Τα γαλλικά συνδικάτα οδεύουν προς μια αποφασιστική αναμέτρηση με τον Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, με μαζικές απεργίες από την Τρίτη με στόχο να φέρουν τη χώρα «σε αδιέξοδο».

Μετά από πέντε ξεχωριστές ημέρες διαμαρτυριών μέχρι στιγμής φέτος, οι απεργίες αυτής της εβδομάδας προαναγγέλλουν μια νέα φάση στη μάχη μεταξύ της κεντρώας κυβέρνησης και των όσον αντιτίθενται στα νέα μέτρα, που, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία Γάλλων ψηφοφόρων.

«Πάντα λέγαμε ότι θα πάμε σε μεγαλύτερη ταχύτητα εάν χρειαστεί», δήλωσε ο επικεφαλής του σκληρού αριστερού συνδικάτου CGT, Philippe Martinez, στην εφημερίδα Journal du Dimanche την Κυριακή. «Θα γίνει την Τρίτη».

Αναμένονται περισσότερες από 260 διαδηλώσεις σε εθνικό επίπεδο, πολλές σε μικρές και μεσαίες πόλεις όπου η αντίθεση στη μεταρρύθμιση είναι έντονη, ενώ οι απεργίες θα επηρεάσουν τις μεταφορές, τον ενεργειακό τομέα και τις δημόσιες υπηρεσίες.

Η αστυνομία αναμένει μεταξύ 1,1 και 1,4 εκατομμυρίων ανθρώπων να βγουν στους δρόμους, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο πηγή υπό τον όρο της ανωνυμίας. Το ανώτατο όριο αυτού του εύρους θα αντιπροσώπευε τη μεγαλύτερη ημέρα διαμαρτυριών εδώ και δεκαετίες, υψηλότερη από το 1,27 εκατομμύρια που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις στις 31 Ιανουαρίου και μεγαλύτερη από τις προηγούμενες διαμαρτυρίες για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος το 2010.

Συνδικάτα που εκπροσωπούν τους εργαζομένους στους εθνικούς σιδηροδρόμους SNCF, στο μετρό του Παρισιού και στον ενεργειακό τομέα, συμπεριλαμβανομένων των διυλιστηρίων, κάλεσαν για πρώτη φορά σε κυλιόμενες απεργίες, ενώ αναμένεται να συμμετάσχουν και άλλες βιομηχανίες.

Και τα οκτώ μεγάλα γαλλικά συνδικάτα ζήτησαν οι στάσεις εργασίας να φέρουν τη χώρα «σε αδιέξοδο» την Τρίτη, ενώ οι καταστηματάρχες ενθαρρύνονται επίσης να κατεβάσουν τα ρολά.

«Η 7η (Μαρτίου) θα είναι πολύ δύσκολη», παραδέχτηκε την Παρασκευή ο Υπουργός Μεταφορών Κλέμεντ Μπον, καλώντας τους εργαζόμενους να παραμείνουν σπίτι όπου είναι δυνατόν.

Το σχέδιο του Μακρόν να αυξήσει την επίσημη ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 είναι μια εμβληματική πολιτική της δεύτερης θητείας του, η οποία ξεκίνησε πέρυσι αφού νίκησε την ακροδεξιά ηγέτη Μαρίν Λεπέν.

Ο ίδιος χαρακτήρισε την αλλαγή «ουσιαστική» λόγω των ελλειμμάτων που προβλέπονται για το σύστημα για τα περισσότερα από τα επόμενα 25 χρόνια, σύμφωνα με ανάλυση του ανεξάρτητου επιτρόπου συντάξεων.

Η Γαλλία είναι πίσω σε σχέση με τους γείτονές της και άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες όπου η ηλικία συνταξιοδότησης έχει ήδη αυξηθεί στα 65 έτη ή πιο ψηλά για να αντικατοπτρίζει το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής.

Ωστόσο, όσοι αντιτίθενται βλέπουν τις αλλαγές ως άδικες, τιμωρητικές προς τους εργαζόμενους με χαμηλή ειδίκευση που ξεκινούν νωρίς τη σταδιοδρομία τους, ενώ μειώνουν το δικαίωμα στην αναψυχή και τη μακροχρόνια συνταξιοδότηση στο τέλος του επαγγελματικού βίου.

Ο Υπουργός Εργασίας Olivier Dussopt επέμεινε σε συνέντευξή του το Σάββατο ότι 1,8 εκατομμύρια χαμηλοσυνταξιούχοι θα δουν τις συντάξεις τους να αυξάνονται έως και 100 ευρώ το μήνα από τον Σεπτέμβριο, εάν εφαρμοστεί η μεταρρύθμιση.

«Αυτό δεν θα τους κάνει πλούσιους, αλλά είναι μια ουσιαστική προσπάθεια που δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ παρά τις ανακοινώσεις τα τελευταία 20 χρόνια», είπε.

Ο χρόνος τελειώνει για τα συνδικάτα και τους άλλους πολέμιους της μεταρρύθμισης για να αναγκάσουν την κυβέρνηση σε ανατροπή. Η νομοθεσία έχει ήδη συζητηθεί στην Εθνοσυνέλευση της Κάτω Βουλής και επί του παρόντος συζητείται στη Γερουσία της Άνω Βουλής, όπου αναμένεται να τροποποιηθεί αλλά να εγκριθεί. Η τελική ψηφοφορία και από τα δύο σώματα αναμένεται από τα μέσα Μαρτίου μέχρι, το αργότερο, τις 26 Μαρτίου.

Ο Μακρόν έχει αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις από τα συνδικάτα στο παρελθόν και, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, έχει καταφέρει να προωθήσει την ατζέντα του υπέρ των επιχειρήσεων και τις μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική ασφάλιση.

Ο Πρόεδρος, που συχνά κατηγορείται ότι είναι απόμακρος και δεν έχει επαφή, έχει αναθέσει στην Πρωθυπουργό Ελίζαμπεθ Μπορν να είναι το πρόσωπο της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος και να ηγείται των διαπραγματεύσεων με κόμματα της αντιπολίτευσης και ηγέτες των εργατικών.