Έστω και στο παραπέντε της αντοχής η Δύση έστειλε στη Ρωσία το μήνυμα ότι οι χώρες της παραμένουν ενωμένες και αποφασίζουν από κοινού όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η απόφαση της Γερμανίας να στείλει τα περιβόητα τανκς Leopold 2 στα ουκρανικά εδάφη, τα οποία θα ακολουθήσουν τα προηγμένα άρματα μάχης Abrams από τις ΗΠΑ είναι κομβικής σημασίας, ακριβώς γιατί δεν πρόκειται για συστήματα άμυνας.

Το ΝΑΤΟ δεν φοβάται την Ρωσία

Όπως γράφει στο CNN ο αναλυτής σε ζητήματα διεθνούς ασφαλείας, Νικ Πάτον Γουόλς, το παραπάνω αποκαλύπτει τη διάθεση της Δύσης να ενισχύσει επί της ουσίας την ουκρανική προσπάθεια ανακατάληψης των κατεχόμενων εδαφών και αποδεικνύει ότι το ΝΑΤΟ ξεπέρασε πλέον τον φόβο του για τη ρωσική αντίδραση.

«Σε αντίθεση με τα συστήματα αεράμυνας ή τους αντιαρματικούς πυραύλους, δεν πρόκειται για αμυντικά όπλα. Όπως και τα συστήματα πυροβολικού και πυραύλων που προηγήθηκαν, προορίζονται να χτυπήσουν σκληρά τα ρωσικά στρατεύματα σε μια χερσαία επίθεση. Αντίθετα όμως με αυτά τα συστήματα είναι αναμφισβήτητο ότι η Ουκρανία θα ανακαταλάβει εδάφη. Αυτή είναι μια νέα και έντονη εξέλιξη και απεικονίζει ένα ΝΑΤΟ που δεν φοβάται» γράφει χαρακτηριστικά ο Αμερικανός αναλυτής.

Ακόμα βασικότερο είναι ότι το ΝΑΤΟ ολοφάνερα δεν ανησυχεί πλέον μήπως αποτελέσει στόχο του Βλαντιμίρ Πούτιν στο άμεσο μέλλον.

«Αυτά τα μέλη του ΝΑΤΟ ανησυχούν λιγότερο για την επίθεση από την ίδια τη Ρωσία στο άμεσο μέλλον: παραδίδουν όπλα τα οποία θα χρειάζονταν τα ίδια επειγόντως σε περίπτωση τέτοιας σύγκρουσης. Η απόφαση των Δανών να στείλουν συστήματα πυροβολικού Caesar, και των Νορβηγών να στείλουν μεγάλο μέρος των δικών τους αρμάτων Leopard είναι απόδειξη αυτού. Αυτά τα μέλη του ΝΑΤΟ πιστεύουν ότι η αποφασιστική σύγκρουση με τη Ρωσία θα είναι στην Ουκρανία, με αντίπαλο την Ουκρανία. Και αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι πιστεύουν πως η Μόσχα δεν θα κερδίσει», συμπληρώνει ο ίδιος.

Σφίγγει ο κλοιός γύρω από τον Πούτιν

Και το μήνυμα αυτό είναι σίγουρο ότι έχει ήδη φτάσει στο Κρεμλίνο, το οποίο αδυνατεί να αποφασίσει σε ένα στρατηγικό πλάνο με τις συνεχείς αλλαγές στην κορυφή της στρατιωτικής διοίκησης του πολέμου. Το δίχως άλλο, σημειώνει ο Νικ Πάτον Γουόλς, το γεγονός ότι ο κολοσσός του ΝΑΤΟ σπεύδει να βοηθήσει την Ουκρανία θα επηρεάσει καταλυτικά τη συνέχιση της στήριξης των ανθρώπων του Βλαντιμίρ Πούτιν στην ηγεσία του.