Η Αννίτα Ναθαναήλ βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή, «Όλα για τη ζωή μας» και μίλησε για το ιατρικό λάθος από το οποίο παρολίγον να χάσει το πόδι της.

«Ήταν μία ταλαιπωρημένη άρθρωση, στην οποία είχαν προηγηθεί σε 35 χρόνια άλλες τρεις αρθροσκοπήσεις, οπότε σίγουρα προϋπήρχε μία κατάσταση στο γόνατό μου. Σίγουρα δεν ήταν λόγος να μπω να κάνω ένα ακραίο χειρουργείο. Το χειρουργείο για το οποίο προετοιμάστηκα ήταν κάποια επέμβαση στο μηνίσκο με την προσθήκη κάποιου μοσχεύματος ή τουλάχιστον αυτό μου είχε πει ο γιατρός. Από το χειρουργείο ρουτίνας θα έβγαινα την ίδια μέρα ή στη χειρότερη περίπτωση την επομένη το πρωί, όμως το χειρουργείο κράτησε πάρα πολλές ώρες», είπε αρχικά η Αννίτα Ναθαναήλ.

Η Αννίτα Ναθαναήλ είπε στη συνέχεια: «Έμαθα μετά από πολλές ώρες ότι είχε γίνει ολική αρθροπλαστική στο γόνατο μου. Ο γιατρός όταν εμφανίστηκε αργά, μου είπε πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό και από κει και πέρα άρχισε ο Γολγοθάς μου. Στο νοσοκομείο έπαιρνα μορφίνη, οπότε δεν είχα και πολύ ξεκάθαρη εικόνα του τι ακριβώς συμβαίνει με το χειρουργείο. Όταν επέστρεψα στο σπίτι, δυστυχώς, άρχισα να βλέπω ότι η εικόνα του ποδιού δεν ήταν καλή. Το πόδι μου είχε μαυρίσει πάρα πολύ έντονα και όσο περνάνε οι μέρες χειροτέρευε ο πόνος. Ήμουν στο κρεβάτι για 44 μέρες».

«Εντός του μήνα γίνεται η διάγνωση και από την αναισθησιολόγο και από δύο νευρολόγους που με είδαν. ότι έχω σύνδρομο Sudeck που είναι ένα πολύ σπάνιο σύνδρομο, το οποίο συνήθως συμβαίνει είτε επειδή έχει γίνει ζημιά στα νεύρα, όπως υπήρξε στη δική μου την περίπτωση και έχω χάσει και την αίσθηση του μεγαλύτερου μέρους της κνήμης, ή επίσης όταν υπάρχει ισχαιμικό επεισόδιο. Στη δική μου περίπτωση, αυτό που είπαν οι γιατροί είναι ότι έμεινε πάρα πολύ ώρα το τουρνικέ, που κλείνει την κυκλοφορία, κατά τη διάρκεια της επέμβασης στο πόδι μου. Ήτανε ιατρικό το λάθος. Επίσης, έχει δύο πλευρές, το ένα είναι το θέμα της υγείας του ποδιού μου, το ότι κόντεψα να χάσω το πόδι μου και το ότι έχω 10 μήνες μετά έχω βλάβη. Το δεύτερό θέμα είναι το ορθοπεδικό δηλαδή το ότι έχει μπει ένα πολύ μεγάλο μόσχευμα που μου περιορίζει πολύ την κίνηση», ανέφερε η Αννίτα Ναθαναήλ.

Όπως είπε η Αννίτα Ναθαναήλ, μετά από 44 ήμερες που ήταν κλινήρης και πλήρως εθισμένη σε οπιούχα παυσίπονα, και μέχρι το χειρουργείο της νευρόλυσης, στο οποίο, όπως είπε, της «πάγωσαν» τα νεύρα ώστε να αντέχει τον πόνο, έκλαιγε κάθε μέρα ενώ είχε χάσει και πολλά κιλά.

«Έχω παράπονο επειδή έχασα τη σχέση με το γιατρό από τη δέκατη μέρα, δεν δεχόταν ό,τι έγινε. Είχα πάει σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Μετά πήγα στο ΚΑΤ».