Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν συγκαλεί σήμερα, για τελευταία ενδεχομένως φορά υπό την παρούσα μορφή του, το γαλλικό υπουργικό συμβούλιο, το οποίο ως γνωστόν τελεί υπό παραίτηση μετά τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών την περασμένη Κυριακή. Δεδομένου ωστόσο ότι ο Γάλλος πρόεδρος είχε δηλώσει ότι για να προχωρήσει στον διορισμό νέου πρωθυπουργού θα αναμείνει τη «δόμηση» της νέας γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, δεν αποκλείεται, αφού κάνει σήμερα δεκτή την παραίτηση της κυβέρνησης Ατάλ, να της ζητήσει να παραμείνει στη θέση της ως οιονεί υπηρεσιακή.

Στην περίπτωση αυτή, τα μέλη του υφιστάμενου υπουργικού συμβουλίου που εξελέγησαν βουλευτές θα έχουν το δικαίωμα να λάβουν την ερχόμενη Πέμπτη μέρος στην ψηφοφορία για την εκλογή του νέου προέδρου της Εθνοσυνέλευσης. Και αυτό διότι ως μέλη μίας προσωρινής κυβέρνησης δεν έχουν υποχρέωση να παραιτηθούν από βουλευτές, όπως θα ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν αν η κυβέρνηση ήταν κανονική.

Επίσης, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι στο ζήτημα της επιλογής του νέου πρωθυπουργού τα πράγματα κάθε άλλο παρά δείχνουν να ξεκαθαρίζουν, κυρίως λόγω της αδυναμίας των κομμάτων της αριστεράς να καταλήξουν σε ένα πρόσωπο κοινής – μεταξύ τους – αποδοχής, δεν αποκλείεται ο πρόεδρος Μακρόν να αποφασίσει ότι αυτή η οιονεί υπηρεσιακή κυβέρνηση θα παραμείνει τουλάχιστον έως το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, αν όχι του καλοκαιριού.

Στο μεταξύ, ενόψει της εκλογής του νέου προέδρου της Εθνοσυνέλευσης την ερχόμενη Πέμπτη, οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων δίνουν και παίρνουν. Στον χώρο της αριστεράς τα τέσσερα βασικά κόμματα που την απαρτίζουν, όχι μόνο δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής για την πρωθυπουργία, αλλά αρχίζουν να επιρρίπτουν δημοσίως τις ευθύνες το ένα το άλλο. Έτσι το ζητούμενο τώρα είναι αν στο πλαίσιο της διαδικασίας για την εκλογή του νέου προέδρου της Εθνοσυνέλευσης είναι σε θέση να υποβάλουν κοινή πρόταση η όχι.

Και να υποβάλουν, ωστόσο, κάθε άλλο παρά δεδομένο είναι ότι θα κερδίσουν την προεδρία της Εθνοσυνέλευσης, αφού το καταστατικό της προβλέπει ότι αρχικά γίνονται δύο ψηφοφορίες κατά τη διάρκεια των οποίων πρόεδρος εκλέγεται όποιος συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία και ότι αν αυτό δεν είναι δυνατόν τότε γίνεται τρίτη ψηφοφορία όπου ο πρόεδρος εκλέγεται με σχετική πλειοψηφία. Αν η παράταξη Μακρόν και η ρεπουμπλικανική δεξιά δεν κατεβάσουν κοινό υποψήφιο και το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της αριστεράς κατεβάσει δικό του τότε ο τελευταίος θα εκλεγεί.

Αν ωστόσο η παράταξη Μακρόν συνεργαστεί με τους ρεπουμπλικάνους, τότε έχοντας αθροιστικά περισσότερες ψήφους από την αριστερά, θα κερδίσουν την προεδρία. Από τις αποφάσεις που θα λάβουν στο θέμα αυτό οι δύο πρώτες σε έδρες παρατάξεις της Εθνοσυνέλευσης, δηλαδή η αριστερά και η παράταξη Μακρόν, θα μπορούν ίσως να εξαχθούν και κάποια συμπεράσματα ως προς τα πού θα κινηθούν και στο λιμνάζον προς το παρόν ζήτημα του νέου πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης της χώρας.