναπάντητο και όσο παραμένει θα επανέρχονται νέα σενάρια στην προσπάθεια να λυθεί ο γρίφος.
