Είναι νέοι, είναι ταλαντούχοι, είναι γεμάτοι ιδέες και σε απόλυτα δημιουργική και εποικοδομητική φάση.
Ο λόγος για τον Γιάννη Μίνω και την Άντρη Χατζηχριστοδούλου, εμπνευστές της νέας θεατρικής ομάδας Still Theatre Group.
Ποιοι είναι οι Still Theatre Group, ποιος ο στόχος τους και τι "σκαρώνουν"; Δεν είχαμε παρά να τους ρωτήσουμε και κατ' επέκταση να τους γνωρίσουμε!
Από που προέκυψε το όνομα της ομάδας;
Άντρη: Δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ να βρούμε όνομα, έπεσαν πολλές ιδέες. Σκεφτήκαμε το Still Theatre Group, το theatre group από το γεγονός ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα και η ομάδα μας συμπεριλαμβάνει όλους, ηθοποιούς, θεατές, συντελεστές. To Still, ότι ακόμα και μέσα σε κακουχίες και οτιδήποτε συμβεί εμείς θα είμαστε εδώ και θα κάνουμε θέατρο.
Και αυτό είναι ένα μήνυμα κοινωνικο.
Άντρη: Το θέατρο είναι ένας φορέας που θέλει να εξελίξει την κοινωνία. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια ποιητική στιγμή, αντιμετωπίζουμε το θέατρο σαν ποίηση που μιλά στις ψυχές των ανθρώπων.
Πως πήρατε την απόφαση να δημιουργήσετε τη δική σας θεατρική ομάδα;
Άντρη: Πέρσι το καλοκαίρι σκεφτόμασταν και συζητούσαμε ότι θέλουμε να κάνουμε κάτι δικό μας, όπως εμείς το θέλουμε, όπως εμείς το φανταζόμαστε και στην Κύπρο υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που σε εμπνέουν. Υπάρχουν πολλοί σκηνοθέτες που σε εμπνέουν να μπεις κι εσύ στη διαδικασία, να κάνεις κάτι αξιόλογο σαν αυτούς, κι έτσι σκεφτήκαμε να κάνουμε μια δική μας θεατρική παράσταση. Ήρθαμε σε επαφή με μια καθηγήτρια μου, την Ελένη Σκότη, η οποία μας πρότεινε να ανεβάσουμε το "Μετά το τέλος", η οποία θα μας σκηνοθετούσε αλλά για επαγγελματικούς λόγους δεν τα κατάφερε και αποφασίσαμε να το κάνουμε μόνοι. Η ομάδα προέκυψε λίγο αργότερα, αφότου είδαμε το έργο και μπήκαμε σε δημιουργική διαδικασία, είδαμε ότι μας αρέσει, ότι μπορούμε να γίνουμε ομάδα και να κάνουμε κι άλλα πράγματα. Είναι πολύ δημιουργική διαδικασία, νιώθεις ότι κάθε παραγωγή είναι ένα μωρό το οποίο το κυοφορείς και το γεννάς, τουλάχιστον έτσι το βίωσα εγώ.
Γιάννης: Όταν αρχίσαμε να φτιάξουμε το δελτίο τύπου ή να βάλουμε τα στοιχεία μας κάτω, σκεφτήκαμε να μην κάνουμε την παράσταση αυτή μόνο, να δημιουργήσουμε την ομάδα. Η ομάδα αρχικά απαρτίζετε από εμάς τους δύο αλλά είναι άνθρωποι που θέλουμε να συνεργαστούμε, οπότε αργότερα θα γίνει.
Άντρη: Πολλά άτομα έσπευσαν αφιλοκερδώς να μας βοηθήσουν. Παντού βρίσκεις ανθρώπους να βοηθήσουν και είναι πάρα πολύ σημαντικό, σημαίνει ότι η Κύπρος είναι έτοιμη να αγκαλιάσει νέες ομάδες.
Η ομάδα θα ασχολείται μόνο με το επαγγελματικό θέατρο ή και με το ερασιτεχνικό;
Γιάννης: Την εκπαίδευση τη σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά, μας αρέσει η ιδέα να έχουμε μια ομάδα, στην οποία θα μπορούμε να κάνουμε couching, οτιδήποτε, ένα εργαστήρι, με παιδιά, θα το δούμε όμως στο μέλλον.
Άντρη: Έχω διδάξει και είναι πολύ ωραίο, όσα δίνεις τα παίρνεις πίσω, θεωρώ ότι είναι μια σχέση πάρε-δώσε, στην οποία τυχερός είναι και εκείνος που διδάσκει, γιατί παίρνει ζωντάνια από τα παιδιά που διδάσκει, φρέσκες ιδέες και μαζί δημιουργούν. Δημιουργείς κάτι καινούργιο, είναι μια ομαδική δουλειά.
Ποιός ο στόχος σας;
Άντρη: Θέλουμε να κάνουμε θέατρο για τον άνθρωπο, που ο άνθρωπος θα γίνεται κοινωνός. Δηλαδή να φεύγει από την παράσταση και να ερεθίζεται το μυαλό του, η ψυχή του, το πνεύμα του. Να μην βλέπει μια παράσταση και να φεύγει πιο κενός από ότι όταν ήρθε. Θέλουμε να επικεντρωθούμε στην υποκριτική μας και μέσα από αυτή να προσπαθήσουμε να δώσουμε στον θεατή ένα ερέθισμα, να του πούμε μια ιστορία.
Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο έργο;
Άντρη: Ψάχναμε ένα έργο το οποίο να απαρτίζεται από δύο άτομα και να έχει ένα μήνυμα, θέλαμε να έχει κάτι να πει. Η αλήθεια είναι ότι σκεφτόμασταν άλλα έργα στην αρχή, μέχρι που ήρθαμε σε επαφή με την καθηγήτρια μου. Όταν μου είπε το έργο, το ψάξαμε, το βρήκαμε στο εξωτερικό και όταν το διαβάσαμε συγκλονιστήκαμε. Νομίζω ότι μιλά τόσο πολύ για το σήμερα. Ο συγκεκριμένος συγγραφέας μιλά πολύ άμεσα και η ιστορία του εμπνέει. Σταμάτησε το σχολείο στα 16, δούλευε σε δουλειές του ποδαριού, αποφάσισε να μπει το κολέγιο σε μεγάλη ηλικία και έγραψε το πρώτο του έργο στα 30 του. Είχε προβλήματα με τον αλκοολισμό, με την κατάθλιψη και κατάφερε να τα ξεπεράσει μέσα από τη συγγραφή. Ακόμα και αυτό είναι ένα μήνυμα. Τα έργα του είναι σκοτεινά αλλά έχουν πολλά μηνύματα.
Το συγκεκριμένο έχει και κοινωνικά μηνύματα για την τρομοκρατία, το φόβο, την εξουσία. Είναι δύσκολο έργο, σκληρό, αλλά ο θεατής φεύγει πολύ κερδισμένος από αυτό που θα δει, από αυτό που θα ακούσει.
Τι θα αποκομίσει ο θεατής φεύγοντας;
Γιάννης: Θα υποστεί ένα σοκ γιατί είναι σκληρό και βίαιο έργο και σωματικά και ψυχολογικά. Στο τέλος φεύγεις με ένα παράξενο αίσθημα πόνου, να θέλεις να αγαπήσεις, να αγαπηθείς, να αποδεχθείς.
Άντρη: Έχει μεγάλο ρόλο η αποδοχή. Το να αποδεχθείς τα πράγματα, να αποδεχθείς τον συνάνθρωπο σου όπως είναι. Πρόκειται για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει υποστεί απίστευτο bullying στη ζωή του και ο λόγος που αντιδρά και γίνεται θύτης ο ίδιος, είναι επειδή έχει υπάρξει θύμα για πάρα πολύ καιρό. Έρχεται η στιγμή που γίνεται θύτης, ακόμα και σε κάτι που αγαπά. Θα κάνουμε μια συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Φοιτητές ψυχολογίας και κοινωνιολογίας θα παρακολουθήσουν την παράσταση, η οποία είναι εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα.
Γιατί πρέπει να δει κάποιος το "Μετά το τέλος";
Γιάννης: Η παράσταση είναι και σαν ένα κοινωνικό πείραμα. Είναι δύο "καλοί" άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται σε ένα μέρος. Το μέρος και οι συνθήκες τους επιβάλλονται και κάπως τους αλλοιώνει. Τους αναγκάζει να βγάλουν τα αρχέγονα ένστικτα, της επιβίωσης, της πείνας. Δύο άνθρωποι μπαίνουν σε ένα "κακό" μέρος. Βλέπουμε πως ένας καλός άνθρωπος, μέσα από τη βία που δέχεται πράττει ή σκέφτεται, συμπεριφέρεται με τρόπο που δεν θα σκεφτόταν ούτε ο ίδιος ότι θα ήταν ικανός. Βάζει τον θεατή σε σκέψη, αν βρεθεί σε παρόμοιου είδους κατάσταση, αν θα αντιδράσει και ο ίδιος με αυτό τον τρόπο, βίαια.
Άντρη: Πρέπει να τη δει κάποιος γιατί θα του γεννήσει έντονα συναισθήματα. Θα γεννήσει προβληματισμούς. Είτε του αρέσει, είτε δεν του αρέσει, θα έχει αποκομίσει μέσα από τις έντονα συναισθηματικές αλλαγές, μια μικρή μετατόπιση μέσα του. Θα αρχίσει να παρατηρεί και να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά.
Ποιο είναι το "τέλος";
Άντρη: Το θέμα είναι τι γίνεται μετά το τέλος.
Ναι αλλά ποιο σημείο καθορίζει το "τέλος";
Γιάννης: Ουσιαστικά γίνεται αυτό το παιχνίδι με τον τίτλο, γιατί τίθεται το ερώτημα αν προλαβαίνουμε, μετά την κακή πράξη, να διορθώσουμε κάτι.
Άντρη: Ο συγγραφέας χωρίζει το βιβλίο σε αρχή, μέση, τέλος και μετά το τέλος. Δείχνει ουσιαστικά ένα ταξίδι των δύο χαρακτήρων, από την αρχή μέχρι το τέλος που είναι η κορύφωση, αλλά και μετά το τέλος.
Φωτογραφία του Μάριου Ιωσηφίδη
Η ομάδα “Still Theatre Group” ανεβάζει για πρώτη φορά στην Κύπρο, το Θεατρικό έργο του Βραβευμένου Βρετανού Συγγραφέα Dennis Kelly, “ Μετά Το Τέλος”.
Παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη, μέχρι τις 20 Μαρτίου.
Οι παραστάσεις αρχίζουν στις 20:30 στο Ίδρυμα ARTos.
Η παράσταση είναι ακατάλληλη για άτομα κάτω των 17 ετών.
*Τελεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας.
