Η ανακοίνωση της διάγνωσης του καρκίνου προκαλεί άγχος και ερωτήσεις, είτε πρόκειται για την ίδια την ασθένεια, είτε για την πρόγνωση είτε για τη θεραπεία της. Η συσχέτιση του καρκίνου με το θάνατο είναι παρούσα, παρά τη θεραπευτική πρόοδο που επιτρέπει πολλές θεραπείες.

Πρέπει να παρέχονται σαφείς απαντήσεις, όσο το δυνατόν συντομότερα, από τον ιατρό ώστε η διάγνωση της ασθένειας και η θεραπεία της να γίνονται στη μέγιστη δυνατή ηρεμία.

Ακόμα κι αν σήμερα θεραπεύονται πολλοί καρκίνοι, αυτή η ασθένεια είναι τρομακτική επειδή είναι ακόμα η αιτία πολλών θανάτων. Ο καρκίνος, συχνά αναφέρεται ως «μακροχρόνια ασθένεια», είναι μια παθολογία που πρέπει να αντιμετωπιστεί και να παρακολουθηθεί για αρκετά χρόνια.

Η αγωνία του ασθενούς και η διάγνωση

Οι αμφιβολίες του ασθενούς σχετικά με την πορεία της ασθένειάς του μπορεί να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το χρονικό διάστημα μεταξύ της έρευνας και της διάγνωσης του καρκίνου είναι μια εποχή μεγάλης ανησυχίας και αμφιβολιών.

Στην ανακοίνωση της διάγνωσης, η λέξη «καρκίνος», εξακολουθεί να συνδέεται συχνά με το θάνατο, πέφτει σαν ένα ελικόπτερο και διαβούλευση διαφημίσεων πρέπει να είναι με εξαιρετική προσοχή. Όταν αναγγέλλεται ένας καρκίνος, το ζήτημα της εξέλιξης και ο κίνδυνος θανάτου είναι συχνά το πρώτο ερώτημα.

Όλοι οι καρκίνοι δεν εξελίσσονται με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια ταχύτητα και με την ίδια επιθετικότητα. Είναι αδύνατο για τον θεραπευτή να απαντήσει επακριβώς στο ζήτημα του προσδόκιμου ζωής και της διάρκειας της θεραπείας.

Ο ρόλος του γιατρού που ανακοινώνει έναν καρκίνο είναι να συζητήσει μαζί με τον ασθενή του και ενδεχομένως τον περιβάλλον του όλες τις πιθανές εξελίξεις της ασθένειάς του και να τον καθησυχαστούν επειδή υπάρχουν πολλές θεραπείες για να τον θεραπεύσουν.

Ποια η πρόγνωση στον καρκίνο;

Η πρόγνωση ενός καρκίνου ποικίλλει ανάλογα με τη θέση του, τον ιστολογικό του τύπο και το μέγεθος της εκδήλωσής του κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Μερικοί τύποι καρκίνου εξελίσσονται πιο αργά ή πιο γρήγορα και οι θεραπείες είναι αποτελεσματικές σε ορισμένους κακοήθεις όγκους, οι οποίοι μπορούν να θεραπευτούν.

Άλλοι καρκίνοι είναι πιο επιθετικοί, όπως ο καρκίνος του παγκρέατος, και έχουν «φτωχή» πρόγνωση με χαμηλό ποσοστό επιβίωσης.

Η ιστολογία του όγκου είναι επίσης ένας προγνωστικός παράγοντας. Η επέκταση με την παρουσία ή απουσία μεταστάσεων αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό στοιχείο στην εξέλιξη του καρκίνου.

Ένας μικρός όγκος απομονωμένος και προσβάσιμος σε χειρουργική επέμβαση θα είναι πιο εύκολο να θεραπευτεί.

Ο κίνδυνος επανεμφάνισης πρέπει επίσης να εξηγείται στον ασθενή από τον γιατρό του καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τη διάρκεια και τις λεπτομέρειες της επιτήρησης.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της θεραπείας;

Η θεραπεία είναι επίσης ένα στοιχείο που προκαλεί άγχος στο άτομο με καρκίνο. Πράγματι, οι αντικαρκινικές θεραπείες, είτε χειρουργικές, χημειοθεραπευτικές είτε ακτινοθεραπευτικές, είναι βαριές και πιθανόν να προκαλέσουν σημαντικές παρενέργειες ή / και να αφήσουν οριστικά επακόλουθα.

Για παράδειγμα, η χημειοθεραπεία συχνά προκαλεί τριχόπτωση και αυτό το φαινόμενο είναι ένα αγωνιώδες ζήτημα κατά την ανακοίνωση της θεραπείας. Στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού, η αφαίρεση του μαστού προκαλεί επίσης άγχος. Η απώλεια της σωματικής ακεραιότητας είναι ένα ζήτημα που πρέπει να συζητηθεί προσεκτικά μεταξύ του ασθενούς και των θεραπευτών.

Ο φόβος της νοσηλείας, η διάρκειά του, η διακοπή της εργασίας είναι συχνά παρόντες. Η αλλαγή της ζωής που επιβάλλεται από αυτή την ασθένεια, οι αμφιβολίες της και η βαρύτητα των θεραπειών της πρέπει να εξεταστούν με τη μεγαλύτερη προσοχή.

«Ο καρκίνος θα μου κάνει κακό»;

Η αντιμετώπιση του φυσικού πόνου αποτελεί βασικό στοιχείο στη θεραπεία του καρκίνου, ανεξάρτητα από το ποια είναι. Το άγχος ενός σημαντικού πόνου προκαλείται συχνά από τον ασθενή κατά την αναγγελία της διάγνωσής του.

Ο πόνος που προκαλείται από τον εξελισσόμενο καρκίνο μπορεί να είναι έντονος και διαρκής. Το ερώτημα εάν οι αποτελεσματικές αναλγητικές θεραπείες μπορούν να τους ανακουφίσουν συχνά τίθεται. Οι παρενέργειες και η θεραπευτική τους κατηγορία πρέπει να εξηγούνται με ακρίβεια στον ασθενή.

Η χρήση οπιοειδών είναι συνηθισμένη, αλλά είναι ένα ευαίσθητο θέμα, επειδή η μορφίνη συχνά συνδέεται με τη λήξη της ζωής και την παρηγορητική φροντίδα.

Καθ’ όλη την εξέλιξη της ασθένειάς του, ο ασθενής πρέπει να βεβαιωθεί για την πρόγνωση, την θεραπευτική αγωγή και την άνεσή του κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Η καταπολέμηση του άγχους είναι απαραίτητη για την καλή διαχείριση του καρκίνου και για να ακολουθήσει την πορεία προς την αποκατάσταση.