Ο Γιάννης Σπανός “έφυγε” για το μεγάλο ταξίδι, σκορπώντας θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο, ωστόσο άφησε πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Τραγούδια που σιγομουρμουρίζουν μικροί και μεγάλοι και που η αξία τους είναι ανεκτίμητη…

Υπεραγαπημένο τραγούδι, το οποίο από την πρώτη κιόλας νότα βουρκώνει τα μάτια και του πιο σκληρού ανθρώπου, για να χαϊδέψει λίγο αργότερα τη μουσική του Σπανού η φωνή της Βίκυς Μοσχολιού.

“Με πνίγει τούτη η σιωπή” τραγούδησε η Μαρινέλα σε ένα πανέμορφο χασάπικο σε μουσική Γιάννη Σπανού.

“Όλα μου λεν πως έχεις κιόλας φύγει” λένε οι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου “Κάτω απ’ τη μαρκίζα” που πρωτοτραγούδησε η Βίκυ Μοσχολιού.

“Αν με αγαπάς” λέει η Τάνια Τσανακλίδου και στη μουσική συνοψίζεται ο έρωτας που ανθίζει…

Στους τρυφερούς στίχους του Αλέξη Αλεξόπουλου, έδωσε την πιο γλυκιά μελωδία, για τις φωνές της Αφροδίτης Μάνου και του Γιάννη Φέρτη.

“Θέλει τα όπα της” η Δούκισσα, με τη τσαχπίνικη μουσική του Σπανού στους στίχους του Αλέκου Σακελλάριου.

Μέσα από τη φωνή της Χάρις Αλεξίου και τη μουσική του Γιάννη Σπανού, η Θεσσαλονίκη απέκτησε ένα υπέροχο, τρυφερό και κάπως μελαγχολικό τραγούδι, που ακόμα σιγοψυθυρίζουν γέροντες και πιτσιρίκια στην “οδό Αριστοτέλους”.

“Μια φορά θυμάμαι” είχε τραγουδήσει η Αρλέτα πάνω από τις νότες του Σπανού και τους στίχους του Γιώργου Παπαστεφάνου.

Δύο Γιάννηδες, από τους πρώτους στο είδος τους, ενώνουν δυνάμεις και λένε “είπα να φύγω”, με το αποτέλεσμα ανατριχιαστικό.

“Βροχή και σήμερα” τραγουδά η Δήμητρα Γαλάνη, με τη μουσική του Σπανού να φτιάχνει εικόνες από βρεγμένους δρόμους με απαλό φως…

Λίνα Νικολακοπούλου και Γιάννης Σπανός συνεργάζονται “προσωπικά” και η Ελένη Δήμου τραγουδά…

Και πάλι με τη Λίνα, χαρίζουν ένα εξαιρετικό κομμάτι για να ενισχύσει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη με τη μοναδική της φωνή.

Σε ένα αρκετά δυναμικό αλλά και μελαγχολικό τραγούδι, δίνει στην Τάνια Τσανακλίδου την κατάλληλη μουσική για να μιλήσει στο “φίλο” για τα όσα την απασχολούν.