Χωρίς αθλητική περιβολή και με τους δικούς τους κανόνες, γυναίκες στο Εκουαδόρ – μάχονται στον αγωνιστικό χώρο. Ξεδίνουν, παίζοντας κάτι μεταξύ ποδοσφαίρου και χειροσφαίρισης, κοινώς χάντμπολ.
Σίσα Ντε λα Κρουζ – ΠοδοσφαιρίστριαΟ στόχος δεν είναι η νίκη. Στόχος είναι να σπάσουμε την καθημερινότητά μας, να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας ως γυναίκες, να δημιουργήσουμε τον δικό μας χώρο.
Φορώντας παραδοσιακές στολές της φυλής Κέτσουα, χωρίζονται σε δύο ομάδες των 11 και προσπαθούν να πετάξουν την μπάλα πέραν της γραμμής του αυτοσχέδιου τέρματος.
Είναι το διάλειμμα των Ιθαγενών, από τη σκληρή εργασία στα χωράφια και τις φάρμες του χωριού τους – πολύ κοντά στο ενεργό ηφαίστειο Κατακάτσι.
AdvertisementAdvertisementΜαρία Ζοϊλα Κιντζιγουαντο – ΠοδοσφαιρίστριαΤρέχοντας πέρα δώθε με την μπάλα γελάμε, απολαμβάνουμε. Η κίνηση του σώματος επίσης μας δυναμώνει και μας κάνει να ξεχνάμε όλα τα προβλήματα που έχουμε έξω από το σπίτι.
Η Μαρία Ντολόρες, ούσα 58 Μαίων, είναι η πιο μεγάλη σε ηλικία παίκτρια.
AdvertisementΜαρία Ντολόρες Γουαντιναγκο Βασκες – ΠοδοσφαιρίστριαΞεχνάμε τα προβλήματα που έχουμε στο σπίτι, με τους άντρες μας, με τα παιδιά μας. Τα ξεχνάμε, τουλάχιστον για εκείνες τις ώρες που περνάμε παίζοντας.
Μέχρι πριν από μερικούς μήνες, ήταν ουτοπία ακόμη και να σκεφτούν πως το εν λόγω άθλημα θα μπορούσε να ήταν και γυναικεία υπόθεση. Σήμερα, έχουν φτιάξει τη δική τους ομάδα – αλλά και το δικό τους παιχνίδι.
AdvertisementΦαμπιολα Φλορες – Πρόεδρος ΟμάδαςΜπορούμε να κάνουμε τα πάντα, μπορούμε να διαχειριστούμε τα πάντα. Μπορούμε να δουλέψουμε, να φροντίσουμε τα σπίτια μας και να αφοσιωθούμε στον αθλητισμό.
Ο αγώνας χωρίζεται σε δύο ημίχρονα των 25 λεπτών και διεξάγεται στη μισή έκταση ενός παραδοσιακού γηπέδου ποδοσφαίρου. Δεν υπάρχουν τερματοφύλακες και οι ποδοσφαιρίστριες μπορούν να παίξουν σε όποια θέση τους κάνει κέφι.