«Αντιγόνη του Σοφοκλή» σε σκηνοθεσία Κώστα Σιλβέστρου

12.06.2023

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

13:21

«Αντιγόνη του Σοφοκλή» σε σκηνοθεσία Κώστα Σιλβέστρου

Επίσημη έναρξη της φετινής διοργάνωσης του «Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος»

ALPHANEWSLIVE

Με την κυπριακή παραγωγή, Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Κώστα Σιλβέστρου, ανοίγει η 26η διοργάνωση του «Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος», που διοργανώνουν το Υφυπουργείο Πολιτισμού, το Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και το Υφυπουργείο Πολιτισμού.

Η κυπριακή παραγωγή θα παρουσιαστεί στο Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ’ στις 10 Ιουλίου, σηματοδοτώντας την επίσημη έναρξη της φετινής διοργάνωσης και στη συνέχεια στο Αρχαίο Ωδείο Πάφου στις 18 Ιουλίου και στο Αρχαίο Θέατρο Κουρίου στις 21 Ιουλίου.

Ο βραβευμένος Κύπριος σκηνοθέτης Κώστας Σιλβέστρος επιστρέφει στο «Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος» επτά χρόνια μετά τον Πλούτο (2016), που δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση σε κοινό και κριτικούς, και παρουσιάζει με ποιητική διάθεση μια επίκαιρη μεταφορά της σοφόκλειας τραγωδίας Αντιγόνη.

Έχοντας στο πλευρό του μια εκλεκτή ομάδα καλλιτεχνών της σύγχρονης κυπριακής σκηνής, ο σκηνοθέτης καταθέτει μια παράσταση ιδιαίτερης δύναμης, έμπνευσης και αισθητικής, που επαναπροσδιορίζει το αρχαίο δράμα στο σήμερα, στοχεύοντας να λειτουργήσει σαν «προσευχή» στα χαλάσματα του σύγχρονου κόσμου.

Η Αντιγόνη, ίσως η δημοφιλέστερη τραγωδία του Σοφοκλή κι ένα από τα αρτιότερα έργα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, διαδραματίζεται στη Θήβα μετά την εμφύλια σύρραξη που οδήγησε στον θάνατο τα δύο αντίπαλα αδέλφια, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Ο βασιλιάς Κρέων διατάζει όπως ο Ετεοκλής ταφεί με τιμές, αφήνοντας τον Πολυνείκη, ως εχθρό της Θήβας, άταφο. Η αδελφή όμως των δύο νεκρών, η Αντιγόνη, δεν υπακούει στην εντολή και αποφασίζει να τιμήσει με την πρέπουσα ταφή τον Πολυνείκη. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα, που, τηρώντας τους νόμους της πολιτείας, την καταδικάζει σε θάνατο.

Με όχημα την εξαιρετική μετάφραση του Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου, η ομάδα πειραματίζεται με νέες κινησιολογικές φόρμες και καινούργιους, πρωτότυπους ήχους για να μεταφέρει επί σκηνής το γκρίζο σύμπαν του σοφόκλειου έργου, αναζητώντας στο διαχρονικό αυτό κείμενο, μια νέα πνοή.