Ξένοι και Τούρκοι αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την τουρκική οικονομία εν όψει του τέλους των προεδρικών εκλογών. Οι αναλυτές συμφωνούν στο γεγονός ότι από τη Δευτέρα στην τουρκική οικονομία ξεκινά μια νέα περίοδος. Από τη δική τους σκοπιά, αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα της τουρκικής οικονομίας πληθαίνουν τα μαύρα σύννεφα, τα οποία μας προϊδεάζουν για την μπόρα που πλησιάζει. 

Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Netty Idayu Ismail, τις απόψεις του οποίου δημοσιεύουν ξένα και τoυρκικά μέσα ενημέρωσης, οι επενδυτές «προετοιμάζονται για περισσότερο πόνο» καθώς ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί να κερδίσει τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Τουρκία.

Αναφέροντας ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές «μιλούν» για «περισσότερο πόνο» στην τουρκική οικονομία, ο οικονομολόγος δεν αποκλείει την «τελική πτώση» της τουρκικής λίρας καθώς οι αναλυτές φέρουν απαισιοδοξία ως προς το ενδεχόμενο της απόσυρσης των ανορθόδοξων οικονομικών συνταγών της τουρκικής κυβέρνησης. 

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Σουλεϊμάν Καράν, από την στήλη του στην αντιπολιτευόμενη τουρκική ενημερωτική ιστοσελίδα «Ντουβάρ» προειδοποιεί ότι «στις 29 Μαΐου μας αναμένει μια κακή μέρα. Αν κερδίσει ο Ερντογάν, ξεχάστε την ελπίδα. Κανένας κλάδος δεν θα μπορέσει να βγει από την κρίση χωρίς να επηρεαστεί από τις εξελίξεις που θα αντιμετωπίσουμε σύντομα. Ειδικά οι επιχειρήσεις με χρέη σε ξένο νόμισμα». 

Σύμφωνα με τον κ. Καράν, σε περίπτωση που το δολάριο αγγίξει στην τουρκική αγορά τις 25 μονάδες, «όλοι οι τομείς που εξαρτώνται από πρώτες ύλες και ενδιάμεσα προϊόντα στο εξωτερικό θα αγωνίζονται να καλύψουν το κόστος των εισροών τους». 

Σε περίπτωση που παραμείνουν στην εξουσία ο κ. Ερντογάν και οι συνοδοιπόροι του, σύμφωνα με τον κ. Καράν, «από τις 29 Μαΐου, θα προσπαθήσουν να διατηρήσουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες υπό πίεση. Μετά από λίγες ημέρες, ας πούμε μια ή δύο εβδομάδες, και τα τελευταία εναπομείναντα αποθέματα συναλλάγματος θα έχουν δοθεί στην αγορά. Τότε τι θα συμβεί; Η χύτρα ταχύτητας θα εκραγεί και θα καταστρέψει την κουζίνα, δηλαδή την τουρκική οικονομία». 

Τέλος, ο αναλυτής προσθέτει και τα εξής: «Για να μπορέσει το κράτος να λειτουργήσει, πρέπει να αυξήσει επειγόντως τα φορολογικά έσοδα και να κλείσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την τεράστια μαύρη τρύπα που δημιούργησαν ο κατώτατος μισθός και οι άλλες επίμαχες αποφάσεις της κυβέρνησης. Την ίδια στιγμή η προσπάθεια άντλησης κεφαλαίων μέσω κρατικών ομολόγων έχει τη δυνατότητα να καταλήξει σε οικονομική καταστροφή. Σε ένα σύστημα όπου οι τράπεζες γενικά δανείζουν μακροπρόθεσμα δάνεια με βραχυπρόθεσμες καταθέσεις, τι είδους αποτέλεσμα θα περιμένατε; Δεν χρειάζεται να επιστρατεύσετε τη φαντασία σας για να απαντήσετε αυτό το ερώτημα. Ας πάρουμε το παράδειγμα της γειτονικής Ελλάδας ή της Αργεντινής. Σε αυτό το σενάριο περιμένετε σε ουρές στις πύλες των τραπεζών, παθαίνετε νευρικό κλονισμό μπροστά στο ΑΤΜ. Τότε οι τράπεζες με έλλειψη ρευστότητας αναζητούν πόρους με υψηλότερα επιτόκια και προσπαθούν να συγκεντρώσουν καταθέσεις. Καθίσταται αναγκαία η εκτίναξη και των επιτοκίων των δανείων. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι εταιρείες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην αποπληρωμή των χρεών θα χρεοκοπήσουν».