Συνδυάζει το πηγαίο χιούμορ με την ευχέρεια λόγου. Τη γνώση, με το ταλέντο. Την αστείρευτη όρεξη για δουλειά, με τη θετική και την αστείρευτή του ενέργεια.
Ο λόγος φυσικά για τον Δημήτρη Ουγγαρέζο. Ο γνωστός παρουσιαστής, που συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής τηλεόρασης, βρέθηκε για λίγο στο κανάλι μας και δεν δίστασε με μερικές γρήγορες ερωτήσεις, να μας δείξει ποιος είναι ο Δημήτρης Ουγγαρέζος, στην δική του καθημερινότητα, μακριά από την τηλεόραση και τα φώτα της δημοσιότητας.
Ειλικρινής, ετοιμόλογος και με απίστευτη αμεσότητα, ο Δημήτρης Ουγαρέζος μας απαντά....
Αυτά είναι λοιπόν τα 30 πράγματα που δεν ξέραμε μέχρι χθες για τον Δημήτρη Ουγγαρέζο...
- To αγαπημένο μου χρώμα είναι… το μπλε.
- Το αγαπημένο μου φαγητό είναι… μακαρόνια, ό,τι έχει σχέση με μακαρόνια.
- Απολαμβάνω πολύ…. την παρέα με τους φίλους μου.Να πηγαίνω για φαγητό με την παρέα μου, με την κοπέλα μου και τους φίλους μου, τους δικούς μου ανθρώπους.
- Εκνευρίζομαι πολύ όταν.... αδικούνται οι άλλοι. Δεν το μπορώ, θέλω να "βγω" και ας μη με νοιάζει και να το διορθώσω.
- Σιχαίνομαι… το συκώτι και τα φασολάκια τα πράσινα, μου λέει αμέσως γελώντας.
- Θα ήθελα πολύ… να μην φεύγουν οι αγαπημένοι μας άνθρωποι.
- Λατρεύω…. να έχω τελειώσει όλες μου τις υποχρεώσεις και να αράζω! Να απολαμβάνω τους καρπούς των προσπαθειών μου.
- Δεν ανέχομαι καθόλου… το να μιλάνε οι άλλοι εκ μέρους μου, εξ' ονόματός μου. Να κανονίζουν οι άλλοι για μένα, χωρίς εμένα δηλαδή, είτε επαγγελματικά, είτε προσωπικά. Αυτό δεν ανέχομαι καθόλου.
- Κάτι που μου λείπει είναι…. ο ύπνος.
- Εύχομαι να μπορούσα… να ταξιδέψω στον χρόνο.Να τον πήγαινα πίσω. Θα ήθελα ναζήσω κάποιες εποχές. Θα ήθελά να ζήσω στο Παρίσι του 1950, θα ήθελα να ζήσω την εποχή των Ιπποτών και από τα πιο πρόσφατα, θα ήθελα να ζήσω στιγμές της ιστορίας! Όπως επίσης θα ήθελα να ζήσω και καλές στιγμές της Ελληνικής τηλεόρασης, παλιές! Δηλαδή του 1990 και θα ήθελα να γνωρίσω τον Βλάση Μπονάτσο.
- Ζηλεύω όταν… μου δίνουν δικαιώματα. Ζηλεύω δηλαδή, όταν θέλουν πολύ να ζηλέψω.Δεν ζηλεύω εύκολα, ούτε σε δουλειές, ούτε στη σχέση μου, αλλά αν με "πολυτσιγκλίσεις" κάποια στιγμή θα ζηλέψω. Δηλαδή αν νιώσω ρε παιδί μου, ότι δεν μου δίνεις σημασία, θα ζηλέψω! Γενικά αντιμετωπίζω την ζήλια με χιούμορ. Ζηλεύω μεν, αλλά το αφήνω, κάνω πλάκα, και το αποδομώ λίγο, το ηρεμώ. Αν μετά όμως συνεχιστεί κάποια στιγμή, ε τότε ναι ζηλεύω και φεύγω. Γενικά όταν φρικάρω, επειδή φοβάμαι τον εαυτό μου, για το πως θα αντιδράσω, φεύγω, εξαφανίζομαι! Και μιλάμε τώρα για τα πάντα (και σχέση και φιλίες και δουλειές). Οτι με ζορίσει, επειδή είμαι μοναχογιός και μοναχοπαίδι, έχω μάθει να φεύγω, να εξαφανίζομαι. Μετά επιστρέφεις; τον ρωτάω. 'Οχι, δεν επιστρέφω ποτέ. Τουλάχιστον όχι στην κατάσταση που ήμουν πριν. Μπορεί να επιστρέψω, να ξαναμιλήσουμε δηλαδή, να είμαστε ΟΚ, να μην έχουμε θέμα, να στείλουμε ένα "χρόνια πολλά" σε γιορτές και σε γενέθλια, ή στη δουλειά να ξαναμιλήσουμε, αλλά δεν επιστρέφω. Πόσο καιρό μπορεί να σου πάρει για να "επιστρέψεις"; συνεχίζω να ρωτά εγώ. Πρακτικά, θα σου πω ότι μου παίρνει κανένα χρόνο, και μετά ηρεμώ. Δεν κρατάω κακία, θυμάμαι τα πάντα, αλλά δεν κρατάω κακία. Είμαι υδροχόος με ωροσκόπο Σκορπιό, γι' αυτό! προσθέτει γελώντας.
- Με χαλαρώνει πολύ… το να βγαίνω με τους δικούς μου ανθρώπους και να τρώμε, αλλά και το σινεμά. Πραγματικά με χαλαρώνει το σινεμά, με αποφορτίζει.
- Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς… φαγητό, ξεκάθαρα! Και χωρίς τους φίλους μου δεν θα μπορούσα να ζήσω, όμως.
- Με ξενερώνει… το "παπατζιλίκι". Το να μην με πηγαίνεις, το να έχεις εκφραστεί αρνητικά για μένα και μετά να με βλέπεις και να είσαι αγκαλιές και φιλιά. Τρελαίνομαι μ' αυτό, με την υποκρισία γενικότερα.
- Το ευαίσθητό μου σημείο είναι... οι φίλοι, οι γονείς και η κοπέλα μου. Οι δικοί μου άνθρωποι.
- Η αδυναμία μου είναι… τα βαφτιστήρια μου, έχω δύο.
- Το πρώτο πράγμα που κάνω κάθε πρωί είναι… βάζω μουσική και μπαίνω για μπάνιο.
- Το τελευταίο πράγμα που κάνω πριν ξαπλώσω για ύπνο είναι… κλειδώνω την πόρτα και ανάβω το θερμοσίφωνο, μου λέει γελώντας! (και το αφήνει ανοιχτό όλο το βράδυ! Χρυσή έχει κάνει την ΔΕΗ!)
- Δεν σταματώ να σκέφτομαι…. τις υποχρεώσεις που έχω, της επόμενης, της μεθεπόμενης μέρας. Δεν σκέφτομαι το μέλλον, σκέφτομαι το πως θα είμαι σωστός στο τώρα.
- Η πιο κακή μου συνήθεια…. το να τρώω πολύ! Όταν χαίρομαι τρώω, όταν στεναχωριέμαι τρώω,γενικά τρώω πολύ, μου λέει γελώντας! Επίσης, μία περίεργη συνήθεια που έχω είναι να πίνω πάντα αναψυκτικό όταν τρώω παγωτό, και όλοι μου λένε ότι είναι περίεργο!
- Μια συνήθεια που θα ήθελα να υιοθετήσω είναι… να κάνω την γυμναστική συνήθεια. Γιατί μέχρι τώρα την κάνω ως υποχρέωση.
- Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι… η μοναξιά, το να μείνω μόνος μου.
- Το μεγαλύτερο μου ελάττωμα είναι … ότι είμαι γκρινιάρης και μουρμούρης.
- Το μεγαλύτερό μου προτέρημα είναι... είμαι δουλευταράς, δεν υπάρχει ωράριο για μένα, μπορώ να δουλεύω μέχρι να λιποθυμήσω.
- Το ωραιότερο δώρο που πήρα ποτέ είναι.... σίγουρα είναι πράγματα που μου φέρνει η κοπέλα μου, απλά επειδή ήταν κάπου και με θυμήθηκε και μου το πήρε. Για μένα είναι κάτι σημαντικό αυτό, δεν έχει σχέση το μέγεθος. Αλλά και ένα τετράδιο που μου είχε γράψει η Μαίρη Συνατσάκη, η οποία είναι αγαπημένη μου φίλη, που γράφει διάφορα πράγματα από την κοινή μας πορεία στον χώρο, και την φιλία μας. Στην ερώτηση μου για το πως είναι η Μαίρη Συνατσάκη σαν άνθρωπος μου απάντησε: "Η Μαίρη είναι ένας κανονικός άνθρωπος. Βλέπει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι.Δεν βάζει ταμπέλες. Δεν λέει αυτός είναι κοντός, χοντρός, γκέι,, δεν έχει τέτοια. Και πάντα βγάζει το καλό μέσα από κάθε κατάσταση. Όχι χαζοχαρούμενα. Η Μαίρη είναι μία στάση ζωής από μόνη της.
- Το γούρι μου είναι.... έχω ένα φυλακτό που το έχω πάντα στη θέση μου και έχω και ένα ξύλινο σταυρό που μου έχει δώσει ένας οπερατέρ στο MAD, όταν ξεκίνησα την πρώτη μου χρονιά, πριν από 11 χρόνια, και τον φοράω πάντα.
- Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου ήταν... νομίζω δεν έχει έρθει ακόμα.
- Η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου.... όταν πρόσφατα χάσαμε τον πατέρα του κολλητού μου, που με τον κολλητό μου είμαστε σαν αδέρφια. "Ο φίλος σου αυτός, είναι μέσα από τον χωρο;", τον ρωτάω.. "Δεν έχω φίλους μέσα από τον χώρο, μόνο την Μαίρη", μου απαντά.
- Το «motto» της ζωής μου είναι.... "Χαμογελάμε, για να κάνουμε τους άλλους να ανησυχούν".
- Πως βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια; Καλή ερώτηση. Πως τον βλέπω ή πως θα ήθελα να είμαι; με ρωτάει. Και τα δύο. Θα ήθελα να τα καταφέρω στην δουλειά μου, στην τηλεόραση, και δεν είναι κακό να το παραδεχτώ αυτό. Και να έχω οικογενειακή ηρεμία.Να έχω μία οικογένεια, με ένα παιδί και να είμαι ήρεμος, με την γυναίκα μου και το παιδί μου.Και να μην είμαι τόσο χοντρός όσο περιμένω να είμαι σε 5 χρόνια, προσθέτει γελώντας!
