Με απόφαση του Αρείου Πάγου ακυρώθηκε ο πρώτος πολιτικός γάμος ομόφυλου ζευγαριού που είχε τελεστεί πριν δέκα χρόνια στο δημαρχείο της Τήλου.

Οι δικαστές για την απόφαση τους δηλώνουν πως η βούληση του Έλληνα νομοθέτη φτάνει μέχρι την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια και γι’ αυτό “ανεξάρτητα από τον αντίλογο που θα μπορούσε να παραθέσει κανείς, αποτελεί την έκφραση της βούλησης της εσωτερικής έννομης τάξης, η οποία θεωρείται ότι αντανακλά τις ηθικές και κοινωνικές αξίες και παραδόσεις του ελληνικού λαού, που δεν αποδέχεται τη θέσπιση γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια”. Ενώ συνεχίζοντας αναφέρουν πως “σε όσες ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Σουηδία, Ισπανία) θεσπίστηκε κατά τα τελευταία έτη ο γάμος ομόφυλων προσώπων, τούτο υπήρξε αποτέλεσμα νομοθετικής πρωτοβουλίας του εκάστοτε εθνικού νομοθέτη και όχι υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις ρυθμίσεις του άρθρου 12 της ΕΣΔΑ”.

Μάλιστα το ζευγάρι είχε απευθυνθεί προς τον Άρειο Πάγο για να αναιρεθεί η απόφαση του Εισαγγελέα Ρόδου, η οποία ακύρωνε τον γάμος τους. Σύμφωνα με την απόφαση “σωστά ακύρωσε τον γάμο με μια προβλεπόμενη από το νόμο διαδικαστική ενέργεια, που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής, ενόψει του ενδιαφέροντος της Πολιτείας για την ομαλή διαμόρφωση και λειτουργία των οικογενειακών σχέσεων. Ούτε εξάλλου, αποτελεί επέμβαση στην οικογενειακή ζωή των εν λόγω προσώπων, για το λόγο ότι κυρίως στην περίπτωση του “γάμου” δύο προσώπων του ιδίου φύλου το ζητούμενο είναι κατά πόσον υπάρχει μεταξύ των προσώπων αυτών “οικογένεια”, η νομική έννοια της οποίας έχει ως σταθερά στοιχεία το γάμο και τη συγγένεια έτσι ώστε να τίθεται ζήτημα προστασίας της”.

Ο δικηγόρος του ζευγαριού, Βασίλης Χειρδάρης αναφέρει από την πλευρά του ότι “Η απόφαση του Αρείου Πάγου, κρίνει αμετάκλητα ότι ο γάμος των ομοφύλων που έγινε στην Τήλο δεν έχει νομική υπόσταση – όμως η απόφαση αγνοεί τις κοινωνικές, ιστορικές, νομολογιακές και νομοθετικές εξελίξεις για τον γάμο των ομοφύλων, και τις διεργασίες που γίνονται σε παγκόσμιο πια επίπεδο, καθώς και τη σύγχρονη πραγματικότητα, και στηρίζεται ερμηνευτικά στον Ρωμαίο νομοδιδάσκαλο Μοδεστίνο του 3ου μ.Χ. αιώνα, που έδωσε ένα ορισμό για τον γάμο που έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια.

Ο Άρειος Πάγος «γαντζώνεται» στις παραδοσιακές δομές της κοινωνίας, και κατανοεί την έννοια της οικογένειας αντίθετα με τη δημιουργική και εξελικτική ερμηνεία του όρου από τα Δικαστήρια του Στρασβούργου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των δυτικών κρατών.”