Ο Νίκος Βέρτης μίλησε για όλα σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για τη ζωή και την καριέρα του.

Ο δημοφιλής λαϊκός τραγουδιστής αναφέρθηκε και για την θρησκεία με την παρότρυνση που έδωσε σε φίλους του ιερείς. Συγκεκριμένα δήλωσε:

«Αγαπώ πολύ τον Χριστό, τον έχω μες στη ζωή μου. Ξέρεις, διανύουμε μια εποχή που πολύς κόσμος και κυρίως νεολαία φοβάται να πει ότι πιστεύει στον Χριστό. Δεν μου αρέσει πολύ αυτό. Θέλω ο καθένας να έχει την ελευθερία να εκφράσει αυτό που πιστεύει.

Είτε είσαι στον Χριστό, είτε στον Μωάμεθ, είτε δεν πιστεύεις πουθενά. Δεν μπορώ να ακούω ότι κάποιος πιστεύει σε μια ανώτερη δύναμη. Με ενοχλεί. Όλοι πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι ανώτερο και φοβούνται να το εκφράσουν.

Advertisement

Εγώ πιστεύω στον Χριστό όχι για τα θαύματα αλλά γιατί έχει κάτι που εμένα με αντιπροσωπεύει στη ζωή μου. Η αρχή και το τέλος, η αγάπη. Με την αγάπη καταπολεμάς τα πάντα, ακόμα και τα προβλήματά σου.

Αν έχεις αγάπη, φεύγει ο κόμπος από το στομάχι. Πας σπίτι σου και είναι η γυναίκα σου, η οικογένειά σου, οι φίλοι σου. Αν έχεις προβλήματα και έρθει κάποιος και σου χτυπήσει την πλάτη, αυτό είναι αγάπη. Αυτό κατ’ εμέ είναι ο Χριστός. Και αυτό μου διδάχθηκε».

 

Μάλιστα, θέλησε να διαχωρίσει λίγο τη θέση του από τον κλήρο, εξηγώντας:

Advertisement

«Πολλές φορές έχω πει σε φίλους μου ιερείς ότι αν πετούσαν -ας μου επιτραπεί να το πω λίγο σκληρά- τα χρυσά από πάνω τους, τον χρυσό σταυρό, όχι τον σταυρό αλλά τον χρυσό σταυρό και τη λιμουζίνα, αν ήταν πιο ταπεινοί όπως ο Άγιος Παΐσιος θα είχαν προσελκύσει πολύ περισσότερο κόσμο κοντά τους.

Η ταπεινότητα είναι αυτή που θα φέρει τη νεολαία στην Εκκλησία, όχι η υπερβολή. Θα κριθώ για αυτά που λέω, το ξέρω. Πιστεύω πολύ στον Χριστό αλλά δεν είμαι καλός Χριστιανός. Έχω και εγώ τις αμαρτίες μου, κάνω κι εγώ πολλά λάθη. Όμως προσπαθώ κάθε μέρα να βελτιώνομαι.

Η Εκκλησία είναι μια κοινότητα, οι παπάδες, οι πατεράδες είναι μια κοινότητα. Θα υπάρχουν και οι περίεργοι, οι πιο νευρικοί, αυτοί που θα βρίζουν. Λάθος τους! Θα κριθούν μια μέρα όλοι γι’ αυτό που κάνουν. Εμείς δεν πρέπει να κρίνουμε αυτούς αλλά να είμαστε κοντά στον Χριστό με αγάπη και να κρίνουμε τον εαυτό μας, να βελτιωνόμαστε εμείς».