Η Κατερίνα Στικούδη αποκάλυψε ότι εκείνη έκανε την πρόταση γάμου στον σύντροφο της!

Διαβάστε επίσης: Η Κατερίνα Στικούδη απαντά αν είναι έγκυος!

Η γνωστή τραγουδίστρια σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ελλαδικό περιοδικό People, μίλησε για την προσωπική της ζωή, την πρόταση γάμου και τον λόγο που δεν έκανε έναν γάμο υπερπαραγωγή με κάμερες, φωτογραφούς  και επέλεξε να τον κρατήσει “αυστηρά” για εκείνη, τον σύντροφο της και τις οικογένειες τους.

Διαβάστε απόσπασμα από τη συνέντευξη της: 

Περιμέναμε όλοι ότι θα έκανες έναν γάμο- υπερπαραγωγή, με κάμερες, φώτα, celebrities και εσύ παντρεύτηκες 11.30 το πρωί ενός αυγουστιάτικου Σαββάτου σε ένα χωριό στη Θεσπρωτία. Γιατί;

Την αλήθεια; Δεν ήθελα να πουλήσω τον γάμο μου. Δεν το σκέφτηκα καθόλου εμπορικά. Για μένα, εκείνη η μέρα ήταν η επισφράγιση της αγάπης μας. Μια στιγμή χαράς για εμάς και τις οικογένειές μας. Τι δουλειά είχαν λοιπόν οι κάμερες; Επιλέξαμε αυτό το μέρος γιατί από εκεί κατάγονται οι συγγενείς του Βαγγέλη (σ.σ. Σερίφη, του συζύγου της), ήθελα κάτι παραδοσιακό. Και πέρασα καταπληκτικά. Ναι, στο χωριό Μορφάτι στη Θεσπρωτία. Δεν έχει σημασία το μέρος, πόσους καλεσμένους θα έχεις ή αν οι βέρες είναι 24 καράτια. Σημασία έχει εκείνη τη μέρα να έχεις ανθρώπους που χαίρονται πραγματικά με τη χαρά σου. Και γιατί, παρακαλώ, να μην παντρευτώ στο χωριό; Τα χωριά μας είναι πανέμορφα, όλη η Ελλάδα είναι ευλογημένη. Με ζεστούς και φιλόξενους ανθρώπους.

Η πρόταση γάμου έγινε με τρόπο κινηματογραφικό;

Κινηματογραφικά γίνονται τα βιντεοκλίπ μου. Η πρόταση γάμου έγινε πάρα πολύ απλά. «Πάμε να το κάνουμε;». «Πάμε». Ήμασταν στην κουζίνα, το αγαπημένο μας μέρος μέσα στο σπίτι, και την ώρα που τρώγαμε του λέω «Να σου πω κάτι; Θέλεις να παντρευτούμε, να χαρούν και οι γονείς μας;», με τον Βαγγέλη να απαντάει «Αν το θέλεις, πάμε να το κάνουμε». Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα.

Άρα, εσύ έκανες την πρόταση γάμου.

Advertisement

Ναι, εγώ έκανα την πρόταση γάμου στον Βαγγέλη με πολύ ευθύ τρόπο. Δεν είμαι ρομαντική σ’ αυτά. «Θέλεις;». «Θέλω». Ρομαντική είμαι στην καθημερινότητά μου, μπορεί να κλάψω με μια ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ στον καναπέ και στην αγκαλιά του ανθρώπου μου.