Αμηχανία στις χώρες του αραβικού κόσμου με τις οποίες τους προηγούμενους μήνες το Ισραήλ με τη συμβολή των Ηνωμένων Πολιτειών έμπρακτα προσπάθησε να εξομαλύνει τις σχέσεις του προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις στο μεσανατολικό. Οι εξελίξεις επί του εδάφους στη Λωρίδα της Γάζας και η προοπτική μιας ευρύτερης πολεμικής σύρραξης δημιουργούν σοβαρότερα ρίσκα τα οποία θα μπορούσαν να φέρουν πισωγύρισμα.

Οι εικόνες που έκαναν το γύρο του κόσμου με την παρέμβαση των αρχών ασφαλείας του Ισραήλ στο τέμενος Αλ Ακσά, προφανώς και φέρνουν σε άβολη θέση χώρες όπως το Σουδάν, το Μαρόκο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, με τις οποίες η κυβέρνηση του Ισραήλ βρισκόταν σε διαδικασία βελτίωσης των σχέσεων του. Το τέμενος Αλ Ακσά είναι το τρίτο σημαντικότερο μνημείο για τους Μουσουλμάνους ανά τον κόσμο μετά τη Μέκκα και το τέμενος του Προφήτη στη Σαουδική Αραβία.

Τα Εμιράτα και το Μπαχρέιν είχαν καταδικάσει την επέμβαση των ισραηλινών αρχών ασφαλείας στο χώρο του τεμένους κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας από προσκυνητές, ενώ το Άμπου Ντάμπι κάλεσε το Ισραήλ να αναλάβουν ευθύνη για την αποκλιμάκωση της βίας.

Το Μαρόκο από την άλλη εξέφραζε βαθιά ανησυχία προβλέποντας ότι τέτοιες πράξεις βίας θα παράξουν εν τέλει εντάσεις.

Η Σαουδική Αραβία που δεν έφτασε στο σημείο της πλήρους εξομάλυνσης των σχέσεων της με το Ισραήλ, άναψε το προηγούμενο διάστημα το πράσινο φως στους συμμάχους της στον Κόλπο να κάνουν βήματα προς το εβραϊκό κράτος, απέρριψε την πρόθεση των Ισραηλινών να εκδιώξει οικογένειες Παλαιστινίων από την γειτονιά Sheikh Jarrah της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Βέβαια όλες οι πιο πάνω αντιδράσεις δεν μπορούν να συγκριθούν με τη ρητορική της αντίδρασης του Ιράν και της Τουρκίας. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άδραξε την ευκαιρία και μάλιστα δήλωσε ότι θα αναλάβει πρωτοβουλία για να κινητοποιήσει το μουσουλμανικό κόσμο προς τερματισμό  της «τρομοκρατίας και της κατοχής του Ισραήλ».

Πολλά έχουν επίσης γραφτεί για το ρόλο της Τουρκίας σε όλο αυτό που συμβαίνει, η οποία εμφανίζεται ως υποστηρίκτρια του παλαιστινιακού σκοπού, ωστόσο με τη στήριξη που δίνει στην Χαμάς, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή αθώων Παλαιστινίων, αποσταθεροποιεί το Ισραήλ και υποσκάπτει την προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων του εβραϊκού κράτους με τις χώρες του Κόλπου.

Ειδικοί εκτιμούν ότι η κοινή γνώμη στις μουσουλμανικές χώρες θα βάλει εν τέλει πίεση στις κυβερνήσεις τους καθώς η κρίση αυτή εξελίσσεται και προβάλλεται ως ένα εθνοθρησκευτικό ζήτημα.